yazarların yaptığı kötülükler

öhöm öhöm. yazarların yaptığı iyilikler diye başlık var ama niye kötülükler yok anlamadım. belki var ama ben görmedim neyse. bu yüzden başlık açayım dedim. bence kötü bir insan değilim ama tehlikeli bir insan olduğum kesin ve şerefsizlik diyelim biz ona. hah böyle daha iyi.
üniversite sınavına girdiğimde sınav yerine kendim gitmiştim. yanımda ise kızını sınava getiren bir abla vardı. o gün kızının doğum günü olduğunu söyledi biraz lafladık felan. niye yalnız olduğumu sorduğunda ailem öldü dedim o yüzden tekim. aslında bunu soru sormayı kessin diye yapmıştım pek bir nedeni yoktu. ama benim çantamı emanet etmem gereken biri vardı. ahah.
çantama göz kulak olup olamayacağını sorduğumda bakarım ben sen gir sınava dedi. sınavdan çıktıktan sonra teşekkür ettim felan iyice ilerledim kadın çantama 50 tl koymuş a*.
gurur yapmadım gittim yemek yedim. sadaka gibi düşününce pek üzülmüyorsun öğrenciyim hani sonuçta. daha bende bir sürü böyle anı var dedemin 1.500 tl parasını kendime uçurdum felan ama şimdilik bu kadarı yeter.

zararsızım.
zararım kendime.

insan bile isteye başkasına neden kötülük yapar ki? hak,hukuk mevzusu durum dışı tartışılır.

hayatım boyunca kimseye kötülük yapmadım, yapmamaya da çalıştım.

böcek öldürdüm. *

iki kişiyi vurdum.

çocukken böcek vb. hayvanlara çok kötülük yapmışımdır. (bkz: çocuk sadizmi)

ilkokul 5'teyken bi arkadaşıma gitmiştim. 90'lar başları. o zamanları yaşayanlar bilir, "altın rehber" denen bişey vardı, milletin telefon numarasını oradan bakarak öğrenebilirdiniz. aklıma bi hinlik geldi, mehmet yılmaz gibi yaygın bi türk ismi bulduk rehberde ve rastgele birini seçip telefonla aradık. ses cambazlığı seviyesinde sesimi değiştirebilen biri olarak, yetişkin bir adam gibi telefonu açan kadına: "mehmet yılmaz beyin evi mi?" diye sordum. karşı taraf da "evet, buyrun?" falan dedi. "çok üzülerek söylemeliyim ki, kocanız vefat etti..." dedim. karşıdan "niiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee?" gibisinden, kulağımı sağır eden bi çığlık koptu. hemen telefonu kapattım. inanılmaz üzüldüm ve pişman oldum. arkadaşımla birbirimize bakamadık falan bi süre. sonra panik başladı... ya bu kadın numarayı tespit ettirip bizi bulursa???

arkadaşla ptt'ye gittik, pişkince sanki bu "kötü şaka" benim anneme yapılmış gibi: "anneme biri böyle bi şaka yaptı. biz bu şakayı yapanın numarasını tespit ettirip kendisini mahkemeye vermek istiyoruz. mümkün mü bu?" diye sordum görevliye. adam da, "vay adi herif... maalesef bunu yapmanızın tek yolu var. o kişi sizi bir daha aramalı, size verdiğimiz şifreyi, o aradığında girmeli ve kendisini birkaç dakika hatta tutmalısınız." gibi şeyler dedi ptt görevlisi. müthiş rahatladım ama "tüh ya," falan dedim tabii ki görevliye.

valla kötü bişey yaptım elbette ama gerçekten böyle bir sonucu olabileceği aklımın kenarından geçmemişti. korkuttuğum kadından özür dilerim...

5 sene kadar önce bir arkadaşımla internet üzerinde 5-6 ay kadar flört etmiştim. komikti ama geriye dönüp baktığımda bir çıt şerefsizlik olduğu gerçek.

not: aramız hala iyi.

farkında olmadan yaptıysam hatırlamıyorum ama kendim dışında kimseye bilinçli olarak zarar vermedim.

en büyük kötülüğü kendime yaptığımı sanıyorum .

hep kendimi ihmal ettim .
kendimden çok başkalarına değer verdim .
kendi giyecek elbisem yokken başkalarına elbiseler aldım .
kendi mutluluğumu bırakıp sırf sevdiğim insanlar mutlu olsunlar diye uğraştım .
kendi istediklerimden vazgeçip hep başkalarının isteklerini ön planda tuttum .
kendim gibi olmak yerine hep başkalarının istediği gibi olmaya çalıştım .
kendim perişanken beni boş ver sen nasılsın dedim hep .

ben bu hayatta en büyük kötülüğü kendime yapmışım meğersem .

kendime yazık ettim yazanları direkt geçin. bize ne abi.

yazın şuraya yatak odası sırlarınızı. zihninizin derinliklerinde kara kutulara hapsettiğiniz karanlık tarafınızı, vicdanınızın kömür karasından bahsedin.

yok para üstü vermeyi unuttum bakkal amcaya helalize etsin, yok anneme nanik yaptım pişmanım.

çocuk çocuk işler.

patrondan para arakladım yaz abi oraya, şirketten para aşırdım yaz..

sevgilinizin arkadaş grubunda ortama neşe saçan o büyüleyici kızdan bahsedin, memelerinden konuşun cesurca.. komşunuzun iç çamaşır renginden bahsedin.

sevgilinize sarhoş olduğunuz gece yatakta şiddet uyguladığınızdan bahsedin. gerçekçi ve tutarlı olun.

kimsenin gram umrunda değilsiniz bari gerçekçi olun ballarım.

avmde biri 50 lirasını düşürmüş. arkadaşlarla kendimize kahve ısmarladık, sonra ne oldu tahmin edin. birkaç gün sonra 50 liramı kaybettim :d karma...

mahalledeki bi çocuğa mobbing uyguluyorum. büyüyünce tecavüzcü ya da kadın katili olma olasılığı olduğunu düşündüğüm çocuk her görüdüğünde arkadaşım kalçasına vuruyordu. ondan bi kaç yaş büyük abisi de "kardeşim sana nasıl vurdu ama..." ayakları yapıp yavşaklık yapıyordu. bigün birlikte eve dönerken arkadaşım gösterdi işte bu çocuklar diye. çocuk orta parmağını çıkardı. ben de çocuğun üzerine yürüyüp bağırmaya başladım "polise gidiyoruz, gel, gelceksin."vs. arada mahallede gördüğümde topallayarak üstüne yürüyorum, korkutmak için kötü bakışlar atıyorum. o da kaçıyor. ebeveynler orta doğu kültüründe erkek çocuklarını kız çocuklarını yetiştirdikleri gibi kurallar çerçevesinde yetiştirmedikleri için bu veletler büyüklerinde de kadınlara yaptıkları her şeyin mübah olduğunu düşünüyorlar; laf atıyorlar, psikolojik, fiziksel şiddet uyguluyorlar. ben de yaptığım şeyden memnun değilim ama küçük çocuk da olsa bu tacizdir ve birinin ona haddini bildirmesi gerektiğini düşünüyorum.

sevmek.

küçükken yerde bulduğum 100tl ile bir sürü abur cubur almış ve yemiştim. ertesi gün de durmadan kustum.

insanlara iyilik yapmak,
o kadar nankörleştik ki dün yapılan iyiliğin bu gün unutulması gibi bir hastalığa yakalandık. vazgeçermiyiz? asla..! fakat yeni yeni edindiğim bir hayat düsturu sayesinde insanlara yaklaşımımı "iyilik görmeden iyilik yapma" moduna aldım. bi filmde dediği gibi insan ilişkileri de menfaate dayalıdır. insan cidden otuzlarına gelince anlıyor ki sosyallik ve mutlu etme çabalarının hepsi aslında kendi mutluluğumuz içinmiş. durum böyle olunca kendinizi, başkasını mutlu ederken o lanetli "acaba buna değecek mi?" sorusunu cevaplamaya çalışırken buluyorsunuz.
geçmiş olsunlar efenim. artık. siz de bir bakıma kendi mutluluğunuzu sorguluyorsunuz.

yani şimdi neye göre iyilik kime göre iyilik?
az önce yolda yürürken bir veled sigaran var mı abi diye sordu sana yok lan veled dedim diye çok kötüsün diyerek ağlandı tam üzülecekken ayağıma basıp kaçtı.

bir velede kötülük yaptım.