yazmayan yazarlar kalırken yazan yazarların gitmesi

rahatsız ukdesi

meyve veren taşlanır hesabı yazan yazar da bir sürü laf yemek suretiyle yazarlıktan soğutulur ve yazmamaya başlar.sonra da kimse kalmadı burada,ben olsam ben de kalmam(!)ıvık zıvık bir sürü gereksiz laf, sanane ya dingil.*
yazmayana zaten diyecek bir şey yok,en azından kalabalık yapıyor ya da okuyor vs.

yazan yazar olarak kalıyorum korkmayın. burdayım ben.

böyle şeyleri görünce şaşırıyorum, bu tarz şeyleri dert edecek kadar sorunsuz hayatlarınız mı var lan gerçekten.

herkesin yazma motivasyonunu etkileyen şeyler başka.

ben mesela, yazılarım ister oylansın ister hiç okunmasın. o an yazmak istemişim yazmışım. bazen bir bilgiyi bazen bir öfkeyi paylaşmışım. çok yazdığım da olur arada durduğum da. kimseyi tanımadan kimseyi bilmeden ortaya attığım her cümle benim için çok rahatlatıcı. birine söyleyemediğimi, içimde kalanları veyahut sürekli tekrar ile boğduklarımı buradan kendimle konuşurmuşum gibi yazıyorum ya değmeyin keyfime. buradan keyif alıp almama meselesi tamamen kişisel. bazıları sıkılıyor ki, bu çok doğal. yazacağın bir şey kalmadığında gitmen normal. fakat gidildiğinde burası çok kötü bir yer denmesi saçma. çoğunluk ne yazar çizerden çok aslında bazen sadece yazdıklarımla ilgileniyorum. yazım tarzlarını beğendiğim bir çok yazar gitti. okudukça keyif aldığım acaba bugün ne yazdı dediğim bir kaç kişi kaldı. kalanlarda benim gibi bireysel takılanlar. çünkü biz bir ekip değiliz.. ben vişne olarak bu sözlükte varım ve misyonum halen yazmak.
yalnız hiçbir beklenti olmadan yazmak, okumak ve oylamak gibisi yok.

sözlüğün havası sürekli değişim halinde bence sen takıl kendi halinde..

bu tanımı uzay boşluğuna yolluyorum..

hayatta hep böyle değil midir zaten. iyiler çabuk ölürken kötüler firavun gibi uzun yaşar.

teşbihte hata olmaz derler, bu bir benzetmedir yoksa kimseye firavun falan dediğimiz yok.

insanlara olduğundan fazla şeyler söyleyince üstlerine gereksiz bir misyon yüklemiş oluyoruz ve o kişi bunun etkisinde kalıyor bu gerçek.

ölen ölür kalan sağlar bizimdir diyorum, zira kimseye geri dön tülayy diyecek durumda da değilim.

yazmayanlar dertsiz baş normaldir. yazanlar dert edinenlerdir.

(bkz: muhasebeci başlığı).

yaz geliyor yazıyorum, yüz geliyor yüzüyorum.
şehran fensoy.

bu konudaki tepki, siyah civcivimiz kalimero'dan gelsin :

ama bu haksızlık.

yazmayanlardan yazar olmaz onu bi netleştirelim önce. buraya herkes manita bulmaya geliyor sanki chat sitesi mübarek. amacımız nedir? amacımız yazmak, bilgilendirmek, boş yapmak yeri geldiğinde de. bir de online listesinde yazmayan sadece okuyan kitle var, size yazar demek istemiyorum efendim, bilginiz olsun.

mesajlaşacağınıza az da başlıklardan başlıklara koşun tanım girin, zor olay değil yani. yazıklar olsun!

yorulmuşlardır.

sözlüğe veda başlığına yazdıklarımı buraya da aktarayım; sözlükteki gizli hristiyan misyoner lobisiyle yine gizli ermeni lobisinin gerçekleştirdiği kolektif algı operasyonları ve faaliyetleri sonucunda bir çok kişinin bezmeye başlaması ve de sözlükten ayrılmaya başlaması olayıdır.

ekşi sözlük'te ve diğerlerinde fazla etkili olamıyor bu lobiler çünkü oralarda çok fazla katılım ve yorum olduğundan olay dengeleniyor ve kişileri bezdiremiyorlar.

ama bu sözlükte yorum ve puanlama açısından katılım az olduğundan kolektif çalışma yapan tüm gruplar az veya çok etkili olabilmekte maalesef. hele ki bunlardan bazıları moderatör falan da olabiliyor zaman içerisinde forum ve sözlüklerde, çünkü gerçek niyetlerini saklıyorlar, o zaman iyice amaçlarına ulaşıyorlar uzun süreçte.

yazmadan nasıl yazar olunuyor? çaylak olur yazmayan kişi.

yazan yazarların da "geveze" olarak yaftalanması nedeniyle susmak durumunda kalmasıyla perçinlenen olay.

valla bak, geveze diyorlar, insan yazmak istemiyor.

yazamayan deyyuslar yazanlara laf yaptığı için olabilir.

ben bu sözlükte yazan adama küfür eden tonla numune gördüm. üstüne alınan gevşekler küfür edebilirler bekliyorum.

bu sözlük muhabbetini çok kafaya takmayın yazın çizin çıkın gidin.

yazanlar tükenmişlik sendromuna giriyor olabilir. benden kat kat çok ve güzel yazan var elbette ama kendi kendime bu sabah, çok yazıyorsun, çok yazınca çok gereksiz yazıyorsun dedim ve elim kafa iznine bir gitti bir geldi. hala da araftayım. aradabir durma ihtiyacı oluyor sanırım. tümden gitmeyi isteyecek kıvama gelmekten yüce odin korusun.

yine kim gitti? her geçen gün birer birer masadan eksiliyor dostlar...

çünkü bütün kankiler birbirini oyluyor.
başkasına oy verirken ellerinde akrep var.
okunup okunmadığını anlamıyorsun, 3-5 artı ile de motive olunmuyor. sonuçta okunmak için yazıyoruz.
kankalar birbiri dışındakileri de okumuyor.
e ne yazacam ben bu güruhun içinde deyip gidiyorlar çok açık.
bunu görmek bu kadar zor değil yani.
yazık.

çünkü yazan riske giriyordur.
yazana sataşılır, yazana özel mesajdan çirkin şeyler yazılır, yazan acımasızca eleştirilir.
yazan her zaman risk altında olduğunu bilir ve haliyle gitgide yıpranır.
yazmayana bir şey olmaz ki. sözlüğe girer okur okur çıkar, hepsi bu.

nickim burada ama yazdıklarım çalınmış.