yemek bitmeden masadaki tabakları toplamaya başlayan garson

lütfen yapmasındır. alışık olmayan kişiler yanlış anlayabilir veya nadiren dışarıda yemek yiyen insanlar olabilir.

resmen "yemeğini yedin kalk s. git "demektir. abicim bi dur ya daha son lokmamı yutmadım. bu nasıl muamele?

gag len hadi, amma yedin, da masayı silecem oluşumudur.

çayımı 5 snde bir kontrol eden, masaya bıraktığım anda dolu-boş farketmeksizin alıp götüren garsondur. ordan kovulmuştur restoran da işe başlamıştır şimdide yemeklerle bu alışkanlığını devam ettirmektedir. işini yaptığını patrona kanıtlamaya mı çalışıyor, yoksa kontrol edip durmaktansa hemen alıp götüreyim de iki cügara tüttüreyim şurada mı diyor pek bir fikrim yok. ama zor aga zor iç acıtır yani parasını vermişsin ve yenmeden gitmiş yazık.

muhtemelen yapılmadığında patronların ve bazı müşterilerin garsonun işini aksattığını düşündüğü için yapılan harekettir. halbuki oldukça rahatsız edici, muhabbet ve huzur kaçırıcı bir harekettir. mesela bosna hersekte de kaba bir hareket olarak göründüğünden yapılmıyordu.

sinir yapmaya gerek yok, düzgünce söylerseniz eminim dediğiniz şekilde yapacaktır garson arkadaş.

hayatımın en berbat günlerinden birisinde, kavga etme sebebim olacaktı bu garson. neyse ki, yemek yemeyi kavga etmekten daha çok sevdiğim için, ben elindeki tabağı geri alıp yemeye devam etmiştim.

aldatıldığımla yüzleştiğim gündü. evde öfke, üzüntü, hırs üçgeni arasında debelenirken, arayan en yakın arkadaşım sesimi kötü duyunca, durumu söylemek zorunda kalmıştım. yoksa o gün kendi kendimi yer, ertesi gün arardım onu.
arkadaşım durumu öğrenince, evde kendini bunalıma sokma, gel çıkalım bir şeyler yiyip içelim, dışarıda kafan dağılır deyip, beni çok da zorlanmayarak dışarı çıkmaya ikna etmişti. ne yiyeceğimizi fazla düşünmeye gerek kalmadan, en çok sevdiğim olduğu için, iskender yemeye götürdü.
siparişler verildi, yemeye başlandı. arkadaşım moralimi bozmamak için konuya temkinli yaklaşıp, sormuyor pat diye fakat ufak ufak konu açıldı illa ki. ben de olayı anlatmaya başladım.

üzülünce de ağlarım bazen ama en çok ve muhakkak sinirlenince ağlarım. bu ne saçma ve zor bir özelliktir yaşayan bilir.

aldatıldığıma üzülüyorum tabii ama en çok sinirliyim.
anlattıkça ağlamaya başladım. bir yandan da iskenderimi yiyorum. çok senkronum ama. hem tadını çıkartarak yiyorum hem de ağlıyorum.
bir ara konu hararetlenince, yemeye birkaç saniyelik es verdim. çatal bıçağı sanki yemek bitmiş gibi, tabağın kenarına koydum. ağlamam coşmuş, sayıyorum bir şeyler.
muhtemelen, bizi izleyen garson birey, hızlı hızlı geldi tabağımı aldı. cümlemi yarım bıraktım, saniyede döndüm ve tabağı garsonun elinde yakaladım. yiyorum ben onuu diye, kıpkırmızı suratımla adamı durdurdum, aldım tabağımı. garson gülmeye başladı. tamam görüntü muhtemelen karşıdan bakınca komikti ama o kadar ağlarken bile iştahlı bir şekilde iskender yiyen birisinin, bitmemiş tabağı hangi akılla sormadan alınabilir?
garsonları bu konuda daha hassas olmaya davet ediyorum.

bu tarz durumlarda bence garson tabağı kaldırmadan "devam ediyor musunuz?" diye sormalı. iki taraf için de daha yapıcı bir çözüm bence.

aslında amacı masanın kalabalığını azaltmak ve çay içilecekse müşteriye rahat bir deneyim sunmaktır. tabi bu yemeğin sonlarına doğru yapılır.