yemek yerken ağlamak

temiz bir anne dayağından sonra gelen ağlamadır.

bir de hıçkırıyorsan yemek boğazına dizilir boğulacak gibi yersin:)

hatay dürümcüde acıyı beğenmeyince, garson uyararak "fena bir şey var, getireyim istersen abi?" dedi. "getir ulan, getirmezsen şerrefsizsin" dedim ben de ona.

daha fazla yazamayacağım, yazarken bile kafam terlelemeye başladı..

seneler önce samsunda bir kebapçıdayım.
acılı adana söyledim.
yanında bolca yeşillik ve sivri biber felan.

bir köfteden ısırıyorum, bir yeşil biberden ısırıyorum.
bir kaç lokma sonra acı dayanılmaz hale geldi.

++ demek ki sivri biber çok acı, bundan sonraki lokmalarımda biber ısırmayayım, sadece köfteyle devam edeyim, dedim.

köfteyi yiyorum ; ağzım daha da acılaşıyor.
ağzım daha çok yanıyor.

meğer asıl acı olan sivri biber değil ; adana köftenin kendisiymiş.
ne koydunuz lan bu köftenin içine.
yaktınız beni.

acılı yemekleri çok severim.
çok acı biberleri de zevkle yerim.
fakat bu samsunlu kebapçıyı unutamıyorum.

tam bir sanat filmi sahnesi. yalnız bireyimiz rutin yemeklerinden birini yerken hıçkırıklara boğulur...