yeni tanışılan kişinin şizofreni tedavisi olduğunu öğrenmek

şizofreni hayat boyu tedavi gerektiren bir hastalıktır. özellikle bu rahatsızlığa sahip insanların toplumda tutunma çabalarını görmek gerek.

günümüzde herkes biraz şizofren aslında.

eh biraz deli olmasa beni bulmazdı zaten...

lise sonda okul değiştirmiştim. sınıfımızdan bir arkadaşımızda şizofreni görülüyormuş raporu varmış vs bilmiyordum tabi. çocuk derslerde bazen "beni almaya geldiler kapının ordalar" falan diye bağırırdı tam da sağımda oturuyordu bir defasında sıramı tutup fırlatmıştı biraz tırsıyordum başlarda. diğer sınıftakiler korkuyordu ondan ama biz korkmuyorduk, zamanla ben de alıştım zaten. bazen ilaçlarını düzenli almayınca halüsinasyonları artıyor dışardan ürkütücü bir hale geliyordu. bazen çok keyifli olurdu herkesle sohbet ederdi iyi çocuktu çok severdim. sınıftakilerle sınav yaklaştıkça iyice kanıksadık onun bu durumunu. çocuk ara sıra cama çıkar kuş oldum ben falan derdi. sınıftan a kişisi b'ye "ya şunu camdan alsana şu testi çözeyim bir sonrakine ben alırım." şeklinde diyaloglar dönmekteydi.

çok güzel bence daha iyi anlaşırız.

çok iyi. en azından farkında ve tedavi oluyor. tanıştığınız insanların (nedense büyük bir çoğunlukla izmirliler’de denk geldim hep) çoğunun sosyopat, şizoya bağlamış tipler olmasını da göz önünde bulundurun derim.

not: izmirliler derken hepsini demiyorum. yüzde 99’u olabilir. hele hem izmirli, hem eşcinselse... aman aman! uzak durmakta kamu yararı görürüm. tabii yüzde 1 civarında muhteşem insanları da var.