1.
sıradan insanların oluşturduğu topluluk için aşağılayıcı bir tavırla kullanılan bir ifadedir.
televizyonda ve gazetelerle sıklıkla çıkar karşımıza bu kavram. yığınlar şöyle düşünüyor, yığınlar böyle davranıyor, yığınlar şuraya akın etti, yığınlar buna tepki gösterdi gibi cümlelere günde on kere denk geliriz. kullanıldığı yere göre olumlu ya de olumsuz anlama gelebilecek bir kavram bu yığınlar kavramı.
ama genel itibariyle olumsuz bir tınısı vardır. seneca yığınlara olan öfkesini çok açık ve sert bir dille göstererek bu sözcüğe olumsuz anlamda yaklaşanlardan biridir mesela:
“en iyi, en çok tercih edilir olmalıdır ne var ki yığınlar en kötüsünü seçer… hiçbir şey yığınlara kulak vermek kadar zararlı olmaz, hele çoğunluğun onayladığını doğru olarak görür ve mantık kurallarına göre değil de sadece uyum sağlamak için yaşayan kişilerin davranışını örnek alırsak.”
yığınlara dahil olan insanlar onay almak için yanıp tutuşurlar. en favori görüşü benimseyip kendine zarar getirmeyeceğini bildiği görüşleri savunurlar. güçlünün yanında olma tavrından da asla ödün vermezler. hep aynı hamasi tepkiler, hep aynı genel geçer görüşlerle yaşarlar. onlar dünyadaki en hızlı uyum sağlayan insanlardır. bu konuda sözünü dinlememiz gereken kişilerden biri de bu yığınları avucuna almayıp en iyi başaranlardan biri olan adolf hitler’dir belki de. kavgam isimli kitabında şöyle tanımlar yığınları:
“ yok edilebilir alt insanlar olarak, ket bürümüş burjuva sürüsü olarak, asil işçiler olarak, köy çobanları olarak…”
bu yığınlar kontrole edilmesi kolay bir topluluk oluşturur. onları bir yöne doğru yöneltmek sanıldığı kadar zor değildir. bu konuda roman yazarı george moore onlara “kör, gelişmemiş, açgözlü yığın” diye seslenir.
benim aklıma bambaşka bir görüntü geliyor yığınlar deyince. çizgi filmlerde kavga eden insanları resmeden bir görüntü var. tozun dumanın arasından çıkan kollar ve bacaklar bir tarafa doğru yol alır. işte böyle canlanıyor gözümde yığınlar. sürekli peşimizdeler. bizi de yığınlara dahil etmek için.
televizyonda ve gazetelerle sıklıkla çıkar karşımıza bu kavram. yığınlar şöyle düşünüyor, yığınlar böyle davranıyor, yığınlar şuraya akın etti, yığınlar buna tepki gösterdi gibi cümlelere günde on kere denk geliriz. kullanıldığı yere göre olumlu ya de olumsuz anlama gelebilecek bir kavram bu yığınlar kavramı.
ama genel itibariyle olumsuz bir tınısı vardır. seneca yığınlara olan öfkesini çok açık ve sert bir dille göstererek bu sözcüğe olumsuz anlamda yaklaşanlardan biridir mesela:
“en iyi, en çok tercih edilir olmalıdır ne var ki yığınlar en kötüsünü seçer… hiçbir şey yığınlara kulak vermek kadar zararlı olmaz, hele çoğunluğun onayladığını doğru olarak görür ve mantık kurallarına göre değil de sadece uyum sağlamak için yaşayan kişilerin davranışını örnek alırsak.”
yığınlara dahil olan insanlar onay almak için yanıp tutuşurlar. en favori görüşü benimseyip kendine zarar getirmeyeceğini bildiği görüşleri savunurlar. güçlünün yanında olma tavrından da asla ödün vermezler. hep aynı hamasi tepkiler, hep aynı genel geçer görüşlerle yaşarlar. onlar dünyadaki en hızlı uyum sağlayan insanlardır. bu konuda sözünü dinlememiz gereken kişilerden biri de bu yığınları avucuna almayıp en iyi başaranlardan biri olan adolf hitler’dir belki de. kavgam isimli kitabında şöyle tanımlar yığınları:
“ yok edilebilir alt insanlar olarak, ket bürümüş burjuva sürüsü olarak, asil işçiler olarak, köy çobanları olarak…”
bu yığınlar kontrole edilmesi kolay bir topluluk oluşturur. onları bir yöne doğru yöneltmek sanıldığı kadar zor değildir. bu konuda roman yazarı george moore onlara “kör, gelişmemiş, açgözlü yığın” diye seslenir.
benim aklıma bambaşka bir görüntü geliyor yığınlar deyince. çizgi filmlerde kavga eden insanları resmeden bir görüntü var. tozun dumanın arasından çıkan kollar ve bacaklar bir tarafa doğru yol alır. işte böyle canlanıyor gözümde yığınlar. sürekli peşimizdeler. bizi de yığınlara dahil etmek için.
devamını gör...