yolda görülen her insanı eski sevgiliye benzetmek

ayrılıkların ilk günlerinde yaşanılan bir duygu'dur

harbiden ilk zamanlar psikopat gibi yolda kimi görsem o zannediyordum. ayrılık sonrası küçük çaplı bir rahatsızlık galiba. geçiyor sonra.

aradan çok uzun zaman dahi geçse bazen başa gelen şey. aylarca aklınıza gelmez ama küçük bir şey bu benzetmeye neden olabilir.

değişik bi' olay.

arkadaşlara katılıyorum
ayrılığın ilk 2-3 haftasında bu yaşanıyor
aynı saç rengi ve uzunluktaki insanları direk o insan sanıyorsun.

arkasından yürüyorsan hızlı hızlı yürüyüp o mu lan diye hizasına gelip avel avel baktığım dönemleri getirdi aklıma bu başlık. sanki o olsa ne olacak olm robot mu yani dışarıda geziyor işte asdasd bi de o olmadığını farkedince insana bi' rahatlama geliyor, herhalde denk gelmek istememekle ilgili bir durum.

trajique.

(bkz: şimdi sen gidiyorsun ya herkes sana benzeyecek)
*

ınsana şiir yazdıran durum.

.

iyi bir ruh hali içinde olunmadığının emaresidir.

ben de oluyordu ya. 1 tur paranoya gibi.