yoldaki dut ağacına musallat olan tipler

görmemiş bir tiptir.

hiç unutmam, geçen sene mi ondan önceki sene mi ne market avm'sine giderken sofra bezi ile yola dikilen dut ağaçları var ya hani, yol boyu dikilmiş işte zamanında. adam ailesiyle gelmiş sofra bezini de aşağıya sermiş sömürüyor resmen. gelen geçen tadımlık alsın yesin diye dikildi onlar kendine gel lan.

efenduuummm

dutu sil yerine erik yaz, sana tc'mi vereyim olmadı otobiyografimi yazayım.

kültür faktörü orada devreye girmektedir.
benden izin almadan önüme geçen ve kasiyere ürün uzatıp şunların fiyatı kaç lira deyip tamam alayım geçermisin diyen kelli felli insanla aynı seviyededir.

ben varım bunun içinde. bu yaşta hala utanmadan yerim. evet görmemişim.

ben.
açıkçası sahibi olan ağaçlara ellemem
haram çünkü.
ama belediyenin
devlet kurumlarının
sahibinden izin aldıklarımın
her türlüsünü anında yutarım.
dün yediğim dutlardan kalanlar
tatlı niyetine yuttum bu sabah.

bu sınav bekleme işini sevdim ben
bu gün yerleştim resmen
beyliğimi ilan edebilirim
trabzobzonluhanımoğulları beyliği nasıl,
bence olmuş.

bazı ayılar ağaçlara çıkıp dallarını söküyorlar, onlara insan demek insanlara hakarettir. koskoca ağacın dallarını kırıp kırıp kaçırıyorlar, onlara küfürden başka söyleyecek bir şey bulamıyorum.

bizim buralarda şöyle denir... "dutun sahibi olmaz"

ilk entry sahibi bir kişinin ağacı sahiplenmesini eleştirirken, diğerlerinin yoldaki ağacın sahibi olmayacağı şeklinde karşı çıktığı ilginç başlık. okumuyoruz azizim.

kuşlara göz hakkı bırakılıyorsa sorun değildir.

yol kenarındaki meyva ağaçları sebildir.
mesela dutun döküntüsü çok pistir, zemini batırır, ayakkabınızın tabanına yapışır, yerde leke yapar.

belli bir sahibi yoksa, toplanması daha hayırlıdır.

göz hakkı olarak bir kaç tane yeniliyorsa normaldir. hem tadı öyle daha güzel oluyor.

çocukken antep'te bulvar boyundaki ağaçlar dut ağacıydı. dut zamanı ağaçlar hem dut hem de çocuk meyvesi verirdi. o çocukların biri de bendim.
şimdi yaşadığım yerde yol boyu yeni dünya, kırmızı ve beyaz dut ağaçları var. artık tırmanmıyorum tabi ama çocuklar da tırmanmıyor. çıkın yiyin tozlu tozlu. yok. ben bazen elimde karlanır plastik iskemle yukarıdaki dalları topluyorum. bu yıl olmadı neden bilmem ama evimin karşısındaki zerdali ağacından geçen yıl adam başı beş kilo olmak üzere 35-40 kilo zerdali topladık.
bir evin bahçesinde olsa dahi kamuya ait alana geçmiş dalların meyveleri sizindir. yiyin.