yüzlerce çiçek varken bir tek çiçekte takılı kalmak

eskiden yaptığım hatalardan bir tanesidir. düşündükçe ne kadar saf biriymişim ben diyorum. dünya üzerinde yüzlerce çiçek varken ve bu çiçeklerin hepsini olmasa bile birçoğunu sevip, koklama imkanı varken ne diye bir tek çiçeğe takılı kalır ki insan? nedir bu çiçeği özel kılan? tabii ki de hiçbir şey, bu tamamen kişinin saflığından kaynaklı olan bir şey.
takılı kaldığım çiçek açarken, beni soldurdu.. baktım ki bu dünyanın düzeni kuralı bu, ben de kendimi çiçek tarlasının ortasına bıraktım.
çiçekleri sevin sevin ama bir tek çiçekte takılı kalmayın yoksa solan siz olursunuz.

bir çiçekle bahar gelmez derdi rahmetli ebem. niye dermiş şimdi anlamlandı.

demek ki o çiçeğin kokusu daha çok hoşunuza gitmiş. her çiçek farklı kokar en nihayetinde.

orhan gencebay ne güzel şöylemiş:'' her çiçekten bal alırsın
her gördüğünle kalırsın
sen kendini ne sanırsın?
belki bir gün uslanırsın gönül. ''

puştluğa bu kadar güzel kılıf başlık bulup ve bu kadar güzel bir tanım girmekte ayrı bir iş sahiden.
dikkat et zehirlenme aga.*