z kuşağının çok ağlak olması

hemen hemen her konuds bu durumdalar. neymiş efendim iphone alamıyormuş, gamebook alamıyormuş, bi mekana gidip oturup yiyip içemiyormuş falan filan. hep böyle saçma şeyler diyorlar ama hepsinin elinde iphone 6 telefon, kral oyunda oyun oynadıkları güçlü bir gamebook, bakkaldan su alıp kaldırıma oturup içiyorlar ve bütün bu bolluğa rağmen hala daha ağlıyor hala daha doyumsuzluk yapıp nankörlük ediyorlar. işin ilginç yanı hiçbiri de çalışmak istemiyor. oysa her yerde asgari ücretle çalışacak arkadaşlar arıyoruz diye ilanlar varken.

umarım başlığı açan arkadaş mizah yapıyordur diye sarkastik sınırlarımı zorlamaya çalıştığım başlık. iyi güldüm he

bizim kuşağın çok sorunları var da böyle değiliz ya. hani el bebek gül bebek yetiştirilme falan denilse tamam da böyle saçma sapan sebeplerden ağladığımız da yok ya.

ya oğlum siz de bi

(bkz: abi mutlu musun ağlıyo şuan)

bu ağlaklık öyle değil ama. suçu hep başkalarına atarım ben. hata bende olsa bile ve bu benim kötü bir huyum.

kuşak mı bilmiyorum ama bizim ebeveynlerimiz bizleri kendi gördükleri gibi yetiştirmekten kurtulamadılar. en azından bunun çabasından. bizler biraz daha modern zamana ayak uydurduk ve çocuklara buna göre davrandık. ancak bir tecrübemiz olmayınca istediğimiz aktarımı yapamadık. çocuklar da neye nasıl tepki vereceğini şaşırdı diyordu tecrübeli birisi. her zaman haklılığını koruduğuna inandığım bir yorumdur.
bunun dışında hepimizin sızlandığı şeyler var ama bunun yanında bu çocuklar neye nasıl tepki vereceklerini tam olarak bilmediği için daha fazla göze batıyorlar. ayrıca 2005 doğumlular bu sene üniversiteye başlıyorlarmış galiba. 95 kuşağı kendini bunlarla kıyaslarsa haliyle üzülür. devir değişiyor elden geldiğince ayak uydurmak lazım.

gözleri aşka gülen söğüt dalı olacak ortam vardı da olmadılar mı.

bazıları babasına çekiyor. karaokoldan çıkardım geçen gün.

z kuşağına laf eden y kuşağı için hayat artık yaşanmış ve çok da ekstrem şeyleri döndürmeyecek evreye girmiş olduğu için sıçrayacak yer arıyorlar.
20 yaşındayım iphone alamadım diye ağlamıyorum. şurada kahve içemiyorum, chanel marka kullanamıyorum diye de sızlandığım olmadı hiç.
belki de tek derdim y kuşağı aile bireylerim tarafından anlaşılmamak oldu çoğu zaman. nasıl gördülerse öyle göstermeye çalıştılar olmadık diye haksız, hain, kötü evlat diye yaftaladılar ve biz hayatı normal standartlarında yaşayamıyoruz diye şikayet edince z kuşağı şikayet edip ağlıyor oluyor öyle mi?
bahsettiğiniz asgari ücreti alıp ben 1 ay normal standartlarda borçlanmadan yaşayabilecek miyim? istediğim yerden yiyip içip, istediğim markayı giyip, istediğim telefonu kullanıp kusura bakmayın ama türkiye'de her şey lüks ve z kuşağı bundan şikayetçi.
otobüse verdiğim parayı bile hesaplarken ne için memnuniyet duyabilirim ki ben ne saçmalıyorsunuz siz ?