sefiller

victor hugonun en harika, en şahane eseridir. roman okumaya 8 yaşımda sefillerin 1974 basımı gençler için kısaltılmış bir versiyonu ile başlamıştım. (inkılap ve aka yayın evi çeviri alis kohen) sonra bir kez lisede bir kez de üniversitede beş ciltlik orijinalini okudum. sonra müzikal korosuna girdim, şarkılarını söyledim. on my own, i dreamt a dream, empty chairs at empty tables, at the end of the day, ve devrimci şarkı do you hear the people sing. hey gidi günler! süper bir müzikaldir de anlayacağınız gibi. çok etkisi olmuştur üzerimde. gavroche karakterini de tek geçerim.