normal sözlük yazarlarının karalama defteri

mevsim sonbahar, ağaçlar yapraklarını döküyor, sen yoksun. oysa severdin sonbaharı, sonbaharın getirdiği hüznü, bir yanın hep o mevsimde kalmak isterdi. üşütmeyen geceleri, yakmayan gündüzleri severdin. erken yatıp sabah erken kalkmayı, ilk çayını balkonda yalnız içmeyi severdin.
şimdi yoksun, sonbaharın bir anlamı yok, düşen yaprakların, yeşilden sarıya dönen ağaçların bir anlamı yok. sen yoksun, bir yanım yok.