ilkokulun ilk günü yaşananlar
başlık "yalniz" tarafından 29.03.2021 12:28 tarihinde açılmıştır.
en çok heveslendiğim ve bir an önce gelmesini beklediğim gündü.
efendim ben okumayı yazmayı biraz erken söktüm. o da meraktan. ablamla ağabeyim oturup bir kağıtta bir şeyler okuyorlardı ve ben de bir şey anlamıyordum. yani okumayı sökmem aslında kıskançlığımdan geldi bir anlamda.
okumayı yazmayı söktüğümde 5 yaşımdaydım. ablam da erken söktüğünden okula erken yazdırılmıştı. benim dönemimde okula başlama yaşı 7 idi. ablam erken başladığında , sınıftakiler de büyük olunca adaptasyon sorunu yaşadığından beni erken yazdırmadılar okula.
ben de çocukluk arkadaşım meryem ile evden kaçıp okula gitme planları yapardım. önünde çiçek baskı olan bir de çantam vardı; ona kitap defter koyup ana yola çıkıp bir araba durdurmaya bile kalktıydık(kazara yaşıyorum resmen).
neyse efendim tüm çabam başarısız olunca ben 7 yaşıma kadar bekledim. okula başladığım gün de en mutlu olduğum günlerden biriydi. ama bir gariplik vardı; ben olabildiğince mutlu iken,çocuklar ağlıyordu. çok garipseyip , ‘okula başladılar mutlu olmaları lazım’ diye düşündüğümü dün gibi hatırlıyorum.
ilk iki sınıfı okutan öğretmenim de iyiydi. sadece derste türkiye haritası çizmeme kızardı; o da ayrı bir hikaye konusu.
efendim ben okumayı yazmayı biraz erken söktüm. o da meraktan. ablamla ağabeyim oturup bir kağıtta bir şeyler okuyorlardı ve ben de bir şey anlamıyordum. yani okumayı sökmem aslında kıskançlığımdan geldi bir anlamda.
okumayı yazmayı söktüğümde 5 yaşımdaydım. ablam da erken söktüğünden okula erken yazdırılmıştı. benim dönemimde okula başlama yaşı 7 idi. ablam erken başladığında , sınıftakiler de büyük olunca adaptasyon sorunu yaşadığından beni erken yazdırmadılar okula.
ben de çocukluk arkadaşım meryem ile evden kaçıp okula gitme planları yapardım. önünde çiçek baskı olan bir de çantam vardı; ona kitap defter koyup ana yola çıkıp bir araba durdurmaya bile kalktıydık(kazara yaşıyorum resmen).
neyse efendim tüm çabam başarısız olunca ben 7 yaşıma kadar bekledim. okula başladığım gün de en mutlu olduğum günlerden biriydi. ama bir gariplik vardı; ben olabildiğince mutlu iken,çocuklar ağlıyordu. çok garipseyip , ‘okula başladılar mutlu olmaları lazım’ diye düşündüğümü dün gibi hatırlıyorum.
ilk iki sınıfı okutan öğretmenim de iyiydi. sadece derste türkiye haritası çizmeme kızardı; o da ayrı bir hikaye konusu.
devamını gör...