öldürmeyip süründüren şeyler

ruh haline göre değişir. peki ruh hali neye göre değişir? kader mi? neyin kader neyin elimizde olduğunu bilemezsek (ki çoğumuzun tıkandığı nokta budur) bu soruya sağlıklı cevap veremeyiz. genelde hep bize "elimizde değil" gibi gözükür ama. sanki bilinmez bir güç tarafından tıpkı gölge oyununundaki kuklalar gibi ruh halimiz zaptedilmiştir. böyle söyleyince şimdi fark ettim ki aslında "yapabileceklerimiz" bu kadar kısıtlı olmasa gerek. bu noktada da insanı hayatta mutsuz kılan tek şey aslında kendini ne kadar çok kısıtlanmış hissettiğidir. kim ki kendini çok kısıtlanmış hisseder; o kişi çok mutsuzdur. mutluluk diyince de şimdi şımarıklık gibi geldi ama bir insana her şeyden önce mutluluktan önce de lazım gelen yegane şey sadece ve sadece akıl (düşünce), kalp (duygu) ve ruh sağlığıdır.