böcekleri öldürmeyip camdan dışarı atmak

kimse bizim hayvanseverliğimizi sorgulamasın tadında bir eylem. evde böcek görülür, öldürmeye kıyamazsın ki buraya kadar sorun yok. sonra o böceği nazikçe bir şeyin üzerine alırsın ve hoop camdan aşağı bırakırsın. ortalama birkaç kat o böcekçik yere düşer. muhtemelen ölür, ölmezse sakat kalır. biz de vicdanımız rahat, mutlu mesut kaldığımız yerden devam ederiz.
ne yapmak lazım bilmiyorum. alıp, dışarı kadar götürüp, toprağa sağ sağlim bırakmalı mıyız? yoksa evde görmezden mi gelmeliyiz?
keşke konuşabiliyor olsalardı. ne tercih ederlerdi sorardık.

bu kadarı da şov ama. hem de güzel şov.

sahiplendirmeyi deneyin.

evime giren her böceği en az zararla dışarı atmaya çalışırım, küçük varlıklar olduğu için yakalamaya çalışırken ufak yaralar alıyorlar tabii ama öldürülmekten iyidir. unutmayalım! küçük olsalarda onlarda can taşıyor. kimse karınca olmayı seçmedi.

hayvanı 26. kattan atmak çok daha merhametli aynen biraz daha nazik olsanız da benzin döküp yaksanız keşke.

fiziksel olarak açıklayan var şaka gibi.

böceğine göre değişiyor ama eğer atacak olursam ikinci kattan toprağa doğru ve peçeteyle atıyorum belki bir umut... umarım yaşıyorlardır eğer öyle değilse boşuna çevreyi kirletmiş oluyorum.*

tanımlara bakılınca minimum düzeyde fen okuru olmanın ne kadar önemli olduğunu görüebildiğimiz bir sorunsaldır.
cevap ölmez. çünkü havanın direnci böceğin vücudunu aşağı çeken güçten çok farklı değildir. böcek yere çok yavaş bir hızla çarpar. ayrıca, ister inanın ister inanmayın böceklerin çoğu uçabilir. o yavşak hamam böcekleri bile.

böceğin ağırlığı dirençden daha az olduğundan böcek ölmez yere düşer hatta konar sonrada mutlu mesut hayatına devam eder

belki böceğe bungee jumping yaptırmak istiyoruz. ne o öyle 4 ayak üstünde yıllar boyu, arada bi farklılık olsun
bu arada onlar eklemli canlılar oldukları için sakat kalmıyorlar. bizim gibi kemikleri yok ki kırılsın .d

intikam için geri dönebilir;

bazen yapabildiğim ama bazense yapamadığım bir durum. öncelikle aşırı seviyede sürüngen ve böcek/örümcek fobim var. özellikle büyük böcekler konusunda inanılmaz obsesifim, çığlık çığlığa bağırırım. genelde bu tarz işleri hep küçüklüğümden beri babam halleder.
" baba" diye çığlık atarım ve babacım eline havlu- terlik ne alırsa direkt odama gelir.

bazen kendim halledebiliyorum ama böcek büyükse ve hızlı hareket ediyorsa özellikle ben onu peçete ya da havlu ile aldıktan sonra elimin içerisinde oynayıp, kurtulmaya çalışıyorsa kafayı yerim.

yıllar önce lokasyon olarak benim üniversiteme ve annemin işine yakın olması sebebi ile haliç taraflarına taşındık. sevgili istanbul'da ikamet eden arkadaşlarım bilirler ki haliç maalesef müthiş bir foseptik( halk adı ile laham ) kaynağıdır. lahamın çok olduğu yerde dehşet kara fatma ve fare olur. dolayısıyla haliç semtindeki bir çok sokağın, apartmanın hatta haliç sahildeki kayalıklarının üstü dahi kara fatma + fare ordusu ile kaplıdır. her ne kadar haliç göl'ü temizlense de, sokakların altında ki yer altı boruları kara fatma türüne ev sahipliği yapıyor. bunu ilaçlama yapması için 153'ü arayarak çağırdığım belediye ekipleri bildirdi bu arada.

" logar kapağının içerisinde üreme kaynağı tespit edildi" cümleli bir mesaj aldım.. dikkatinizi çekerim " üreme kaynağı "...

kim bilir nasıl bir manzara vardı o kapağın altında...

bu arada sevgili istanbullu arkadaşlarım, 153'ü arayarak adresinizi verip bulunduğunuz sokağı ve logar girişlerini ücretsiz ilaçlatabiliyorsunuz. belediye binaları ilaçlamıyor ama sokağı ilaçlatmanız dahi büyük oranda haşeratların apartmanlara sızmalarını engelliyor.

neyse efenim devam edelim; haliç'e taşındıktan sonra baş parmağım büyüklüğünde kara fatmalarla karşılaşmaya başladım. tahmin edersiniz ki bu benim gibi biri için
" felaket" . üstüne bir şekilde apartmana sızıp, evlerin içlerinden çıkmaya başladılar ve kendi evimizin içerisinde de bu boyutta kara fatmalar görmeye başladık. babamlar üreme ihtimallerine karşı ki bilirsiniz kara fatmalar aşırı hızlı ürer, acilen apartmanı ilaçladılar, ben 153 üstünden tüm sokağı ilaçlattım. şu aralar kesildi.

bu yüzden arkadaşlar dikkatli olmakta fayda var. özellikle apartmanlar inanılmaz haşerat tutuyor. bir yerlerden sık böcek karşınıza çıkıyorsa( türü ne olursa olsun), önce apartmanınızı ilaçlayın ya da ekip çağırarak ilaçlatın sonra semtinizin sokaklarını ilaçlatın. yaz aylarında önüne böyle geçersiniz bu problemlerin. evinizin her tarafını klorak( çamaşır suyu ile ) sık sık temizleyin. evin bir çok noktasına naftalin yerleştirin ve raid'in haşerat kapsüllerinden alın. kara fatma gibi bazı haşerat türleri aşırı hızlı ürer ve her yeri kolayca sarabilirler. bu yüzden belirli oranda böcek türüyle sık sık karşılaşıyorsanız, ihmal etmeyin. üreme potansiyelleri büyük problem oluşturur.

başka yolu maalesef yok.

fizik ve biyoloji ders notları gerçekten çok çok kötü olmuş yazarların kınadığı şey. hacim-kütle farkının(yani boşlukta kapladığı yer ile ağırlığın aynı şey olmadığını) ve havanın direnci-yer çekimi kuvvetinin bunların birbiriyle olan etkileşimini sonuçta hacmi daha fazla olan yoğunluğu az olan objenin havada daha yavaş düşeceğini hızın azalmasından yere vurduğu vakit sert darbe almayacağını, böceklerde insan kedi köpek gibi kemik olmadığını yani düşerek sakatlanmayacaklarını gerçekten az da olsa bilinmesi ya da çocukken en azından ölmediğine şahit olunması gerekir sonuçta çocukken haince çok şey yapar insan * * o ayrı ama bu gene en en masumudur ki evet böcekleri öyle 5 katlı binanın tepesinden at yere çarpsa da darbe almaz hemen kendini toparlar ve yoluna bakar.

ölünce o da seni cennete bırakır

yanımda çakmak varsa yakıyorum. hatta bir şekilde yakalayıp öldürdüysem yine yakıyorum ki öldüklerinden emin olayım.
çünkü öldürmek kesin konuşmaktır.

e o dusunce olmeyecek mi dedirtir.

beetlejuice beetlejuice beetlejuice!

benimdir.
ben kıyamıyorum, bana düşmez diyorum. elbet bir düşmanı meraklısı vardır diyorum. besin zincirinde rakip de değiliz hem.
eee o zaman?
gerek görmüyorum.
peçete felan birşey uydurur atarım dışarı alnına godumun gamışı deyu.

bence merhamet göstergesi.

eğer bana zararı yoksa niye öldüreyim ki? belki çok klişe gelecek ama dünya sadece bize ait bir yer değil. hatta dostoyevski'nin bir sözü var ya hani "ya odanda öldürdüğün örümcek, bütün hayatı boyunca senin onun oda arkadaşın olduğunu sanıyorsa?" diye. çok doğru aslında. boyutça biraz daha büyük olmamız bizden daha küçük olanları yok etme hakkını vermiyor.