nazım hikmet ran

"sıcaktı
baktı karaburun dağlarından o
baktı bu toprağın sonundaki ufka
çatarak kaşlarını
kırlarda çocuk başlarını
kanlı gelincikler gibi koparıp
çırılçıplak çığlıkları sürükleyip peşinde
beş tuğlu bir yangın geliyordu karşıdan ufku sarıp

bu gelen
şehzade murattı
hükmü hümâyun sâdır olmuştu ki şehzade muradın
ismine
aydın eline varıp
bedreddin halifesi mülhid mustafanın başına ine.

sıcaktı
bedreddin halifesi mülhid mustafa baktı
baktı köylü mustafa
baktı korkmadan
kızmadan
gülmeden
baktı dimdik
dosdoğru
baktı o
en yumuşak, en sert
en tutumlu, en cömert,
en seven
en büyük, en güzel kadın
toprak
nerdeyse doğuracak
doğuracaktı."