birine kürt müsün diye sorunca gücenmesi

ne yazık ki biz bazı türkler için, kürt yakıştırmasının ne kadar utanılası bir durum olarak algılandığının göstergesidir. tarih, coğrafya ve sosyoloji bilmezliktir.

yine içten bir merakla muhataba çingene misin, suriyeli misin, ermeni misin, rum musun? diye sorulduğunda da kendine hakaret edildiğini sananlar çoğunluktadır.

ama gürcü müsün, laz mısın, çerkes misin, boşnak mısın? denildiğinde pek sorun değildir.
ingiliz misin, italyan mısın, fransız mısın? diye sorulması ise genelde hoş ve sempatik karşılanır.

zamanın birinde ermeni adı ermenice, soyadı türkçe olan bir yurttaşımız; bir devlet dairesinde iş takip ederken memur "adınız oldukça ilginç anlamı nedir?" diye soruyor. bizim beyefendi "ben ermeniyim, adım da ermenice." deyince; memur büyük bir utanç ve şaşkınlıkla "estağfurullah efendim. ne münasebet" diyor. doğru ya, hiç bir beyefendi ermeni olabilir mi?

insanların kültürel bir kimlik olarak kendilerini türk görmesinde hiç bir sorun yok elbette. ben de kendini öyle duyanlardanım. atatürk, bence bu konuda söylenmesi gereken en sağduyulu sözü söylemiştir kanımca. anayasal kimliği değerli gören "ne mutlu türk'üm diyene" sözü içi boşaltılmış, anlamı tahrif edilmiş sözlerdendir.

ayrıca, biraz antropoloji ve anadolu tarihi okuyanlar bilirler ki, bu topraklarda yaşayanların kültürel ulusal kimlik ötesinde, kendilerine genetik boyutta safkan bir ırk kimliği türk / kürt / arap / rum / ermeni biçmeleri kadar ahmakça bir iddia olamaz.

anadolu'da genetik olarak saf türk olanların oranının % 6 kadar olduğu gerçeği de şurada dursun.