kusurların güzelliği

insan kusurlarıyla güzeldir bence. bu kusur fiziksel veya karakteristik olabilir. ama ufak kusurlarımız sayesinde seviliyoruz zannımca.
alain de botton da benimle aynı fikirde olsa gerek aşk üzerine kitabında şöyle diyor:"karşımızdakinin bize bir çekim hissetmesinin nedeni, fiziksel ya da karakteristik özelliklerimiz değildir. genelde sevilmemizin gerçek nedeni; çenemizdeki küçük ben, "s" harfini düzgün telaffuz edemeyişimiz, tezgahtarla konuşurken duyduğumuz utangaçlık ya da üzerinde fil çizimleri olan çirkin pijamamızdır. anna karenina , kont vronski'ye aşık olurken tolstoy okurlarına onun hafif peltekliğine düşkün olduğunu söylemeyi ihmal etmemiştir. çünkü insanlar hoşlandıkları kişilerle samimi olmak isterler ve samimi olmanın en iyi yollarından biri de kırılganlığı, kusuru paylaşmaktır."
ne güzel açıklamış aslında. kusurlarımız bizi birbirimize yaklaştırıyor, kusurlarımı gör ve beni kusurlarımın güzelliği ile sev diyor yani.