arapçayı düzgün konuşmak için bedevilerin yanına gönderilmek

eski bir arap adetidir. özellikle varlıklı kimseler, çocukları arapçayı doğru düzgün konuşabilsinler diye onları çöle gönderiyorlarmış. bizde böyle bir gelenek yoktur. yani trabzonlu bir ailenin çocuğu, kırık bir türkçeyle konuşmasın diye istanbullu bir ailenin yanına gönderilmiyor örneğin.
alman ve rus geleneğini devam ettirmişiz. kendi dilimize pek sahip çıkmamışız. çocuklar fransızca öğrenip, aksansız konuşabilmeye çalışsınlar diye fransız mürebbiyeler, dadılar tutmuş kaymak tabakadan aileler.