sevda

arapça kökenli siyah, kara anlamına gelen kelime. diğer birkaç anlamlarından ikisi de akıl dışı olan, tutku. sadece bu anlamlarına bakılarak dahi bir kişiye duyulan tutkulu aşka niçin sevda denildiği de anlaşılır.
birisine tutuldu mu insan gözüne bir karanlık düşer. ondan başkasına kör olur gözler. başka her istikamet karanlıktır. sevdiğinden de ışık göremeyince dipsiz "kara" bir deliktir insanın kendini bulduğu. içinde olduğu bu halin "akıl dışı" olduğunu bile bile bu "tutkuya" teslim eder kendini. acısı da vuslatı da ayrı bir bağımlılıktır. biraz içinde bağımlılık da taşır sevda. belki de bu nedenle böylesine tutku dolu hissin adına kara anlamında sevda denmiştir. çünkü bağımlılık, bir insanın penceresiz, kapısız, karanlık bir odada hapsolmuş, oradan ve o andan başka bir hali bilmeyen ve istemeyen halidir.