normal sözlük yazarlarının şiirleri

gittiğin gün ülkem kimsesizleşir
ağlar köşe başlarında 
çay soğur mesala , kitap yarım kalır
kahvehaneler kapanır

susmaz bu yürek
evim küser  duvarlar sessizleşir
odam hayal tutmaz

gittiğin gün türküler üşür
mevsimler küser, mesala ilk bahar açtırmaz hiç bir ağaca çiçek
kimsesizlik dolaşır yurdumda
erketeye yatar ayrılık bekler köşe başlarında
aşk üşür sevda üşütür

gidersen ay gülümsemez  güneş çıkmaz
yetim bir çocuk gibi olurum
bir baba özlemi gibi olur sevdan
hasret kol gezer ölüm sarar her yeri
yıkılır bu şehir kurur bu deniz
gittiğin gün   kaybedilir bu savaş
ışgal edilir vatan .