diyelim ki o bunu okumayacak

yaklaşık yarım saat önce biri bana, senin seslendiğin gibi seslendi. şaşırdım okuyunca. ilk önce tuhaf geldi. sonra kelimeyi sesli sesli kendi kendime söylemeye başladım.

bi sürü hitap şeklinin arasından onu seçmişti.

biliyorum ve inanıyorum, tesadüf diye bir şey yok. her şey bir yankı. başka bir dile düşüp de bana ulaşan senin sesinin yankısıydı o zaman.

ama yine de girip bakmadım. geri döndün mü, bi şey yazdın mı diye. bugün de bakmadım..
..
“balım”