diyelim ki o bunu okumayacak

senden tiksiniyorum midemi bulandırıyorsun.

şu anda bu haldeysem en büyük sebebi sen değilsin belki çünkü benim aptallığım. ama 2. en büyük sebep kesinlikle sensin. mutlu olma demiyorum ama olma.

(bkz: sözlükte gereksiz başlık artışı)

ben lise sonda hoşlanmıştım ama dibine kadar. o sıradada whatsapp tan yazışıyorduk arkadaş olarak. sınıftaki erkeklere agresiftim. sende nötr kimse anlamasın diye. anlamalıydın love me like you do şarkısını sınıfta yüksek ses açtığımda ve bi an göz göze geldiğimizde tam nakaratın geçmesinde. uzaktan hoşlandım, lise bitti, üni de ilk sene de devam etti baktım boşa umutlanıyorum vazgeçtim artık.

'bazen diyorum ki çıkıp gelse eski günlerdeki gibi bana sığınsa galiba dünyanın en mutlu insanı olurum ama sonra diyorum ki 12 yılı çöpe atmış bir insanın dönmesini bekleyecek kadar düştünmü?' maalesef.

şu an seni düşünmekle meşgul değilim çünkü yazmakla meşgulüm yine de tüm yazdığım kelimeler; ne kadar ben isem bir o kadarda senler.

ben seni çok sevdim, belki zordur anlaması sessizliğimden.

sen benimle konuşmayı bile hak etmiyormuşsun. seninle geçirdiğim üç beş dakikaya bile nasıl acıyorum bir bilsen. senin ettiğin iltifatlara salak salak sırıtışımı nasıl bir aptallık olarak gördüğümü de bir bilsen keşke...

umarım rahat uyuyorsundur ruhum, seninle yeniden konuşmak için sabırsızlanıyorum. ve ne olur bana olan inancını asla kaybetme. bir yıl içinde başka bir saat aralığında olacağız.


aylar sonra gelen edit: umarım hâlâ rahat uyuyorsundur ruhum, muhtemelen seni bir daha göremeyeceğim. yetemedim, özür dilerim. seni asla unutmayacağım.

insanlardan buz gibi soğudum
işte yalnız sen varsın
öyle halsizim ki hiç sorma
anlarsın

okumayacaksa niye yazıyoruz ulen!

evet okusa zaten başka olurduk gibi deli soruları aklıma getiren başlıktır. umarım mutlusundur iyisindir gibi klişe şeyler söylemeyeceğim. ne de olsa hayat herkese hak ettiğini yaşatıyor bir yerde. onun için eğer bir gün bir şeyleri düzeltmek istersen acele et.

o bunu okuyamaz zaten. çünkü onun hala haberi yok. ilkokulda bazlama gibi yanakların ve bit kadar boyun varken sevmiştim seni. şimdi çok daha yakışıklısın ve hayal ettiğin yerdesin. seni bu halinle seven olmuştur olacak da. ama ilkokuldaki halinle bir tek seven ben olacağım. güzellikler bizi bulsun. belki aynı kader de belki farklı kaderlerde...
ama güzel şeyler olsun...

seçimini ondan yana kullanıp gittiğin insanla mutlusun ama benim gönlümde yatacak yerin yok...

bunu okumasan da kalbimi görebildiğini biliyorum. seni çok sevdiğimi kemiklerine, iliklerine kadar hissediyorsundur umarım. seni çok özledim. yanımdayken seninle yapamadığım yapmadığım şeylerin pişmanlığı var içimde. seni çok sevdiğimi kaybetmeden fark edemezmişim...

ben er ya da geç gidicem bunu az çok hissediyorsun biliyorum ama ağlama çünkü ben gittiğim yerde çok mutlu olacağım.

nasılsa okumayacaksa yazmaya da gerek yok.

bi sektir git ya. senin koyun güttüğün kadar benim çoban sevmişliğim var. becer de kendi totonu kurtar, bana muhtaç olma.

keşke yeniden denk gelsek, özledim çok.

okuyacağını pek zannetmiyorum, sadece yazıp kurtulmak istiyorum şu an. seninle büyümek ve hayatı seninle öğrenmek benim için çok değerliydi. sana ne kadar kırgın ve kızgın olursam olayım hiçbir koşulda sana sırtımı dönememiştim, kimi zaman bunu ne kadar istesem de yapamamıştım. bazen yanında olmak bile yanında olamamak kadar yıpratıyordu, üzüyordu beni. seni kendinden bile daha iyi anlayabildiğimi sanarken bazen öyle zamanlar oluyordu ki hiçbir şey senin kadar yabancı gelmiyordu bana. bir insana aynı anda hem tapabilmenin hem de sürekli kızgın olmanın nasıl bir his olduğunu ilk senden öğrendim. aşkı, güveni delicesine hissediyordum ancak öfkeyi de güvensizliği de aynı derecede hissediyordum ve bu zamanla bizim için çok yıpratıcı olmaya başlamıştı. birbirimize tutunmanın, bir insanı sadece sevmenin ve istemenin her şeye yetebileceğine inandırmıştık kendimizi ama fark ettik ki aşk bile kurtaramıyormuş bazı şeyleri. bazen o kadar kırık oluşumun arasında hala seni ve kendimi iyileştirebileceğimi düşündüğüm ve kendimi yersiz umutlara kaptırdığım için acıyorum kendime. artık tanıdığım insan olmadığını söylediğinde bile seni ne kadar iyi tanıdığımı hissediyordum. benimkisi anlamak değil tamamen hissetmekti ve bu bence anlamaktan daha öte bir şeydi benim için.
ne yaşarsak yaşayalım birbirimizden vazgeçebileceğimize olan inancım neredeyse yoktu ancak sen benden zaten sevgiyi, ilgiyi, özeni dışarıda aramaya başladığında, her üzgünüm ve elimden tutmanı istiyorum dediğimde bana kayıtsız kalışında vazgeçmiştin. travmalarıma sebep olmana rağmen seni bunlardan sorumlu tutmamıştım. senden nefret ederim korkusuyla ilaçlarıma dahi başlamamıştım, hatta dün reçetemi tamamen yırttım ve attım. sana kızgınım ilişkimizin yasını bile tutmadan yerimi bir başkasıyla doldurmaya çalıştığın için. sana kızgınım beni tanıyamadığın için. sana kızgınım yüreğimde hissettiğim en ufak sızıyı dahi hissedemediğin için. sana kızgınım beni yıllarca yalanlarla yaşattığın için. sana kızgınım yanında kendim olabilecekken aslında beni tamamen kendime yabancı bıraktığın için. sana kızgınım başkasıyla mutlu olmayı benimle mutsuz olmaya değiştiğin için. sana kızgınım bağımıza, sahip olduklarımıza sahip çıkmadığın için. sana kızgınım sırf son kez iyi hissettirme umuduyla bana sarıldığın için. sana kızgınım en zor dönemimde yanımda olma sözünü tutmadığın için, başkasının yanında mutlu olmaya bu kadar çabuk çalıştığın için. sana kızgın olduğum kadar da minnettarım. minnet duyuyorum kendimi kaybetme raddesindeyken kendime gelmem için bana alan açtığın için. minnet duyuyorum olmadığım, dönüşmek istemediğim insandan sadece tek bir kayıpla kurtulmamı sağladığın için. minnet duyuyorum artık bağlılığa ve güvene yabancı olmamı sağladığın için. minnet duyuyorum kendime veremediğim değeri ve özeni fark etmemi sağladığın için. son kez minnet duyuyorum seninleyken beni canlı hissettirdiğin her an için.
iyisi ve kötüsüyle tüm bunlar ve dahası artık benim vazgeçme eşiğim. artık seninleyken dönüştüğüm insandan da, senden de vazgeçiyorum. belki geleceksin aklıma ara sıra ama senin bana dediğin gibi, seni sadece eski bir anı gibi seviyor olacağım.