abdulseyidbincabbar yazar profili

evde dilediğince çırılçıplak dolaşmanın, yeri geldiğinde bir sağa bir sola vura vura koşmanın verdiği rahatlık paha biçilemez.

hayatın kısalığından dem vurup küçük şeytani düşüncelerini aksiyona geçirmeyle son bulan fantezi türü.

bu fantezi sahiplerinin yanındayım her zaman, arkasındayım hatta. zincirlerinizi kırmanın vakti geçiyor. hala bazı şeylerde aktifken denenmesinde bir sakınca görmüyorum.

salın içinizdeki aşk çocuklarını kuduruklar.

çoğu kişinin batağına saplandığı bir fantezi türü. özellikle günümüzde çok revaçta.

hayat paylaşınca güzel değil midir hacım...

şu zaa kuşağı yok mu sizi gidi siziler sizi. insanın aklını alıyorlar.

annunakiler için adlarını onurlandıracak piramitleri inşa etmek gereksiz bir zaman kaybıydı. bu yüzden insanlığı yarattılar. yani yaradılış amacımız en başından beri kölelik etmek.

yine bir şekilde köleliğin devamı için insanlığın çoğalması gerekiyordu, bu yüzden dişi yaratıldı. sadece insanı çoğaltıp sistemin bir parçası haline getirmek için.

bize kodlanan bu durumu niye inkar edip sevişmekten kaçınıyoruz anlamış değilim. bence sevişmeliyiz.

çok zor dönemlerden geçiyoruz gerçekten. hiç batmaz denilen escort sektöründe bile çatırdamalar var.

evlere servis desen var. evde de her türlü servis var fakat gel gör ki o kadar nedüğü belirsiz adamın evlerine gitmeleri sonucu aldıkları 3 kuruş para, bir de taksi ücreti diye sahiplerine yediriyorlar bir kısmını.

sen vücudun üstünde o kadar çalış, mükemmele ulaşmaya çalış, sonunda gördüğün muamelenin karşılığı aldığın para içler acısı. çok yazık.

ölümsüzlük için ölmek gerekir. hayatımın filmi, umursamazlığımın belki.

sevgilimden son aldığım, anlam veremediğim, burj halifa görseliyle birlikte aldığım mesaj.

çok hisli pamukçuktur bu. alınsın diye bekler. ayağı sallasan gitmez. muıtlaka bir temas ister.

elle alınmaz bu, ayıp olur pamukçuğa. önce küçük dil darbeleriyle yerinden oynatılır, sonra dişlerle çekip çıkarılır. hakkı budur.

37'yse de tadından yenmez. bir öğünümü geçiştirebilirim.

kadın olmak ne zor işmiş cidden ya.

ilişkiyi diri tutmak demek, yatak deneyimlerini geliştirmektir zannımca.

neden kendinizi e-5'in ortasında arabadan kovdurtup bundan zevk alıp besleniyorsunuz... neden istediğiniz şarkıyı açmayınca çıldırıyorsunuz... neden 'daha sert vur, inlet beni' diyip bizi gaza getirmeye çalışıyorsunuz...

hayatla ciddi sıkıntılarınız var kuzum.

pantaloununu sevdim, çıkar onu bebeğim, hadi gel bize gidelim.
(bkz: gökhan tepe)

kadın olmak gerçekten çok zor.

%75'inde bu sorun var. ne oldu diye sorsan babadan yeterince sevgi alamadıklarını söylerler bu yüzden bağlanma sorunları olur, seni babası yerine koyar, ayakkabısını bağlattırır, ojesini sürdürür sen de hipnotize olmuş gibi herpsini yerine getirirsin.

seni babası yerine koyduğu için bir süre sonra ilişki çıkar ilişkisine girer, ömrünce bir fiske tokat yemediği babasının atmadığı tokadı senin atmanı ister. hoşgeldin bdsm bebek.

bu kadınların sorunları bir gün biterse dünya falan çökebilir hacım. çok zor durumlar.

kadın olmak gerçekten çok zor.

erkekte tek, bilemedin iki nokta falan vardır. ama bir erkek, bir dişinin el ayasında parmaklarını gezdirdiğinde karşı taraf turn on durumuna geliyorsa bu işte bir sıkıntı var hep.

bu kadar kolay olmamalı bazı şeyler, savaş verilmeli biraz, uğraşılmalı. kadınlar bu şekilde ayaklı mayın gibi nasıl yaşıyorlar anlayamabilmiş değilim.

kadınların işi çok zor gerçekten. kendileriyle yarışmalarının sebebi de bu aslında.

2 3 meriçin bir umut söyledikleri 'çirkin kadın yoktur, bütün kadınlar çiçektir' söylemleriyle 'biz de buradayız' nidaları atıyorlar hep.

ama değilsiniz be kuzum. olamadınız.

üniversitedeyken ben ve çok yakın 3 arkadaşım aynı evde yaşıyorduk. herkesin kız arkadaşı vardı. çoğu zaman okeyler bataklar vs aynı evdeydik. kız arkadaşlarımız da yurtta kalıyordu.

1.5 senedir çıkıyorduk kızla. o zamanın saf beni, okulu bitirip evlilik hayalleriyle kendini eyliyordu. bir yıl bütün ev ahalisi kızlarla beraber yaz okulunda aynı evde kaldık, zevkli geçiyordu.

35 derece sıcak vardı fakat öğrenci olduğumuzdan klima falan hak getire. bir gün okula gittim eve döndüğümde kız arkadaşımı üstünde sadece donla iki erkek arkadaşımla aynı yatakta yakaladım. erkek arkadaşlarımın üstünde de sadece don vardı.

her biri havanın çok sıcak olduğundan, bunaldıklarından bahsediyorlardı. üçü pikeyi üstlerine çekip birbirlerine üflüyorlarmış. erkek arkadaşlarımdan birinin kız arkadaşının da dersi bitmişti, onu da soyup aynı yatakta 5 kişi çıplak vaziyette dondurma yiyip ağzımızın soğukluğuyla birbirimize üfledik. güzel günlerdi...

umursanacak tarafları olmadığı çok aşikar. sürekli imkansız peşindeler. isteklerini yapamasan bile bunun için çaba sarfettiğini görmek istiyorlar.

bu savaş, sahip köle ilişkisi nedendir sorarım. bir cevabı yok çünkü.

'sen takım elbise giy öyle yapalım', 'inşaatçı kasketi tak öyle yapalım', 'k-pop artisti gibi giyineyim öyle yapalım'... bir yere kadar. her şeye tamamım ama spider-man kırmızı çizgim ,onu giymemi istemeseydin iyiydi. sonra neden umursamıyorlar.

bazen umursamamak en iyisi.

bazı yalamalarda başa gelen ama yapmaktan da kendinizi alamadığınız durum.

işin ilginci ise yok ya demir de yalamıyoruzdur deseniz de gerçekte yalanılan bölgede uyarılmadan dolayı kan birikmesi sonucu demirin artması.

hayat çok garip.

gece gece kara delik gibi içine çeken oğuzhan uğur ve mai düetli şarkı.

12 yıldır sevişmiyorum. vajina görsem terliksi hayvan sanabilirim.

araba kullanırken erkeğin hareketlerinin çok maskülen ve ilgi çekici olduğunu önceden söylemiş bir kadının, sağ koltuğumda her vites atışımda kendinden geçmesini gözlemlemem.

kolunun altına alıp bacaklar üstüne kırılmadıktan sonra bir anlamı yok azizim. sabaha kadar yaz kime neyi inandırmaya, neyin güvenini kazanmaya çalışıyor insan anlamıyorum.