aradainsan yazar profili

şu an daha yolun çok başındayım, 22 yaşındayım. her şeyim planlıydı, iş hayatım bile. kendi kafamda planlamıştım. 2.sınıftayken, “bi stajımı son sınıfa bırakayım da staj yaptığım yerde, istediğim departmanda staj sonrası işe gireceğim.” diye hem söyler, hem de kafamda planlardım. çok pimpirikliydim bu konuda.

neyse planladığım her şey oldu, stajı son sınıfa bıraktım. staja başladım. kendimi sevdirdim. staj bitti, istediğim yerde istediğim departmanda işe girdim. planladığım kafamda ne olduysa hepsini yaptım kendi açımdan.

sonra planıma bir kadın dahil oldu. 2 yıldır bir gün tanışacağım, tanıyacağım dediğim insandı pandemi bitti. bir gün deli cesareti işte gittim konuştum. çok güzeldi o dönemler, erken bitmek zorunda kaldı sanırım. ayrıldık, 3 küsür ay geçti üstünden bir baktım ki kendimden nefret eder hala gelmişim, bunu yapan da kendimden başkası değil.

insanların güvendiği belki de kendini açtığı, derdini anlattığı, güvendiği biriydim kendimce. ne başkasına verdiğim sözleri tutabiliyorum, ne de kendime verdiğim sözler. ha, tutmak istedim mi? inanın ki bilmiyorum. bu hale gelmiş bi insana kim niye güvensin ki zaten artık? buna rağmen destek olmaya çalıştılar ama kendileri de biliyor, ne kadar faydalı olabilir ki?

ne önümü görebiliyorum, ne açık açık derdimi kimseye anlatabiliyorum. mükemmel bir arkadaş grubum var, uzun zamandır ne yanlarına gidebiliyorum. ne eğlencelerine ortak olabiliyorum. iş çıkışı evime gidiyorum, açıyorum bilgisayarı sabaha kadar oyun oynuyorum. sabah kalkıp işe gidiyorum. enayi gibi tüm paramı iddiaalara basıyorum.

ben hayatı çok severdim, belki bir gün bir daha severim.

edit: iddialar bitti, kumar sorunu bitti. kötü alışkanlıkların hepsi bitti. sadece alkol var, oda aşırı derecede keyif veriyor. her cuma, cumartesi keyifle içiyorum. hayatı hala sevmiyorum ama en azından artık seviyormuş gibi görünebiliyorum :)

az önce tüm maaşı iddiaa da kaybettim. ben bir enayiyim.

at bey öncelikle, tekrardan hoşgeldiniz efendim. aradım, yazdım ulaşamadım sonradan öğrendim durumları çok geçmiş olsun. normal miyiz sorusuna cevap veremiyorum, ne desem diğer tarafım bir daha düşün istersen diyor, araftayım. arafta olmama itafen şu şarkıyı mümkünse istiyorum. . iyi yayınlar efendim.

ne arabaları severim, ne de sürmesini ama bir arabam olacaksa o araba bu olmalı. bir gün bir kere de olsa bu arabaya bineceğim.

belli bir kesmimizin çocukluğuna, çok az bir kesimimizi de gençliğine götürecek bir şarkı istiyorum at bey ve soruyorum herkese aşk her şeyi affeder mi?

dedublüman & mavzer tabancas - belki alabilir miyiz at bey, garip bir şarkı ama nedense hoşuma gitti.

at bey yayın var diyorsa bize de oturup dinlemek düşer.

imamoğlu şu aralar siyasete karışmadan sadece istanbul ile ilgileniyor, keşke ilk zamanlarda da böyle davransaydı. nokta atışı kararlar veriyor şu an hem ülke hem istanbul için umarım böyle de devam eder.

manchester artık masmavi.

bugün şölen var, f1 singapur, city united, bjk fb allahım ne kadar değişik bir gün

kudüs kralı ı. amalrik’in oğlu ve veliaht prens baldvin çocukluğunu kudüs'te geçirmiş ve zamanını eğitmeni surlu vilyam adındaki bir tarihçi olan öğretmeniyle geçiriyordu. bir gün öğretmeni genç prens hakkında üzücü bir gerçeğin farkına vardı; acıyı farketmiyordu. baldvin’in acıyı hissetmemesi ileride çok ciddi bir hastalığın habercisiydi.

cüzzam hastalığı insanı bir anda öldüren bir hastalık değildir. uzun yıllar süren bir dönemin ardından etkisini göstermeye başlayan bir hastalıktır. baldvin'in acıyı hissetmemesi cüzzam belirtilerinden biri olsa da tanı yaklaşık bir kaç yıl sonrasında konulmuştur.



tarihin en önemli krallarından biri olan, 13 yaşında tahta oturan müthiş zekaya sahip bir kraldır. 16 yaşında selahattin eyyubi gibi yenilgi görmemiş bir kralla karşılaştı. selahattin eyyubi ve 26.000 askerine karşı 8000 askerle savaşı zekasıyla birlikte mutlak bir şekilde kazandı. bu da selahattin eyyubi'nin saygısını kazanmaya yetti.





kaynaklar:
buradan
ve buradan

insan her zaman daha iyisi için hayal kurar, umut eder, çalışır. umudun olmadığı yerde onu icat etmeniz gerekir diye bir sözü vardır albert camus abimizin.

bir şeyi hayal etmek, umut etmek kötü şeyler değildir. deneyimlerime göre her zaman hayal ettiğimden veya umut ettiğimden daha iyisi olur hep.

madem slow istiyoruz, çalıyoruz bende mahzar abimizden şu şarkıyı istiyorum at bey;

mahzar alanson - benim hala umudum var

2.5 üst kg var, kırmızı kart var, korner 8.5 üst, fb 1.5 üst istediğinizi oynayın.

bazısı deler geçer...

uzuuuuuuunca bir aradan sonra f1 tutkusu bu hafta kaldığı yerden devam edecek,

verstappen şampiyonluğunu resmiyete dökebilecek mi?
mercedes'ten sürpriz bir atak gelir mi?
ferrari yine ne hatalar yapacak acaba?

gibi gibi tonlarca sorunun cevaplarını ararken 29.09.2022 perşembe günü ferrari ekibinden bir sorumuzun cevabını şimdiden aldığım yarış oldu.

canım, mükemmel, şaheser ferrari pit stop ekibi antreman sırasında sol ön lastiği unutmuş :)

verilen sözler tutulmuş, kaçak yayın başlığı atılmış bizde sözümüzü tutalım gelelim bari..

bir gün dünyanın en anlayışlı insanı, bir gün de dünyanın en kalp kırıcı insanı olmayı her allahın günü başarıyorum zaten. mahlası hayatıma entegre ettim bile.

8 günlük aranın ardından tekrardan merhabalar, geldim. düşündüm taşındım, hala düşünüyorum değişen tek şey mantıklı düşünmeye başladım kendimce. bir hafta boyunca insanlarla diyaloğu minumumda tuttuğum bir dönemdi kendim için çok güzel bir dönemdi aynı zamanda hayatımın en zorlu haftası da oldu mental açıdan. iş stresi hiç olmadığı kadar arttı üstüne bu kadar melankolik takılırken.

hala bir yerlere karalıyorum ama kendi içimde. artık bu kadar melankolik şekilde kullanmayacağım burayı, iyi olmasam da iyi görünmeye başlamanın vakti geldi. belki kendimizi de kandırırız bir gün.

2 gün önce bir karar aldım akşam saatlerinde. belli bir süre sosyal medyadan, sosyal ortamlardan, dostlarımdan, telefondan her şeyden belli bir süre uzaklaşacağım. bir süre sadece işkolik olacağım. artık karalama defterinde 1 hafta mı olur 1 ay mı olur bilemiyorum yazmayacağım artık. kendimi dinleyeceğim, dinleneceğim. kendinize iyi bakın, artık bazı şeyleri içimizde yaşama vakitleri gelmişte geçmiş. sevdiklerinizi canınız yanıyor diye sizde onların canını yakmayın. zaten belki de onun canı sizden fazla yanıyordur.