armutköylükara yazar profili

ilkokul okurken fazla içine kapanık ve izole bir çocuktum, iki cümleyi bir araya getiremeyen , toplum tarafından ezilen yanısıra da ağızını açıp kendini savunamayan cinsinden... annem "madem konuşamıyorsun , yaz" dedi , ben de 7-8 li yaşlardan beridir sürekli yazı yazarım. içime attığım,konuşamadığım olduğu zaman sabahlara kadar yazı yazdığımı bilirim. kısacası kendimi avutma ve dinginleştirme yöntemim oldu. teşekkürler anne...

efendim merhabalar, yaklaşık beş senedir nitelikli mutsuzum. mutsuz olmak durumla alakalı değil karakterle alakalıdır. beşer dediğiniz deriyi yeterince ateşin içinde bekletirseniz artık o acıya alışıyor. sevgili romalılar hayat size mutluluk vadetmiyor, mutlu olmak sizin elinizde de değil. kronik mutsuzlara sesleniyorum, henüz hayattan zevk alma gibi ihtimalleriniz varsa peşinden koşun zira mutsuzluk denilen furya kanınıza karışıp yine aynı furyanın bendinizde açtığı cerihalara sızdığına şahit olduğunuzda sonraki hayatınız için mutluluk mesken tutulmayacak denli uzak bir diyar kalıyor. birayı eksik etmeyin...

hem anonimsin hem işveli. sanal cimcime...

hepimiz kendimize ufak habitatlar yaratıp, ister istemez kendimizi bu metaforun merkezine koyuyoruz. insanlar mahlukların en gelişmişi vs değil be abi , sadece ufak narsist canlılarız , bakalım dalgamıza.

yüreği yosun tutmuş, rengini kaybetmiş gri insanlar...

"kale değilsin" kendime sürekli fısıldadığım kelime istifidir. sen bir kale değilsin , güçlü olmak zorunda değilsin , insanların standartlarının üstünde olmak zorunda değilsin , artık kendini bu kadar hor ve basit görme. dışarıdan kalın duvarlarla kaplı bu kalenin içinde açlık ve sefalet var...

dostlarımın ve benim hayalimiz. insanların içlerinde tuttuklarını konu edinen, arka sıradakilerin dergisi. sansürsüz, özgür sanat algısını savunan modern türk edebiyatında eserler üreten yeni nesil dergi.
buradan derginin sosyal medya hesaplarına ulaşabilirsiniz