seneler sürer her günüm,
yalnız gitmekten yorgunum;
zannetme sana dargınım,
ben gene sana vurgunum.
başkalarına gülsem de,
senden uzakta kalsam da,
sevmediğini bilsem de
ben gene sanavurgunum.
dağları aşınca başım,
geri kaldı her yoldaşım,
gerl sevgilim, gel kardaşım,
ben gene sana vurgunum.
gönlüm seninkine yardı,
aynı şeyleri duyardı;
ayaklarımız uyardı...
ben gene sana vurgunum.
kendi yazdığım kitabın baş karakteri kızımız 'lehçe' nin en sevdiği şiiri. adamımızın en sevdiği ise uzakta;
her gün seni arıyorum,
niçin benden uzaktasın?
dağa taşa soruyorum:
niçin benden uzaktasın?
yanık bir bülbül ötüyor,
sesini hatırlatıyor;
yüzün gözümde tütüyor,
niçin benden uzaktasın?..
çimenler sararıp yanmış,
çiçekler yere kapanmış,
yeryüzü çöllere dönmüş,
niçin benden uzaktasın?..
şu köşede otururdun,
şurada ayakta dururdun,
şurada salınır yürürdün;
niçin benden uzaktasın?..
yüzüm gülmeye üşenir,
gözümden yaşlar boşanır,
sen yokken nasıl yaşanır?
niçin benden uzaktasın?..
devamını gör...
