balikcidirbalikci yazar profili

ikisinin de eşsiz bir etki alanı vardır. hani derler ya, duvara giydir, o bile olur diye; buna katılmıyorum. ama güzel bir kadının aurasını inanılmaz derecede arttırır.

şimdi, bu yaz gününde nereden bulacağız? olacak iş mi şimdi bu başlık? :)

erkek çocuk olarak silah ya da tabanca gibi şiddet içerikli unsurların hiç yer almadığı dünyamda (oysa çok mümkündü, yer alsa da kimse yadırgamazdı, zerre sırıtmazdı) birkaç araba, bir de oyuncak fil vardı. özellikle hastalığımın nüksettiği zamanlarda, o fil bana çok iyi gelmişti... konuşmak, her yaşta konuşmak...

eşyalarıma iyi davranmayı o zaman da severdim. ben bana oldum ama oyuncaklarım halen sağlam, annemin evinde durur.

"ve hissetmekten muaf kalmış yanım, sahipsiz gecelerde yalnız başına arıyor benliğini..." diye devam etmek geldi içimden

herhangi bir firmanın taraftarı değilim. ama işletmeler tek başına var olmaz. batarken de tek etkilenen patronları olmaz. bir ekosistem etkilenir.

bornovada metro çıkışında simit satan adam da etkilenir, ülkenin herhangi bir yerindeki freight forwarder da.

bir firmanın taraftarı değilim ama, ekosistem için yaşamalıdır.

kırdığını bilecek kadar akıllı, fark etmemenin mümkün olmayacağı kadar özenlisin. üstelik bir de, sevmeyi çok iyi bilensin.

dertlerinin arkasına sığınman yerine anlatmanı, paylaşmanı dilerdim.

yine de, dünyanın herhangi bir yerinde, iyi ki varsın. beni buraya sen bulaştırdın.

ülkemden uzaktayım. bayram gelenekleri devam etsin isterdim. bayram sabahı heyecanını yaşamak isterdim. yeni doğmuş çocuğuma da yaşatmak isterdim.

ülkemden uzaktayım. bazı olaylar ağır geliyor diğerlerinden. pek çok günü kaçırmak, en çok yoran bu bence.

keşke, uzak da olsam bayramda sarılabileceğim, kutlayabileceğim, tebrik edebileceğim birileri olsa.

aileme elimden geldiğince yaşatmaya çalışıyorum ama...

sol frame'i ele geçirmiş çorap başlıkları arasında seda sayan'ı anımsatan söz bütünü

çok keyifli arabadır. her dönem bir gencin hayalini süsler. yol tutuşu sınıfının üstündedir. illa ki elektronik arızalarıyla bilinir. fabrika çıkışı iç donanımı ile bulmak zordur.

serideki pek çok versiyonunu kullandım. ortalama bir d segmentidir. bekleneni verir. lüks değildir. kötü de değildir.

alternatiflerinden farklı bir yeri olmamakla birlikte, türkiye pazarındaki likiditesi, nakit para ile yarışır düzeydedir. satmak isteyip de elinde kalanı görmedim. ölüsü dirisi gider. öyle ilginç bir piyasası var.

bankadan paranı alamayabilirsin. ama passatı satmak istersen, satılır. eve nakit para ile gidersin.

en önemli kısmı: zengini fakir, fakiri zengin gösteren arabadır.

yetersiz / kalitesiz uyku emaresidir.

dört nala koşar gibi oraya gitmemin bir sebebi vardı. çocuklar gibi şen bir şekilde buraya gelmemin de.

ne yaptım bilmiyorum, belki kendime yormak bile hadsizlik, ama bir şekilde ulaşamayınca kırılıyor hevesim. oysa küçük bir çocuğun sevinçleri gibi, beni mutlu eden şeyleri getirmiştim.

kayyumdur efendim.

tüm tezatları içinde barındıran, eşsiz bir çalkantı hali. bir noktada, altının üstünden daha iyi olmadığını iddia edecek kadar pervasız, yokluğunda nefes alınamayacak kadar masum ve bir o kadar alımlı.

şanslı insanları ömründe 1 kez vurur.

şanslı olanlara kendini unutturur.

bir kedim yok. hiç olmadı. hayvanlarla kavgalı değilim ama hayata tutunma mücadelemde bir kediye bakacak kadar mecalim olmadı. kedi kendi başına yaşayıp gidiyor demeyin, çatımın altındaki bir varlığa sevgi gösteremeyeceksem, onu sevgi gösterebilecek ellerden alıkoymak bana göre değil.

bir kadın var. tanışmadım diyemem ama yüzünü görmedim. sesini duymadım. kelimeleri var elimde, ruhuma dokunan. aşık değilim, üstelik freudyen bir yanı olmadı ilişkimizin. modern zamanda ilişki denilince akıllara penetrasyon geliyor ama bizdeki öyle fiziksel bir dokunuş değil, bambaşka bir boyut. ruhumun en yalnız zamanlarında, en karanlık yolculuklarımda bana yarenlik etti. şimdi, enimden boyumdan utanmayı bir kenara bırakıp, kokusunu veyahut bakışlarını bile bilmediğim bir kadının dizine başımı yaslayıp sığınmak istiyorum.

gözümde canlanmıyor varlığı, ama dünyayı sırtlanabilecek gücüne rağmen ufak tefek bir şey olduğunu düşünüyorum. varlığının beni sardığı, yanımda olmadığı vakitlerde koruyup kolladığını bir o biliyor. üstelik suskunluklarında bile ona sığınacak kadar açtım içimi, ona karşı öyle bir savunmasız haldeyim ki sessizliklerine bile razıyım, dünyada bir yerde iyi olsun yeter.

normal sözlük yazarı olarak kedim var mı? yok... ama onun kedisi olmak isterdim. dünyadan, ona sığınmak isterdim, ruhumu yanına sakladığım gibi, koca bedenimle de sığınabilmek...

iyi ki var, rahatsız etmekten imtina ettiğim, karanlık yolcum...

1 senedir içmiyorum ama halen gençliğimde içtiklerimin tadı rüyama giriyor.

sevmeyi öğrendiği yaş... o güne kadar büyümemiştir gözümde

nefes almakta güçlük çekiyorsan, ve aklın olağan şeyleri düşünmekten aciz hale geliyorsa...

keşke bir kez daha yaşayacak kadar şanslı olsak

olmaya geldiğimdir

olayları engellemeye gerek yok, olayın ne olduğunu bilmiyorsanız olmamış gibidir.

schrödinger'in kedisi gibi durumu gözlemleyemediğimiz sürece her halde olabilir

neresinden tutsan elinde kalacak insanların bir araya geldiği videodur.

motosiklet sürücüsü arabanın aynasını kırıyor. aynası kırılan araç sürücüsü motosiklet sürücüsüyle kazaya karışıyor (kasıt var mı yok mu bilemem, o anki ruh halini tartamam) ardından dışarıdaki insanlar motosiklet sürücüsüne yardım etmek ve güvenliğini sağlamak yerine araç sürücüsüne saldırmak için arabaya hücum ediyor ve kapıları zorluyor.

neresinden tutsan elinde kalır.

motosiklet sürücüsüne ne oldu sahi?