belki kaktüs yazar profili

yerdeniz büyücüsü, ged'in büyüme çağını ve yetişkinliğe geçiş evresine odaklanır.
ged, gururlu ama birçok konuda kendinden emin olmayarak tasvir edilmiştir. ilk çıraklık zamanında ogion'un onunla alay ettiğini, ve sonra roke'da jasper tarafından ötelendiğini düşünmüştür. iki durumda da diğerlerinin kendi yüceliğini takdir etmediklerine inanmıştır ve le guin'in sempatik anlatımı hemen hemen bu kanı ile çelişmez. cadden, le guin'in genç okuyucuların ged'e sempati duymasına izin verdiğini ve ged'in sihirli güçlerini disipline etmesini öğrenirken, eylemleri için ödenmesi gereken bir bedel olduğunu ancak yavaş yavaş anladığını yazmıştır. benzer şekilde ged, ogion'un yanında çıraklığa başlarken büyücülüğün gizemli yönlerinin ve kendini diğer yaratıklara dönüştürmenin öğretileceğini hayal etmiştir, fakat yavaş yavaş ogion'un önemli derslerinin kendi benliğiyle alakalı olduğunu anlamıştır.

romanın sonundaki pasajda ged'in sonunda gölgeyi kendinin bir parçası olarak kabul etmesi ve bu yüzden onun korkusundan kurtulması eleştirmenler tarafından ergenliğe geçiş ritüeli* olarak anlamlandırılmıştır. jeanne walker, örneğin, sondaki ergenliğe geçiş ritüelinin, yerdeniz büyücüsü'nün tüm konusunun bir özeti olduğunu ve bu özetin kendisinin genç okuyucu için ergenliğe geçiş ritüelinin rolünü oynadığını yazmıştır .walker şöyle devam ediyor: "yerdeniz büyücüsü'nün tüm eylemi... kahramanın toplumda bir birey ve daha yüksek güçlerle ilişkili olarak bir ben olmanın ne anlama geldiğini yavaş yavaş fark etmesini tasvir etmesidir.'' birçok okuyucu ve eleştirmen, ged'in büyüme süreci ile jung psikolojisindeki fikirler arasındaki benzerlikler hakkında yorum yapmıştır. genç ged daha sonradan kendisinin karanlık tarafı olduğunu fark ettiği, korkutucu gölge yaratık ile karşı karşıya kalır. ancak gölgeyi tanıyıp onunla birleştikten sonra tam bir insan olur. le guin yerdeniz romanlarını yazmadan önce hiç carl gustav jung okumadığını söylemiştir.

le guin olgunlaşmayı* kitabın ana konusu olarak tanımlamıştır ve 1973'de yazdığı bir makalede bu konuyu, büyüme çağındaki okuyucu kitlesi için yazmayı düşündüğünden beri seçmiştir. şöyle der: ''büyümek, benim yıllarımı alan bir süreç oldu; bu süreci otuz bir yaşımda tamamladım -ne kadar tamamlanabilirse; o yüzden de çok önemsiyorum. çoğu genç de önemser. ne de olsa esas işleri budur: büyümek.''

"ben zannediyordum ki ömürlerimizin teknesini istediğimiz sahile götürmek için yalnız onun dümenini ele almak kâfidir... şimdi anlıyorum ki değilmiş... yollar görünmez kayalarla doluymuş... onlara çarpmamak lazımmış... daha fenası gizli cereyanlar varmış ki insan onlara kapıldığı zaman yolun değiştiğini, gittikçe uzaklaştığını farkedemezmiş... tâ kendisini başka sahillere düşmüş görünceye kadar..."