beri beri yazar profili

söyle bana hindiba
sen nasıl bu kadar hayal incesi
sen nasıl bu kadar mutluluk çağı
sen nasıl bu kadar tarih öncesi

fakat bu kalp unutmaz unutamaz ki zaten
her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bir mesken
her anın birini özler...

zülfü livaneli "serenad"

ev gibi değil ki burası inan çok soğuk
susmayı öğrendi yazık içimdeki çocuk…

www.dailymotion.com/video/x...

ben bir aziz değilim
hele gündüz değilim
attığı her adımda siyah bir iz bırakan
bir yanında ürküten bir baldıran gövdesi
bir yanında kederi özümleyen bir lale
merhamet sahrasının uyuyan gecesiyim

bırak da böyle bitsin bu günahkar serüven
bırak da kurtarayım bu emanet sarayı
yeter intiharınla oyduğun yüreğimi
umutsuz şarkılarla avutulduğum yeter
göğsümde bir yanardağ kıvranıyor rüveyda
yaraları kapandıkça kanıyor rüveyda

duman çöktü güneşin sitem aynalarına
aralandı perdeler şimdi sessiz değilim
dertliyim, viraneyim
ben bir aziz değilim
azizler tohum eker sevgi tarlalarına

senin gözlerin dram
oysa ağlatan benim
ben dilenci, sen sultan
sevgi dağıtan benim
sen ışık, ben karanlık
ve aydınlatan benim

ben ölümüm, sen hayat
cana can katan benim
sabah sende oluyor güneşi tutan benim
soran ben, sorulan sen
hüznü damıtan benim

öldüren ben, ölen sen
kabirde yatan benim
sen sevda yüklü bulut
göklerimin sahibi
saklıyorum içimde seni bir tufan gibi

nerede uğruna ömür verdiğin bela nerede?
her hatıra bir demet zakkum meyhanelerde
düşlerim esrârınla bir pervanedir
götür benden ahzânı bana ihsanı getir
yalanı reddederken düşüyorum yalana
ben bir aziz değilim rüveyda, anlasana

bu ağıdı öldüğün için söylemiyorum
sen ölmedin rüveyda
at vuruldu ben öldüm
her hamlesi bir tabut şimdi bakışlarını
yıkayıp kefenledin mehtâbına gömüldüm

her iklime bir haberci salsınlar
çâğır âşıklarını namazımı kılsınlar
duysun âlem ateşin taşı erittiğini
bu illetin taşları bile çürüttüğünü

gün olurda ayrılık yumağı çözülür mü?
bergüzârım ayaklar altında ezilir mi?
rüveyda görür müyüm yeşil ufuklarını
yoksa hep bu kabirde kalır mıyım rüveyda
seninle bir sonsuzluk bulur muyum
rüveyda…

rüveyda

hoş çakal dostum sen yer yüzünün en güzel varlığısın…

ben gülmem gereken yaşta intiharı aklıma sokanlara (bkz: kırgınım) hakkımı helal etmiyorum.

katledilen ve şiddet mağduru bütün kadınlara…

yeni misafirlerim:))

ev gibi değil ki burası, inan çok soğuk susmayı öğrendi yazık içimdeki çocuk

sonra aramıza şehirler, ülkeler belki dünyalar girecek hiç karşılaşamayacağız
kader ağlarını örmeyecek bizi bir araya getirmek için sonra, birimiz ölücez diğerimiz bunu hiç bilmeyecek.

ne kadar harika bir gün, çay mı demlesem kendimi mi assam karar veremiyorum.

anton çehov

kalbimde o kadar kırık varken, dudaklarımın arasından yalnızca iyiyim çıktı ve herkes buna inandı…

elmalı turta

lavinia

sana gitme demeyeceğim
üşüyorsun ceketimi al.
günün en güzel saatleri bunlar.
yanımda kal.

sana gitme demeyeceğim
gene de sen bilirsin.
yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim.
incinirsin.

sana gitme demeyeceğim.
ama gitme, lavinia
sen de bilme, lavinia.

her güzel şeyin sabra ve çokça zamana ihtiyacı var.

sana karşı o kadar nefret doluyum ki
öldüğünü görmek istiyorum bir zindanda.

içimde intihar korkusu var…

yoruldum diye haykırasım geliyor sonra gözlerim doluyor sussam acıtıyor, anlatsam geçmiyor. içim çığlık çığlığa. o kadar çok doldum ki artık hıçkıra hıçkıra ağlasam düzelecek gibiyim ama ağlayacak güç kalmadı bende dayanamıyorum çok zor bir şey yaşıyorum. hayatımda bu kadar çok fazla acı çekmemiştim yoruldum, sıkıldım elimden bir şey gelmemesinden sıkıldım, nereye gitsem çıkmaz bir sokağa giriyorum, neresi benim yerim hiç bilmiyorum. nerede durmalıyım, nereye gitmeliyim bilmiyorum sanki herkesin bir yeri varmış herkes sığmış şu dünyaya bir ben ait olduğum yeri bulamamışım gibi bir ben sığamamışm şu koca dünyaya, neye ihtiyacım olduğunu bilmeyecek kadar bıkmış durumdayım ne iyi bilmiyorum neyi değiştirmeliyim bilmiyorum tek bildiğim bu boşluk hissi canımı çok yakıyor. 6 yıl boyunca hep sessiz kaldım dayandığımı düşünüyordum ama yanılmışım hep içimde tuttum sonrasında söyledim içimi boşalttım herhalde ama hala zarar veriyor bana ayakta duramıyorum dayanacak gücüm kalmadı da-ya-na-mı-yor-um...