celâli yazar profili

voca.ro/1namsgffvjzw

(bkz: kedisi olan yazarlar birliği)

musket tüfek musketeer tüfeği olan tüfekli asker (tüfek yeni icat olmuş), the musketeers da bizdeki yeniçeriler gibi bir özel birlik. sadece krala bağlı, özel eğitimli muhafız birliği.



biz bunların dördünü iyi biliriz. ben en çok dartanyanı severim. zaten aralarında en iyisi de odur. iyi derken öldürmek anlamında.



the man in the iron mask filmini şiddetle tavsiye ediyorum.

sevmek bilinçli bir seçim. aile belki bunun dışında olabilir çünkü siz daha bebekken yani kendinizi bilmezken hatta annenizden ayrı bir canlı olduğunuzu bile fark etmediğiniz zamanlardan beri size bakan sizi büyüten insanı sevmeye koşullanmış olabilirsiniz ama diğer sevmeler hep seçmecedir.

hayvanları sevmeyi seçmiyorum. köpek beslesem belki ama kedi besleyen için kedi ile ilgili bir seçme durumu yok.

kediler oldukları gibiler. size benzemiyorlar veya onlardan bir çıkarınız yok. onlar sadece varlar.

insan, insan olarak diğerine muhtaç. bu nedenle birbirine ihtiyaç duyduğu için birlikte yaşamak için bir tutkal bulmak zorunda.

bu din olur ideal olur lan bağı olur aşk olur ama bir şey olur. hayvanlarla ilgili çıkar varsa sevgi olmuyor yararlanma oluyor.

kedi beslemek size kendinizi daha iyi daha mutlu hissettiren bir şey olduğu için bir çıkar olarak görülebilir ama kedi bana mama verecek demiyor köpek gibi.

köpek samimi olsa da aslında ona mama veren herkesi sevecek. parası olan adamın her zaman evlenecek kadın bulması gibi ama kedi sizi sevmezse yanınıza bile uğramaz. ilk fırsatta evden kaçar gider.

"aynı nehirde iki defa yıkanılmaz." köprünün altından çok sular aktığı için aynı köprüde bekleseniz bile anlamı yok.

geçti istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni;
bırak vehmimde gölgeni
gelme, artık neye yarar?

batman ya da bruce wayne seçme hakkına sahip diğerleri değil. süpermen normal bir hayat süremez ama bruce wayne isteseydi o serveti çatır çatır ezerdi.

ayrıca adamın çok güzel oyuncakları var. ben uçmak ya da gözümden ışın çıkarmak istemem. tanrı olma kompleksi m yok ama insanlıktan daha ileride bir teknolojiye sahip ekipmanları kullanmak çok eğlenceli olmalı hele ki çoğunu sen tasarlamışsan.

(bkz: içindeki çocuğu yaşatmak)

bu nesil bilmez. eskiden kontörlü telefonla arama yapılan büfeler vardı. ankesörlü kartlı telefonlar sıra sıra dizilirdi. şimdi artık evlerin çoğunda sabit hatlı telefon bile yok çünkü herkes cep telefonu ile iletişim kuruyor.

telefonu evde bırakıp sokağa çıktım diyelim ve oldu ya bileğimi burktum yürüyemiyorum. oturdum kaldırıma birinin geçmesini bekliyorum ama sabahın köründe yürüyüş yapmaya diye çıkmışım kimseler yok.

biri geçse ondan rica etsen başkasının merhametine kalacaksın. belki bakiyem yok kusura bakma diyip yürüyüp gidecek.

hadi telefonu verdi diyelim. kaç kişi rehberinde olan numarayı ezbere biliyor.

112 ambulansı mı arayacaksınız ayağım burkuldu diye yoksa taksi mi çağıracaksınız.

özetle tuşlu telefon taşıyın gerekirse ama kimsenin insafına kalmayın. bileğiniz burkulmasa araba çarpıp kaçsa belki hayatınız o 3 tuşun ucunda olacak.

insanlık tarihi açısından bakarsak eğer kaos olsaydı bu satırları yazacak bir telefonu icat eden olmazdı.

biz konforlu bir hayat için özgürlüğümüzü feda ettik. bu tercih doğru mu değil mi bilmiyorum ama joker için konfor olgusu olmadığından o özgürlüğü yani kaosu ve deliliği seçmekte haklı.

bir insan insanlığı sevmeyi öğrenemediyse insanlığı sevmemesi onun suçu değilse insanlığa karşı işlediği suçlardan dolayı onu suçlamaya hakkımız var mı.

bana vicdan filminin finalini hatırlatmıştır. adam camdan havaya ateş ediyor. nurgül yeşilçay da neden havaya sıkıyorsun bana sıksana diyor. adam da al sen sık bana diyor nurgül de alıp sıkıyor.

sorulması gereken soru haz.isa neden diğerleri gibi vahiy yoluyla mesaj almadı. aldıysa bunu neden tablete veya ceylan derisine yazdırmadı olmalı.

(bkz: kahve)

ben evli olsam ve eşim bana adımla hitap etse ben kesin kavga çıkacak diye düşünürüm ama bunu bana edepsizlik ettiği vs için düşünmem aksine ben ne yaptım acaba diye düşünürüm zira 2 dk önce aşkitolar havada uçuşurken bana celalllll dese aha derim nurtopu gibi kavga geliyor.

diğer yandan bana bey diye hitap etse kendimi mutlu hissederim ama bu daha çok bizde ilk başlarda krala bey demeleri ile ilgili. mesela hüdavendigar dese mutlu olmam. tarih sevmenin küçük şımarıklıklar getirdiği de doğrudur.

(bkz: hasta olmamak)***

çok kahve içen bir insanım ama kahve içmeden ayılamıyorum cümlesini hiç kurmadım. belki gerçekten durum budur bunu da bilmiyorum ama bu cümleyi kurmak bana kötü hissettirir gibi hissediyorum.

yani biri demişti ya bazen trafik sıkışıyor ya da ışıkta durunca jeep'imde otururken iett otobüsü camına yapışmış insanları görüyorum üzülüyorum işte sanki ben de mi böyle oldum diye kendimi sorguluyorum.

insanlar bayat ekmek için sabah 6 da kuyruğa girerken starbucks'a gidip white chocolate mocha da eskisi gibi değil. yapamıyorlar bunu, her yere de açtılar bütün özelliği gitti diyen tipler gibi olmak istemiyorum.

(bkz: komşusu açken tok yatan bizden değildir)

bazen de insana stalklıyor muyum acaba diye düşündürür.

bedava değil ama vergi muafiyeti veya sübvanse edilmesini istediğim ürünler var.

mesela bir bebek anne sütü sonrası dönemde protein açısından zengin bir diyet alamazsa * doğuştan gelen zeka potansiyeline ulaşamıyor. uzayacak olsa uzayamıyor hatta gelişim geriliği yaşıyor.

sağlıklı bir nesil için gelişme çağında olan çocuklara yapılacak sağlık ve beslenme harcamaları sadece bu ürünlerde kullanılmak üzere aynı suriyelilerin kullandığı veya türk cumhuriyetlerinden gelenlerin kartına yüklendiği gibi yüklensin istiyorum.

devlet hediye çeki verir gibi metal süt parası bastırsın. nasıl 3 lira atıp otomattan su alınıyor öyle süt veren otomat olsun. kocaları eşlerini dövüp elinden süt parasını çalıp kumarda alkolde alemde yiyemesin.

bir asker birliğini ve onunla ilgili bütün işleri yönetme görevi sözlükte komuta olarak ifade edilmiş ama televizyona komuta edemezsiniz çünkü askeri birlik değil. onun kumandası vardır ona kumanda edersiniz.

mustafa kemal’e düşman bir insan değilim aksine bir asker olarak dünyanın gördüğü en önemli genarellerden birinin türk olması ile gurur duyuyorum.

siyasi olarak yaptıklarını da tartışırım ama bu iklimde gerek duymuyorum. mustafa kemal de benim fotoğrafımı yırtmışlar, büstümü kırmışlar diye sinirden kendini kesecek bir adam değil bana göre.

kibir sahibi olan bir adam olsa zaten çıkıp bir gün benim söylediklerim ile bilimsel gerçekler çatışırsa beni değil bilimi takip edin diyen biri olmazdı.

anadili gibi almanca ve fransızca konuşan, iyi düzeyde ingilizce bilen bir devlet adamı olması da ona saygımı arttıran bir diğer faktör.

devletin bütün imkanları elindeyken, örtülü ödenekten 9,7 milyar lira harcayan adam uluslararası toplantıda mediterranean olan akdeniz'e chicken translate yapıp white sea demişken birileri mustafa kemal’in ordular ilk hedefiniz akdenizdir ileri dediğinde neden egeye gitmişler diye sorunca diyorum ki imam ve cemaat ilişkisini anlatan cümle doğru.

siyaset bilimi ve kamu yönetimi mezunu olarak siyasetin artık fikir alış veriş yapma düzeyinden çıktığını düşünüyorum. bu nedenle de kimseyle oturup saatlerce boş boş siyaset konuşmaya gerek duymuyorum.

eskiden konuştuğumuz konular bile artık o kadar uzak kaldı ki yani 20 yıl önce hukuk devleti mi kanun devleti mi diye tartışırken bugun yasada geçen emredici hukuk kuralı dediğimiz kuralların uygulanmadığı, ilk derece mahkemenin anayasa mahkemesine atar yaptığı bir düzene geçtiğimiz için tartışacak çok da bir şey kalmadı.

man on fire filminde sevdiğim bir replik var. mermi her zaman doğruyu söyler diye. yani ölüm buz gibi ve kaçınılmaz bir gerçektir. insanlar ısınmadığı için intihar ederken, çöpten beslenirken.. çok acil önemli meseleler dağ gibi dururken bakın benim "x'li bacıma y yaptılar." * kavgasına geri dönmek sadece birilerinin açlığı unutturma çabası bana göre.

(bkz: çaktırmadan propaganda yapmaya çalışmak)

en güzel wallpaper fotoğraflarından biri.



efsanenin kaynağı olan sahne :

böyle bir şey çok makul gelmiyor zira mesela 1800 lerin sonunda kurulmuş ve günümüze kadar belki milyona yakın üretim yapmış fabrikalar var.

her fabrika kendi şartnamesinde yer alan kalite standartlarına uygun olarak o partiyi üretiyor.

yani ne kadar ekmek o kadar köfte durumu mesela beretta eskiden 92f modellerine çelik mil takarken bizim emniyete anlaşma şartnamesi ve fiyat teklifi sonucu plastik mil taktılar.

metal dayanımı elbette daha yüksek ama daha pahalı. özetle aynı banttan çıkan iki silah bile ayrı performansa sahipken x markası iyidir demek bana biraz abartı geldi.

yalnız elbette rüştünü ispatlamış silahlar var. mesela bütün savaşları görmüş her koşulda çalıştığını ispatlamış silahlar ya da günümüz için glock gibi tasarımlar.

gerçi iyi silah nedir bunu da konuşmak gerek. mesela m4 daha isabetli ama çabuk bozulan görece pahalı bir tüfekken, kalaşnikof çok daha az parçadan oluşan ve bu yüzden ucuz ama daha az isabetli bir tüfek.

şimdi 300 metreye kadar aynı isabet oranına sahipse neye göre karar veriyoruz.

(bkz: 301.metredeki düşman)