chipo yazar profili

yerim yurdum yok, babannem geldi yatağımı esir aldı. çalışma odasında yer yatağı yaptım iki büklüm yatıyorum.

e tamam kardeşim kapatmaya kapattın ama, esnaf olan halk bu sürede neyle geçinecek? yardımcı olacak mısın? yaptıkları herkes başının çaresine baksın demekle eş değer, yazık.

erik
çilek
karpuz.

zenginler için öyledir, açıkçası 20 senedir yaşamama rağmen bir elin beş parmağını geçmez gittiğim şehirleri, ki çoğuna da gezmek için gitmedim. ama ne hikmetse almancı akrabalarım dört bir yanını iki üç defa gezmiş, benden çok ekmeğini yemiştir.

düz insandır. troll olduğunu bilsem de sıktı artık şu tür entryler görmek. elin almanı amerikalısı tr ye gelip bayıla bayıla yediğinde göğsünüzü kabartmayı biliyorsunuz, boş yapmayın.

aklıma direkt lisede sevgilisinden kan alıp onu küçük bir cam şişeye koyup anahtarlık yapan sınıf arkadaşım geldi, tatsız zamanlardı.

#91328 geçen hafta yaklaşık üç gün belirtileriyle cebelleştim fakat fazla solunum sıkıntısı yaşamadım ve tat- koku duyularımda bir kayıp yaşanmadı. yalnızca aşırı derecede kas, baş ve boğaz ağrısı yaşadım, bir gün boyunca ateşliydim sonrasında acı hissetmedim, şu an sesim ara ara değişiyor o da kısa süre sonra geçer diye ümit ediyorum.

altın rengi pastel boya.

#753489 geleneklerin zamanın şartlarına göre şekillenememesinden kaynaklı olarak günümüzde hala geleneğe bağlı yaşamanın yanlış olduğunu düşünüyorum. devir değişiyor, insanların buna ayak uydurması gerekiyor. çocuğu kadın tek başına yapmıyor bu nedenle yalnız bakması saçma bir kere, eğitim dediğimiz şeyi ebeveynlerin beraber çocuğa aşılaması bence daha sağlıklı bir durum.
bir yola baş koyulmuş ise iki tarafın da elinden geldiğince birbirine yardımcı olmaya çalışması gerekiyor diye düşünüyorum. yeri geldiğinde erkek yemek yapsın, ev temizlesin, yeri geldiğinde kadın evdeki ufak tefek tesisat işlerini yapsın, kurulacak olan mobilyaları kursun vs. bunlar zor şeyler değil. feminazi olarak adlandırılacağım belki ama umurumda değil, benim dile getirmeye çalıştığım şey pozitif ayrımcılık değil eşitlik. günümüz toplumunda hâlâ ' gelenek' kavramı yüzünden çok zor olsa da ilerde umarım bu durum değişir, iyi forumlar dilerim.

istemediği bir ortamda yaşamak zorunda olmak.

pandemi de her şey gibi sadece fakire vurdu, farkındaysanız zengin olanlara yine bir şey olmadı.

annem veya abi dediğim kuzenim tarafından kursağımda bırakılan eylem, ne zaman yapmaya çalışsam annem hep yıktırdı abim ise gelip yıktı.

bilmiş cahil olmak, her halta bir yorumlarının olması fakat doğrusunu öğrenmek için asla bir adım atmamaları.

gumball, animeleri de çizgi film kategorisine dahil edersek değişir naruto olurdu cevabım.

"ben kıro seviyorum ya." diyen tiplemedir, kimin neyi nasıl sevdiği umurum dışı fakat lütfen sizlere zarar verme potansiyeli olan insanları hayatınıza almayın kendinize yaklaştırmayın. size değer veren insanlara ayırın vaktinizi, kendi değerinizi bilin.

annemdir. öyle minyon tipli bir hatun da değil aslında, 173 boyunda fakat cildinden kaynaklı sanırım kırka merdiven dayamasına rağmen yirmilerin sonunda gibi duruyor. karşılaştığımız çoğu kişi abla kardeş sanıyor bizi.

üniversiteden yakın arkadaşım kendi halinde çalan birisi, geçtiğimiz sene bana da biraz çalıştırmıştı ama tellere basmaktan parmaklarım fena acımıştı ve hafif su topladı. herhangi bir enstrümanı çalabilmek zaten muhteşem bir şey iken bu tür zorluklarını gördükçe çalabilen insanlara olan saygım artıyor.

çok düşünmek, melankolik anlamayın hemen canım. herhangi bir konuyu bazen saatlerce düşündüğüm oluyor, sonrasında saat ikiyi geçmişse asla uyuyamıyorum falan, kısır döngü gibi bir şey.

isim hafızam kötüdür ama sorsanız yüzlerini tarif edebilirim, bence benimle de çıkılabilir bu durumda.

çocukken bazen bunu düşünür ve bir avm ye gidip orada istediğim her şeyi yaptığımı hayal ederdim.