cumhuriyet sucukları yazar profili

midem bulanıyor, başıma ağrılar saplanıyor, kusmak istiyorum, hem üşüyorum hem de terliyorum. düşünmekten uyku uyuyamıyorum, sağa dönsem rahatsızım, sola dönsem rahatsızım.

tüm bunları bana hissettiren şey; bundan tam üç yıl önce yollarımızı ayırdığımız eski sevgilimin “beni taciz ediyor” diye bahsettiği çocukla; gece saat 3’lere kadar sahilde baş başa “ders çalıştığı” çocukla; “zaten tipim değil o ne öyle karı kılıklı, ıyyy” dediği çocukla; biz ayrılırken “o çocukla aranda bir şey mi var?” diye sorduğumda inkar ettiği o çocukla fotoğraf çekilip profil fotoğrafı yapmış.

tam üç yıl oldu ayrılalı. kendimi suçladığım; vicdanımın altında ezildiğim; günahını aldığımı düşündüğüm üç yıl… sana güvenmiştim. bu çocukla dışarı çıkmalarının başladıktan birkaç gün sonra bile “seni aldatsam beni affeder misin?” diye sorduğunda bile gözlerimi kapattım, kulaklarımı tıkadım. ihtimaller denizinde boğulmayı seçtim.

ömürlük dost sandıklarım da senin gibi muhteşem bir manipülasyon üstadının peşinden gidip maskelerini düşürdüler. sahtesiniz oğlum, hepiniz sahtesiniz. ben ölümün kıyısına geldim; hayattaki her şeyim o kızdı; hastalandım; yemek bile yiyemez oldum.

bu üç yıl içinde çok kez intiharı düşündüm. bu da yetmedi bir de bu mutlu çifte acı bir ders vermeyi planladım. ömrümü rutubetli hapishane duvarlarında geçirmek nasıl olurdu diye hayal ettim. bıçak mı kullanırdım yoksa bir tabanca mı bulurdum diye düşündüm. sonra gözümün önüne arkamdan ağlayan annemi getirdim, benimle gurur duyan babamı getirdim. benim mesleğime, veya okuduğum okula göre yargılamayan; beni olduğum gibi seven insanların gözünü kara çıkarmaktan korktum.

nefes alıp vermek ne zor yük. hele ki daha önceleri bir or****ya aşık olmuşsanız. hayat ne zor lan gerçekten. işiniz gücünüz rast gitmesin, beter olun, benim hakkım sizin sevdiklerinizden çıksın, hayatınız zindan olsun. belki o gün beni anlarsınız.

romantik ilişkilerini sosyal ortamıyla birleştirmeyen insandır. sıradan bir günde bile ne çok insanla karşılaşıyor belki tanışma fırsatı yakalıyoruz. pek ala arkadaş bulmak benim için asla zor olmadı ancak dost farklı bir kavram.

söze neden böyle girdiğimi benzer durumları yaşayanların zaten anlayacağını düşünüyorum. sevdiğinizde gözü olanın gözü çıksın; en yakınınız bile olsa.

en az üç kişiyi doğrudan ilgilendiren ilişki çeşididir. gözden uzak olan gönülden de ırak oluyor. nereden biliyorum diye sormayın; bu benim kaderimmiş, mecburen katlanıyorum.

üç kişi derken illa bir ihanet olmasına gerek yok. öncelik sıralamasında yerinizi kaptırdığınız biri de olur; yeni bir bakış açısıyla size veya partnerinize yönlendirme yapan biri de olur. partnerinizin bu üçüncü kişiyle romantik bir bağı olmasa da olur; sosyal bir bağ yeterlidir.

g**le don iken bir anda dış kapı ile mandal olabilirsiniz. uzaktan uzaktan olmuyor abi. insan dokunmak dokunulmak istiyor, bir temas istiyor. tensel bir temas değilse de bir göz teması; oturup bi çay içebilmek istiyor partneriyle kanlı canlı. yoksa sekse çok var ohooo.

gerçekten mükemmel bir iletişiminiz yoksa, geleceğinizi birlikte planlamıyorsanız, bahaneleriniz veya kuşkularınız sebebiyle soru işaretleriniz varsa uzak mesafe ilişkisinden derhal kurtulun. asla hayır gelmez. kendinizi hayattan soyutlayacağınıza hayatınızdan uzaktakini soyutlayınız. azıcık insan olunuz.

hiciv dolu bir mihail bulgakov romanıdır. dönemin sovyet yönetimi ve anlayışı için bolca eleştiri içeren bu eserde soğuktan donmakta olan, yaralı bir sokak köpeğine sucuk ikram eden doktor beyimizin, ilerleyen günlerde yeni ölmüş bir adamın organlarını sahiplenilen bu gariban sokak köpeğininkiyle değiştirmesiyle ortaya insan vücuduna bürünmüş bir iblis yaratmasını anlatır.

insan vücudunda ancak toplum ahlakına aykırı davranan, ağzı bozuk, alkolik, kraldan çok kralcı, cahil “köpek” şarik, onca insan vücudu bahşeden doktora revolver tabancasını doğrulttuğunda (veya onu hükümete şikayet edeceğini ima ettiğinde) bir gümbürtü sonucu etkisiz hale getirilir. ve sonuçta doktorumuz birkaç gün sonra onu tekrar köpek bedenine geri döndürür.

binkom üzerinden sovyet rejimi eleştirisi ve aralarda geçen yoldaş/yurttaş geyikleri hoştu. öte yandan şarik’i metaforik olarak sonradan görme insanların asla topluma faydalı bir insan haline gelemeyişi veya insanı insan yapanın iki kol iki bacaktan ziyade ahlakı ve mantığıdır önermelerine ulaştım.

işte size kısa bir alıntı:

fazla şekerli olmayışı ve içinde ceviz oluşu sebebiyle insanın yedikçe yiyesi gelen bir tatlıdır. doğrayıp yiyenler de var ama bence en güzeli ısırıp, içindeki ipi yemeden bitirmektir.

(bkz: yenince direkt cihaza giden besinler)

biraz önce beni çocukluğuma ışınladığı için mcdonalds güzellemesi yaptığımdan aklımda serbest çağrışım oluşturmuş gıda zincir firmasıdır.

hatırlar mısınız bilmem ama eskiden ekonomimiz bu kadar kötü değilken okul kantinlerinde hep pınar ürünleri kullanılırdı. yeşil-beyaz, üçgen, pınar logolu bi plastiğin içine konurdu o burgerler. o tat, pınar mayonez de varsa benim için zirveye oturur. ah çocukluğum! bunca yıl hiç değişmeyen iki tat.

teşekkür ediyorum gıda mühendislerimize.

double cheeseburger menüsüyle beni çocukluğuma ışınlayan amerikan fast food zinciri. şaşıp kalıyorum, bunca yıl içindeki turşunun, peynirin tadı hiç değişmez mi? yanındaki patatesin veya?

henüz 5 yaşındaydım, dayım, izmir enternasyonal fuarı’nın montrö kapısının karşısındaki şubeden çizburger menüsü alır; paket yaptırıp bana getirirdi. paketin kartonu bile aynı kokuyor arkadaş.

her ne kadar abd savunmasam da kaldı ki bu işletme direkt abd’yi sembolize eden bir işletme olsa bile ayrılamadığım sevgilidir.

benim için kaliteli caz parçası dave brubeck quartet - take five’dır. yılların eskitemediği bir klasik. sevilen eski bir dostla beklenmedik bir rastlaşma gibidir veya zaman akmasa bile o dinginlikte sıkılmamak, aksine anda kalmaktan mutlu olmak gibidir.

japon caz müziği de fena değildir, ama çok kıpır kıpır…

gerçekten kaliteli bir sucuktur. afyon’daki kelalaka mola tesislerinde 7/24 erişilebilen sucuk döner, sucuklu tost, sucuklu yumurta, sucuklu sucuk* gibi seçenekleri de mevcuttur. yenur.