farkındalık

olan bitenden farkında olma durumudur. muz cumhuriyetinde ender rastlanan bir özelliktir, maalesef.

bir olay, bir durum vesilesi ile bir şeylerin öyle olmadığını veya olduğunu öğrenmek. bilinçlenmek, aydınlanmak.
tabiki her konuda bu durum yaşanmıyor. erken veya geç fark edilebilir. bazen hiç fark edilmez. avantajları ve dezavantajları vardır.

genelde ah şimdiki aklım o zaman olsaydı diye bir hayıflanma yaşatır olmamış ama olması istenmiş şeyler için.

psikoterapinin amacı ve tedavinin yüzde 70 ini oluşturur.

yaşadığın acıyı derinleştiren şey.

insan yaş aldıkça anlıyor ki haddinden fazla farkındalık insanı dert sahibi yapıyor.

giriştir. pratik gelişme ve bilgi sonuçtur.

kafada ince bir sızı, alında mütemadiyen belirip kaybolan bir damar, bembeyaz bir duvarda silsen de çıkmayacak inatçı bir leke.

farkında olmamak için elimde ne varsa verirdim. yastığa başını koyduğu an uyuyanlar ne kadar şanslıdır kim bilir.

bazen bir soruna dikkat çekmek için oluşturulan şeydir. bak şurada da aynı sorun mevcut bak aha bu olayda da aynı dert var aslında türünden bir sorun odaklı çabaya konudur bu farkındalık denilen.

farkındalık oluşturuyoruz yavv diyenler çoğunlukla sadece soruna dikkat çeker evet. bir tane bile çözüm önerisi getirmeden.

değiştirmeye ya da yorumlamaya çalışmadan olanı fark etmek.

farkında olma durumu.

aklıma hep bu manzarayı getiren kelime.... sizin ejdadınızı.....
(bkz: farkhunda malikzada)

farkındalık, kendi içerisinde başlı başına paradoksal bir konu gibi gelir bana hep. çünkü, farkında olduğunun bilincinde olmak için dahi öncesinde farkında olmadığının farkında olmak gerek.
başka bir değişle "farkındalığı farketmek gerekiyor".
şimdi böyle söyleyince, kulağa içi boş kafiyeli cümleler gibi gelse de konuyu biraz açıp derinlemesine düşündüğümüz zaman işin iç yüzü ve alt metni tam olarak böyle.
insanı insandan ayıran, başka kılan pek çok etmen mevcut. mesela başarılı ve başarısız olmak gibi. iyi ve kötünün ayrımı gibi. güzel ve çirkinin ayrımı gibi. güçlü ve güçsüzün ayrımı gibi...
bunların bazılarını kazanmak, elde etmek gerekiyor. bunun için emek, çaba, zaman vs. gerekiyor. bazıları ise doğuştan tamamen şansa bağlı olarak bizlerle beraber.
bunların bazılarını değiştirecek kudrete sahibiz. örneğin başarısız isek çalışıp başarılı olabilir, bizden önde olanlara yetişebilir, belki daha çok çalışıp onları da geçebiliriz.
güçsüzsek güçlenebiliriz.
bazıları için elden bir şey gelmiyor.
yani yapabildiklerimiz ve yapamadıklarımız var.
peki farkındalık?
bir insan ne zaman farkına varır? neyin? neden?
insanın güzelliğine, gücüne, statüsüne, doğduğu yere, yaşına bakmadan bahşolunabiliyor.

acı verir.

led zeppelin – mothership
albüm kapağı

ilhan irem – kapılar, köprü ve ötesi
albüm kapağı

kullanılan görsel ne muhteşem değil mi? ortak bir bilincin yansıması. ortak bir farkındalık.

"bizi sonsuz bir döngüde yönlendiren otomatik pilotu devre dışı bırakmayı öğrenmeliyiz. telefonla konuşurken ya da haberleri izlerken atıştıran insanları hepimiz biliriz. az önce yedikleri omlette soğan olup olmadığını sorun, buna cevap dahi vermeyeceklerdir." roberto alcibar.

iki neticesi vardır
- üzüntü
- umursamazlık

kişi ilk üzülür bişeyleri farkedince
ama o kadar şey fark etmeye başlar ki
bi süre sonra umursamaz.

uyanmani saglar