dead reckoning yazar profili

küçükçekmece açıklarında hissedilmeyen olay.

öz teyzemin verdiği ibretlik ayardir.

dümen tutmayı tek seferde 270 metrelik gemide öğrenmek. yıllardır bilgisayar oyunlarında her türlü cihazı kumanda etmekten beynime kazınmış. acil bir durumda airbus ve f16 indirip kaldıracak kadar da hakim olduğuma yüzde yüz eminim artık.

benim için yine başlayan durumdur. 6 aylık seferin başlangıcını mısır'da yaptım, şuan cebelitarık boğazından geçerken genel hislerim, 6 ay bitecek mi? bu tankerde havaya uçar mıyız? rizeli kaptan neden hiç konuşmuyor... duygu durum olarak tankerde çalışan personel biraz daha farklı oluyor tabi. denizciler normalde bile sıkıntılı insanlar iken hiç liman görmeyen denizciler ikili ilişkilerinde neredeyse çocuk gibi oluyor. boş zamanı olup sohbet etmek isteyen yazarlara da açık olduğumu belirtmek istiyorum. yoksa bu yığında yitip gidicem ben de.

sözlüğün en iyi olta başlığıdır. ayrıca sözlükte bol bol güzel hatun bulunduğunu gösteriyor. güzel kızlar dm.

1+1 evde gezecek kısa saçlı 1.60 bıcır bıcır manita olmak adına düşülecek durum.

gördüğüm en zayıf liman kentleri içinde ilk 5'e giren belçika şehri.

gent kadar tarihi dokusu mevcut değil, brugge kadar öğrenci kalabalığı yok. mekanlar hafta içi her zaman olduğu gibi ölü. hafta sonu da bireysel olarak gidip eğlenilecek mekan sayısı kısıtlı. bunların üzerine liman bölgesi tam bir isengard. kanallar, yollar sonsuza kadar gider gibi, labirent halde. pozitif olarak kafamda hiç bir nokta yok. 2 günden fazla zaman ayırmanın mantığı yok.

bu yıl 15 temmuzda başlayıp 26 temmuzda biten festivali bir gün ile kaçırarak kahrolduğum şehir. varolan yoğun çöp yığınlarını görüp, yaaav gent belediyesi de yatıyor, diye şov yaptık ama işin aslı millet deli gibi partilemiş.

ingilizce bilen nüfus da aynı şekilde çok fazla. şuana kadar tanıştığım herkes ingilizce konuşabiliyordu. fransızca bilen de hatrı sayılır bir kesim var belçika'nın kuzeyinde.

kanalın etrafında tatlı mekanlar mevcut. fiyatlar ortalama düzeyde. sınırsız çeşitte bira mevcut. tombul efes dedik ama kalmadı çok satıyoruz abey dedi eleman.

türk nüfusu inanılmaz yoğun ayrıca. bir akşam markete girmeye çalışırken arkamızdan gelen -aplikasyonla giriliyo abi- sesi kadar yoğun türk popülasyonu var. merkeze giden ve tramvay geçen bir cadde tamamen türk mekanlarından oluşuyor.

şuana kadar ziyaret ettiğim çoğu batı şehri gibi, hafta içinde saat 22.00'dan sonra hayat belirtisi göstermeyen bir şehir.
tüm mekanlar, dükkanlar kapalı. yaşlı nüfus yoğun. limanda ambara indirdiğimiz işçileri ilk görüşte ihtiyar heyeti sanmışlığımız bile var. birleşik krallığın çoğu yeri gibi futbol yaşamların içinde. +60 bir işçi beni görür görmez, beşiktaş'tan rıdvan diye birisi geliyormuş, nasıl bir topçu? diye soruyor.