divane yazar profili

birkaç yıldır çocuk sahibi olmak istiyorum fakat karşımda büyük bir sorun var.

tüp bebek tedavisi almadam gebe kalamıyorum ve kaç defa denediysem hiçbir olumlu sonuç vermedi. aldığım spermin boşa gitmiş olmasına mı üzüleyim yoksa hâlâ koruyucu annelik başvuruma yanıt gelmeyişine mi?

bu olayı yaşadığım ve gerçeği ayırt ettiğim süre boyunca benim için hep paranormal bir olaydı

mükemmel bir yaz gecesi, eve gelmişim. öylesine yorgunum ki... biraz bahçede oturdum, makine bitince çamaşırları astım bahçeye. bahçe kapısını kilitleyip biraz oturayım dedim. öylece hamakta uyumuşum. hafif bi esintiyle ürperdim ve uyandım, o an çamaşırların arasından sarışın, mavi gözlü ama soluk tenli bir adamın beni izlediğini gördüm. birkaç saniye gözümü kırpmadan baktım ve adam hareket etmeden beni izliyordu, sanki heykel gibiydi.

birden bire olayın idrakına vardım ve küfrederek hamaktan kalkmaya çalıştım ama kafamı çevirdiğimde adam yok olmuş, durduğu yerdeki çamaşırlar da hafiften sallanıyordu. polisi aradım fakat hiçbir sonuç elde edemedim. deli gibi korkmuştum, polislerden biri tam uyanamadığım için rüya görmüş olabileceğimi söylüyordu. hiçbir zorlama ya da iz bulunamadığı için yorgunluk ve yarı uyur halde olmam sebebiyle gerçekten de rüya görmüş olabileceğime inanmıştım.

aradan çok uzun bir zaman geçti. belki bir altı ay falan... bakkala çıktım, o esnada içeride müşteri vardı ve ben almam gerekenleri alıp bekledim. bir müşteri daha geldi ve gelen kişi o gece bahçemde gördüğüm adamdı. beynimden vurulmuşa döndüm.

adamla göz göze gelince resmen o yaz gecesine geri gittim ve bütün vücudum titremeye başladı. bana o geceki gibi bakıyordu.

o gece bahçeme girmişti ve ne kadar süre olduğunu bilmesem bile bir süre kadar uykumda beni izlemişti.

sonradan komşulardan öğrendim. adam zamanında cinayetten hüküm giymiş ve bir süre sonra şartlı tahliye ile cezaevinden çıkmış. bunu öğrendikten sonra uyuyamaz oldum ve artık evime gitmek benim için işkence haline gelmişti. o adam o gece beni izlemişti. hatırladıkça hâlâ ürperiyorum, hâlâ çıldıracak gibi oluyorum.

bunu gerçek anlamda paranormal bir olay olarak düşünüyordum, yani başka bir açıklaması yoktu.

birkaç hafta sonra evi satışa çıkarıp başka bir yere taşındım. o günden sonra da uzunca bir süre tek başına uyuyamaz oldum.

önermeye göre kadın olmadığımı anlayacağım başlık.

genelde zeki insanlar pek de sevilmez zaten, yani durum bana göre bu.

bir yeni rakı etmeyen rakıdır.

içtiğim zaman bir şeyleri eksik geliyor ama neyi bilmiyorum. pek de sarmıyor zaten. bir dubleden sonra da içesim gelmiyor.

orgazm olamama.

erkeklere oranla kadınlarda daha sık görülmektedir. cinsel aktivite esnasında tatmine ulaşamamayla cinsel işlev bozukluğu olarak da tanımlanıyor.

cinsellik genellikle fiziki bir eylem olarak görülür fakat fiziksel olmanın yanı sıra zihinsel ve duygusal da bir aktivitedir. anorgazm sebepleri birden çoktur ve ilk olarak jinekolojik/ürolojik bir muayene şarttır. muayene sonucuna bir anormallik yoksa sorun psikiyatrik/psikoljik olarak değerlendirilir ve gerekli yönlendirmeler yapılır.

kişinin cinselliğe bakış açısı, geçmiş travmaları, bağımlılıkları (pornografik içerikler, uyarıcı ve kimyasal maddeler..), geçmiş yaşamı, ruhsal durumu gibi durumlar ele alınarak yola çıkılmalıdır. uzman kişi sorunu tespit ettiği anda bir yol çizer ve ince eleyip sık dokuyarak sorunu gidermek için danışana destek olur.

aman ha, böyle bir sorun yaşıyorsanız muhakkak ki uzman görüşüne başvurun. ilk zamanlar "ya benim orgazm olmam zor, çok uzun sürüyor seksim." ya da "bir şey olmaz." falan demeyin. ilerleyen durumlarda epey yakınabilirsiniz.

gözümde koca bir maziyi canlandıran erkektir.

o zaman öğrenci evinde kalıyordum. ev arkadaşım manitasıyla geldi gece, ben de oturmuş sınavlara çalışıyorum. onlar odaya geçti, aradan geçen bir süreden sonra ağlama sesleri duymaya başladım. odanın kapısı açılınca arkadaşımın erkek arkadaşının ağladığını anladım. kız gelip "ben orgazm olamıyorum." diyince bastım kahkahayı, çocuk daha da çok ağladı.

uzunca bir süre denediler, ilerleyen günlerde yani ama ben sorunu erkekte aramama taraftarıydım. kendisi de mühendislik okuyordu, her tıbbi durumda uykumda bile olsam uyandırıyordu. en sonunda "bir doktora görünün ya. jinekoloji, psikiyatri falan ne olursa." dedim. meğersem kızda anorgazm varmış. boşuna ağlamış çocuk.

sinirlerimi alt üst eden tiptir.

küçüklüğümden bu yana evliliğe karşı bir yargım vardı ve bunu derdim. ne zaman türkiye'ye gelsek, komşular "bunu diyenler önce evlenenlerdir." derdi. aloooo, o komşular... 31 yaşındayım ve geçen gün gelen evlenme teklifini dün kabul ettim. önce kim evlenmiş bir deyin bakalım.

ama evrilmişim, evlenmem derken beklemiş beklemiş yenik düşmüşüm.

bugüne kadar yazdığım çoğu aşklı meşkli şeyler arkadaşlarımın bana dert yandığı şeylerdi, tabii ki izinlerini alarak yazdım ama bir gün de kendi aşk hikayemi yazacağım. kalbimi parçalayan, ruhumu öldüren, beni diri diri yakan, nefesimi kesen, soluksuz kaldığım o gerçek aşkı yazacağım.

sevdiğim erkeğin tipidir.

gerisi hikaye kardeşim.

dünyanın en güzel uykusunu çekebileceğiniz şeydir.

çift kişilik yatak, her zaman bir tarafı soğuk kalan nevresim. kabar kabar duran, yastığınız hafiften alçalınca başınızı koyabileceğiniz diğer yastık... yorgan çekme kavgası olmadan yorganı istediğiniz gibi kullanabilme ve istediğiniz gibi yatağın içinde dönme konforuna sahip olursunuz.

hiçbir zaman yaşamadığım durum.

sigarayı bir köşeye atıyorum, unutuyorum. gidip yenisini alıyorum. bende de sigarayı unutma var işte.

yaşamak ve yaşamamak arasında kaldığım sendromdur.

31. yaşımın sonlarını yaşıyor olsam da bu sendromu çok sık hissetmedim. daha çok bende 30 yaş sendromu oldu ama 31 daha hafif geçti ama 31 yaş da vuruyor insana.

cardio egzersizleri ve maraton koşu.

öpüşme mi? asla, kalbim çok daha sakin arıyor o an. ama spor... beni deli gibi heyecanlandırıyor.

sushi ilk kimin aklına geldi bilmiyorum ama iyi ki de gelmiş.

buraya kafa dağıtıp eğlenmeye gelmiştim ama ne mümkün...

yıllar önce sosyal medyada birisiyle tanıştım, heyecan arıyorum ya tanıştık reelde. buradaki yazdığım aşk şeyi mi? o dalgasına şeyler be. neyse. öyle güzel zamanlar geçiriyoruz ki, aşık olmaya başladım ben buna. normalde yolda görsem bakmam ama deli gibi aşığım.

sonra bu beni sürekli ekmeye başladı, her buluşmayı erteliyor da erteliyor ve buluşamıyoruz. en son kavga ettik, iletişimi kestik ikimiz de. çok uzun zaman sonra bugün yazdı. iyi olmadığını söyledi. evini biliyorum, atlayayım arabaya dedim. 1 saat gösteriyor trafikte, motora bindim ama nasıl kullanıyorum. 1 saat olan yolu belki 15 dakikada gitmişimdir.

kapıyı açtı, zayıfca sarıldı. sıkıca sardım kollarımla, gücü yok sarılmaya. saçlarını kokladım, hâlâ aynı kokuyor ve ben içimde hiç bitmeyen aşkı hissettim. güney kore'ye de ondan sonra gitmiştim. şehri değil ülkeyi terk ettim ben aşkımdan.
uzun uzun konuştuk. daha doğrusu uzun uzun sustuk, tek tek konuştuk. benim tanıdığım adam ölmüş sanki, onun yerine duygusuz bir ruh var karşımda. öyle yıkıldım ki... eve gelir gelmez yaptığım ilk şey elimdeki kaskı fırlatmak oldu. sinirden kudurmuş köpek gibiydim. neden dedim, neden beni bıraktı. neden ya neden?

gururundan ölse yazmazdı bana. kafasında bir şeyler olduğuna öyle eminim ki... bu buluşma sanki bi vedaydı çünkü uzun uzun beni öptü. öpmeyi de sevmez. ah... veda olduğuna öyle eminim ki, bunu bahis yapıp canımı ortaya koyabilirim.
korkudan deliriyorum şimdi. ya kendisine bir şey yaparsa? ah minik kelebeğim, sakın gitme. ben senin yokluğunu başka kollarda unutmayı denedim ama bir bok olmadı.

psikiyatrik tedavi almaya karar vermiş ama yanında olmamı istemiyor. en çok da buna sinir oluyorum.

her öğrencinin bir kere bile olsa aklından geçmiş olan hede.

sanırım o zamanlar fakülteyi bitirmek üzereydim, çok yorulmuştum. ailem benim için çok değerliydi çünkü onlardan farklı olmama, evlatlık olmama rağmen bana öz evlatlarından farklı davranmıyorlardı. eğitimim ve sosyal hayatım için ellerinden gelenden çok daha fazlasını yapıyorlardı ama o dönemler çevremden gördüğüm farklı tepkiler beni çok yıpratıyordu. "bir türk ve bizim kültürümüz... mümkün değil hayatım, bu kıza çok bile katlandınız. bir de doktor mu yapacaksınız onu? güldürmeyin bizi. biz sizleri bunun için yetiştirmedik." derdi babamın annesi. ah fransız kültürü ah...

acaba diyordum, okulu bırakıp kaçsam mı. sonra da "kaç yaşına geldin, az mantıklı düşün. senin için her şeyi yapan bir ailen var ve onları bu gibi bir durumun içine atamazsın." diyip duruyordum. sırf evlatlığım diye okulu bırakmak istedim, şu an bunu aklım alamıyor ama düşündüm işte bir dönem.

ülkem insanı için cidden cehennemden beter olan bir durum.

dolarla maaş alan benim için de gün geçtikçe zengin olmaya yönelik bir olay.

üzgünüm meslektaşlarım, üzgünüm sevgili vatandaşım.

edit: yabancı şirketle çalışma ayrıcalığı.

derdi olan yazsın, belki derman buluruz.

tutmadı.

aşağıdaki aşı karşıtı.

şu şekilde ensede biteni makbuldür şahsım adına.

bir yıl öncesinde saçlarım belime kadardı ve epey gürdü. en son covid pol.e görevlendirildim, ertesine covide yakalandım. iyileştim, göreve döndüm. yok, olmuyor. hayvan gibi terliyor kafam. kestir kızım dedim, işin kolaylasın en azından. 3 numara yap demiştim berbere. evet, berber, kuaför değil. sonra biraz uzatayım bari dedim, bu boyuta getirdim. hanımlar, bu model efsane rahat. demedi demeyin.