okulu bırakmak

makine okurken 1. sınıfın son dönemi karar verip uygulamaya koyduğum eylem. alacağım verimi aldigimi düşünüyorum. okey, 101, batak, blöf, 21 ve rıfkı oynamayı ogrendikten sonra simülasyonu basariyla tamamladigima inaniyorum acikcasi. *
pişman mısın ? derseniz cevabim belli...asla pişman değilim. yine olsa yine yaparım.

normal şartlarda hangi okul,hangi bölüm gibi mevzular girer devreye ama normal şartlarda değiliz maalesef.
bugün birisi "abi ben okulu bıraktım elektrikçide çırak olacağım, açıktan da liseyi bitiririm"dese keşke zamanında bende yapsaydım derdim.
bu gözler "boğaziçi mezunu bu kesin komünistdir" diye direk iş görüşmesinde red yiyen insanları gördü.

ekmeksiz kalmaya sebebiyet verebilir. tabi şans yüzünüze gülmezse eğer.

şirketin başına geçmekle sonuçlanır.

kör şeytan diyor arada: "bırak şu okulu. zaten işsiz kalacaksın. niye bu kadar çabalıyorsun?" diye. sabır eşiğim henüz o raddeye gelmediğinden "dur arnella. dün okuduğun okullar, yarın lazım olur." diyerek şeytanı savuşturuyorum.

4 senelik okulun her dakikasında düşünüp vazgeçtiğim eylem. diploma töreninde yerden 1m yukarda yürüyordum. bırakmayın.

her öğrencinin bir kere bile olsa aklından geçmiş olan hede.

sanırım o zamanlar fakülteyi bitirmek üzereydim, çok yorulmuştum. ailem benim için çok değerliydi çünkü onlardan farklı olmama, evlatlık olmama rağmen bana öz evlatlarından farklı davranmıyorlardı. eğitimim ve sosyal hayatım için ellerinden gelenden çok daha fazlasını yapıyorlardı ama o dönemler çevremden gördüğüm farklı tepkiler beni çok yıpratıyordu. "bir türk ve bizim kültürümüz... mümkün değil hayatım, bu kıza çok bile katlandınız. bir de doktor mu yapacaksınız onu? güldürmeyin bizi. biz sizleri bunun için yetiştirmedik." derdi babamın annesi. ah fransız kültürü ah...

acaba diyordum, okulu bırakıp kaçsam mı. sonra da "kaç yaşına geldin, az mantıklı düşün. senin için her şeyi yapan bir ailen var ve onları bu gibi bir durumun içine atamazsın." diyip duruyordum. sırf evlatlığım diye okulu bırakmak istedim, şu an bunu aklım alamıyor ama düşündüm işte bir dönem.

okul sana olmuyorsa ona gitme sana gelene git.

eğitimli olmanın ilerki yaşamda sosyal ve ekonomik olarak bir fark getirmediği ülkelerde ( türkiye) yapılması en mantıklı eylemdir.

ben son sınıfta bıraktım pişman da değilim açıkçası.