o an anlamazsınız. yıllar sonra bir kitapta “hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum.” cümlesini gördüğünüzde o küçücük “an” beyninizde şimşek misali çakar.
kadıköy’de bir cafede sen ve o bir de yavru kedi. bir fotoğraf karesi. “yan masada otursan yine severdim seni.”
ama bir daha aynı masada hiç oturamayacağız sevgili. otursak da o kişiler senle ben değiliz artık.
devamını gör...