entel feridun yazar profili

bazen buhran gelir içimizde...yeşerir, bilmeyiz ! kıymetini ve içimizdeki sanatsal acının tadını fark etmeyiz. breh canlar ! o'dur ! san-attır. hem çaresi, hem gerekçesi.

sürekli içindeki sesleri duyduğunu sanıyorsun ama yanıldın, onlar bu zamana kadar seni dinledi.

''camel white'' ile ilgili birkaç güzel anımı yeşerttin sevinçlerin soytarısı, beğeniyi hak ettin!

güz..
günleri yavaşça cebime koyuyorum, dişlerim keskin.
ve o..kırık, dökük şamdanlar, 4 tanesi kadar-
biliyorum sarı güneş bana çok uzak bana artık, ısıt beni..
erimeli ve.. düş görmeli insan !
bir rüya ve bir dünya ! ve ! hava hoş.

kızıl şamdanlar altındayım, terli.
üşüyorum dudaklarını sıyırdım dokunmadı asla,
dokunamıyorum, bu koku beni yıllar yılı kalçalarımdan kavradı!
şarap ve sen, ha bu winston light veya ''ben bilemedim, girmiyor feridun''
işte sen ve ben..bu kızıl şamdanlar altında.

belki kesedir bizi yansıtan; o ve biz zamanda birbirimize sürtüşerek mesd olup, mis gibi kokuyoruzdur.