göçebetosbağa yazar profili

kitap şöyle sonlandı;

tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zor da olsa kazandım..
o gecenin sabahına ben çıktım.
ama içimde kimseyi sağ bırakmadım...!

bu iş zordur, çok zor yonca
bizler istemeyince
en çok bağıran en doğru sayılır
insanlar işitmeyince

"böylece gün aydın oluyordu kendiliğinden,
sonra öylesine berrak su...
bir ateş bilgeliği, ıhlamur havası,
bir her şey, bir hiçlik..."
ve usulca günaydın yașamak

herkese geçmiş olsun. avcılardan bildiriyorum 99 depreminde de buradaydım.
deprem oldugunda dışarıdaydım o panik o kaos anı kabus gibiydi panik atak kriziyle yere yığıldım nice sonra kendimi toparlayıp eve koştum kedicanlar için.
herkes sokaklarda herkes panik halinde
bi yandan ağlıyorum bi yandan korkuyorum.
bodrum katta evim ve bahçeden giriș var.
komşular ilk beni sokmadı içeri. is yerinden bir arkadaşım geldi ve onunla kedicanları çıkardık.
an itibariyle hava soğudu, ruzgar var. parklar, bahçeler yaşlı ve engelli insanlarla dolu. mont, battaniye vs. için eve girdim.
muhtemelen bahçede sabahlayacağım.

bu arada lütfen bir ricam var. canlar panikle kaçabiliyorlar. çevrenizde tasmalı kedi ve köpeklere karşı duyarlı olalım.
ev canları için de çok zor bir durum.
tekrar herkese geçmiş olsun.

içindeki çocuğa sarıl sana insanı anlatır

çocukların istismar edilmediği, eşit egitim alabildiği, korkmadığı korkutulmadığı, öldürülmediği aydınlık bir gelecekte nice bayramlar kutlayabileceği bir bayram elbet bir gün olur.

içinizdeki çocuğa iyi davranın ve onu kimsenin üzmesine izin vermeyin.
bayramınız kutlu olsun.

günaydın çocuk

insanlardan uzak, denize yakın
sadece günaydın..

kaç günümüz varsa şunun şurasında,
o kadar güneşimiz var...
her günlük hakkımızdır mutluluk
anla,
dün bugün eksilen güneşler
ödenmez yarınla...

günaydın yaşamak

"suya hapsedilmiş bakterilerle güzelleşiyor
ölümün en lacivert masumiyet hadisesi;

öğrencilerince taciz edilmiş
berbat bir ömür lisesi gibi artık
üniversiteye hazırlanıyor imparator.

katalizöre bir keşke edasıyla yaklaşan azılı vücut
önemini yitirmiş plastik bir tabut -ki
içindeki
kalıba ve ilahi kalabalığa
bütün etlerin hükmettiği şehvetle yalvarmakta.

uzun yol hevesiyle şahlanıyor sürat
sürat,
kendi dışındaki süratle hayale varmakta.
öyle bir hayal tasvir edin, hayatı ölümle suçluyor
ve eğildiği okyanusu içindeki ölü hayvanlarla avuçluyor
içiyor
içiyor
kana kana, kana yıkıla içiyor
derin bir oh çekiyor sonra,
ardından kaldırıyor başını ve hatırasını
tabiata dönüp
'affedersiniz ama, yanınızda fazla aşk var mı'
diye soruyor.

siz bir kelebeğe tutunuyorsunuz telaşla, onu incitmeden,
kelebek telaşla geldiği tırtıla tutunuyor
insan bu, azat etmek de gerek
korkmayın, unutuluyor. "

yağmur yüklü kirpiklerim uyuklarken dar sokaklarda
karton kağıtlara rüzgarları
çizdiğim
oluyor yanlışlıkla

sarılıp uyumak istediğim varoş
kılıklı insanlıktan
beş kuruşa sonsuz sevgiler dilediğim
parçalar buluyorum
yol kenarlarında

yazı-tura attığım bozuk paralardan
payıma düşen hayat
beni annesiz bıraktı 
çoğu zaman

çoğu zaman çıplak ayakla
dolaştım
can kırıklarının  kestiği  bir usturayla

kimi zamansa göz çukurlarımı
makyajla
kapattığım fotoğraflarda

defolu vazolara kırmızı güller
diktiğim
bir çizgiden
yokuş aşağıya inerken
mor laleleri ifşa ettim
kaktüsler boy verdi  evin duvarında

çatlayan lambalarda
yarasaların
yuva yaptığı  odalarda yaşadım

hiçbir yara bandı tutmadı ellerimi mesala
hiçbir diş sızlamadı
kalbim kadar

ve ben inatla cümlelerin eş anlamlarını
üflerken
kırışmış satırlara
bir ayağı topal şiirler yazdım

sararmış sayfalar da bilir adımı
ve hatta  bütün kelimeler 
zehirleyebilir  artık beni

bundan böyle kalbim

hükümsüzdür.

o, bin tılsımlı anın çarşafından ağır ağır geçirirken hayatını, bilemezdi üç tekerlekli bisikletin karanlığa takla atacağını...

hanım tuz diyince beyin mabadı buz kesermiș.
henüz tuzsuz kalmamış kadındır. toydur daha bir çocuk yetiştirmek ne demektir bilmiyordur.
fakirlik romantizmi toylukta olur.
zamanında bize de "1 lira ile mutlu olcaz" denmişti noldu o iș.
çaylar iptal usta
hesabı bana kitlediler.

kafam kadar güzel misin
cradle of filth

dur, bırak kaynasın kahvenin suyu

her şeyden uzak
huzura yakın.
mavi huydur bizde

günaydın pazar

" "hüznü bir mavilik duygusuna bozar gideriz biz
çünkü biliriz yılkılarımız serin yaylalarda üreyecek

yağmurlar yağar o serin yaylalara
çünkü serin yaylalarda otlar büyüyecek "
*
günaydın serin bahar sabahı

iyotlu kıyılara ihtiyacımız var,
nefes almak için.
bu sabah da günaydın yașamak

herkes doğru, herkes dürüst
eğri durmak bize düştü
herkes özel, herkes mühim
çocuk kalmak bize düştü
olsun..
günaydın yaşamak

ya baharın ardından yaz gelmezse diye bir korkuya kaptırmaz kendini ağaç;
yaz hep gelir çünkü…
günaydın güneşli günler