haku yazar profili

üreme dürtüsü her insanda var. en çocuk istemiyorum diyen bile bir noktada tersine dönebilir veya istisnalar vardır ama dünyanın genel düzenine bakacak olursak istisnalar kaideyi bozmuyor hala.
burada gözden kaçırılmaması gereken nokta fakir bir aile için çocuk demek daha çok işgücü ve dolayısıyla gelir demek. ama maalesef çocuklar küçük yaşta çalışmaya başlayıp eğitim hayatlarını devam ettiremeyecekleri için büyük olasılıkla nitelikli bir işgücü olamayacaklar ve ne ailesini ne de kendi hayatlarını yoksulluk örüntüsünden çıkaramayacaklardır. sonuç olarak yoksulluk bir gelenek olarak nesiller boyu devam edecek. veya farklı sonuçlar da elde edilebilir ama genel görüntü bu şekilde çoğunlukla. burada konuşulabilecek daha pek çok değişken var aslında ama konunun özü bu sayılır.
umarım ki gelecek yıllar gelir dağılımı eşitsizliğini daha da bozmak yerine iyileştirir. böylece insanların hayatına dışarıdan yorum yapmaktan zevk alan kesimler için en azından bir konu eksilir.

kendimi gerçekleştirdiğim anda ve her neresiyse o yerde olmak isterdim.

oreo demek istiyorum.
tamam güzel ama püskevit işte bildiğin.. her şeyin oreolusunu çıkarmalar falan inan ki aklım almıyor.

mesela hizmet sektöründe gününün 8 saatini masa başında geçirdiğinde çok çalışmış olmuyorsun. işler belli ve sınırlı, bir taraflarından iş uydurup iş yaptım diyemezsin. sürüsüne gizli işsiz barındıran bir sistem.
ya gün sayısı düşecek ya da haftalık çalışma saati azaltılacak ki herkes gerçekten işini yapıp evine dönsün.
belki bir gün biz de tadarız bu medeni tatları, hı?

çok sevdiğim bir yaşar şarkısıdır.

nemrut'a kar düşmesine son bir gün kala gidip görmeye karar verdik. gittiğimizde hangi merdiven tarafından çıksak daha iyi olacağını bilemediğimiz için dehşet rüzgarlar içinde uçmadan gerçekten en zor tarafı seçerek çıkmayı başardık. * ama öyle bir yer ki rüzgardan 2-3 metre öteni zor duyuyorsun. gel gelelim diğer taraf güllük gülistanlıkmış... neyse, pek sakar bir kişi olduğumdan da merdivenin son basamağına geldiğimde yanlış bir taşa basarak kayıp kaval kemiğimi taşa çarpmış ve orada acıdan gülmekle ağlamak arasında kalmış olsam da, zirveye vardığımızda gördüklerimizle ve hikayelerle büyülendik. bulutlu bir gün olduğundan güneşin batışına orada şahit olamadık ama unutulmaz bir andı.
mevsiminde gidilmesi halinde daha hoş olacağına emin olmakla birlikte muhakkak gidiniz, görünüz..

kafamdaki ağırlığı gidermek, baş ağrılarımı azaltmak ve muhtemelen farkında olmadan yaşadığım bunalımsal bir durumdan kurtulmak için yılın bir döneminde gerçekleştirdiğim eylem.
aşırı zevk veriyor bana,
düşününce kurtulmak isteyip kurtulamadığım neyin acısını saçlarımdan çıkartıyorum acaba dedirtti bana..

balkonumda oturmuş kafa sözlük okuyorum.

oturduğumuz mahalleye yakın köyden muhtemelen şimdi düşününce bütün o yolu yürüyerek elinde el arabasıyla süt getiren bir teyze vardı. bizde genelde sokakta oyunlar oynarken gelişini ve gidişini görürdük.teyze dönüş için mahalleden ayrılırken ne zaman denk gelsek "yürrüü taş arabasııaa ahahhahshahsh" diye eğlenirdik.
şimdi düşününce ne kadar salakça olduğunu anlıyorum. umarım seni üzmemişizdir canım teyze..

bende eurolarımı nerede harcasam diye düşünüyordum..

neyi eğlenmek zannedebileceğimizin bir tam listesini de verseydin..
mangal, barbekü vs. türk icadı olmadığı gibi dünyanın dört bir yanında meşalelerle kutlanarak gerçekleştirilen bir eylemdir. *
gerçekten, elin amerikalısı barbekü night yapınca eğlenmiş oluyorsa bizim mangalın suçu ne?
mutluluğunu paylaşan insanlar sizi rahatsız etmesin, sana vasat gelen bir eylem ne şartlardan geçip büyüdüğünü bilmediğin o insana maldivlerde tatil gibi gelir.

haydaa kendime dair yeni bir şeyler öğrendim bugün sözlük.
ergenmişim.
inşallah kolay atlatırım, zor bir dönem çünkü.
cildiyeden randevu alayım hemen. muhtemelen annemle giderim..

kişiliğin henüz oturmadığı, hayata pembe gözlüklerle bakılan ve yıllar sonra “çok salakmışım” diye düşündürecek yaşantılara mevzu olan yaştır. *
değer yargılarınızı, doğru ve yanlışlarınızı belirlemeniz -evet daha çok genç olsanız da - gereken bir yaş, sonradan pişman olmamak için yani.
yapanlar vardı, gördüm şahidim! *

etrafındaki herkesi mutlu etmek zorunda değilsin, gücün olmadığında düz bir suratla da yanlarında oturabilirsin..

anlık olarak iş yapmak için oturduğum bilgisayar başında serdar ortaç dinleyerek kendi kendime dans etmek şeklinde kendini göstermiş olan şeydir.
insan gerçekten hayret ediyor.

başlığı açan yazar kendi hayatından bir kesit sunmuş herhalde..

ayçiçek yağı! çık kardeşim çık çık çık, bin arabaya, indir tıpanı yere hadi konuşma!!!

başka ülkelerde sadece bilim adamları/ özgün içerik üreticileri falan mı ünlü oluyor sanki?
dünya geneline mahsus bir durumdur. eğlence olsun yeter diyor herkes..

düşünsene fiziksel olarak her gün yanında sürekli biriyle oturuyorsun ve her dediğine cevap vermek zorundasın. hele ki bazen birden fazla kişiylesin hepsine tek tek cevap vermen gerek ama ne derlerse, anında..
konu ne peki, önemsiz, hayat memat meselesi değil veya ilgini çeken bir konu değil.
deli eder be adamı.

hayatın bu dünyevi işlerden öte bir anlamı olmalı diye düşündüren başlıktır.
dünyada bir düzen var, kıyamete kadar da böyle gider. bu düzenin içinde sen kendine ne yaptın, neyi ordan aldın da şuraya koydun, kalbini ve aklını nelerle besledin meselesi bu.