incınmışsın yazar profili

iki hatır için lafı dinlenen, söylediklerinin mantıksızlığından sözcüklerin ağladığı o denli insan var ki çevremizde. o yüzden doğruyu
görebiliyorsanız, yolunuzu bulabiliyorsanız en akıllısına bile danışmayın derim. hayat sizin, doğrusuyla yanlışıyla sizin kalsın.

tanışmadım teşekkürler

yorgunum. sadece bugün değil, her gün. kimseye belli etmeyeyim diye buruk tebessümlerimi sahte kahkahalarımla süslüyorum. görmüyormuş gibi yapıyorum, salağa yatıyorum ama canım yanıyor. canımın yangısını alır diye denizlere vuruyorum kendimi, onu da beceremiyorum. akşam saatlerine denk getiriyorum hep, deniz de benimle yanıyor.

etrafındakilerin herhangi bir şeyi kendinden daha iyi yapabilmesini sindiremeyen insandır. genelde en yakınınızda olup size her konuda destek olduğunu hissettirir. ne zaman bir başarı elde edecek olsanız yapamayacağınıza inandırır, inandıramazsa duygusal bir hasar verip başaramayacak hale getirir sizi. dediğim gibi genelde en yakınımızda olur bu insanlar. inanmamak belki eldedir ama kırılmamak elde olmuyor işte.

gülmek için yaratılanların dudakları hep aşağıya bakar

eğer bir sorun varsa ve karşı taraf şiddete başvuruyorsa zaten sorunu çözmek gibi bir derdi yoktur arkadaşlar. gerek fiziksel gerek duygusal hasar olsun; size zarar vermeye, incitmeye çalışan biri varsa etrafınızda, onun sizi zaten gözden çıkardığını kabullenin. kendi üstünlüğünü kurmaya çalışan, gücü şiddette bulan ve sizi aşağı göstererek haklı konuma gelmeye çalışan dağ ayılarından uzak duralım. herkes farklı şartlarda, farklı ortamlarda büyümüş olabilir ama gördüklerimizi ve yaşadıklarımızı seçemesek de yaptıklarımızı biz seçeriz. o yüzden genel olarak bu tip insanların ben böyle gördüm tarzı bahanelerinin de manipülasyondan başka bir şey olmadığını söyleyeceğim. herkes her şeyi görüyor da niye sen yapmayı seçenlerdensin diye sorarlar adama.

önceden insanlar arasında bir sınır, bir saygı vardı. en yayvan konuşanın bile belli bir çizgiyi aşmadığı bir dönem vardı buralarda. şimdi herkes her şeyi söyleyebiliyor, kimse karşısındakinin hayatında ne kadar yeri olduğuna bakmadan, onun yaşadıklarını veya hayatını bilmeden öylece konuşuyor. konuşma özgürlüğü adı altında karakterden zayıflayan insan topluluğuna dönüştük

yurt dolabından ne çıkarsa bahtımıza hesabı. maalesef öğrencilik..:(

baştan sona "daha" kelimesine dayanan algı. eğer ikinci bir kıyas yoksa güzel anlamsız bir sözcüğe dönüşür. çirkin olmasa güzel diyecek bir fark olur muydu ortada

ailesinin sevmediği kızların saçlarını bir türlü uzatamaması

alacaksın çayını, gecenin bir yarısı ışıklardan izole ağaçların arasında full hd yıldızları izleyeceksin. aslında çok uzakta değil sadece tepemizde bile o kadar güzel manzaralar var ki, önümüzü görelim diye aydınlattığımız sokakları söndürmek gerek bazen.

ne gemiler yaktım, ne gemiler yaktım
o kadar yandı ki canım sonunda karşıdan baktım
ne göreyim kendime yıldızlardan daha uzaktım

"insandan örülmüş duvarlar içindeyim"

çevredekilerin mutluluğunu soluk bir tebessümle izlediğini fark ettiğin an gelen burkulma... o hiçbir yere ait olamama hissinin verdiği acımsı bir yutkunma, belli etmemek için açığa çıkarılan sigaradan sararmış 32 diş...

kanımca bir şeyleri kafasında halletmiş insanların aktivitesidir. kendi için yaşayan, eğlenmek için birine ihtiyaç duymayan, bu adam tamamdır dediğim kimsedir.

hep bu üzerine titrediklerimiz, kendimizden bile sakındıklarımız değil midir bizi asıl yıpratan? sevginin çok yanlış anlaşıldığı bu dönemde sizi kırmaktan korkan birini bulursanız sıkıca sarılıp bırakmamanızı tavsiye ederim.

sevgi adı altında hijyen kurallarının tolere edilmesi saçmalığıdır. belki alaka kuramayabilirsiniz ama bence bunun bir ilerisi nezaket vb. kuralların sevgiye sığınılarak ihmal edilmesidir.

zaten yeterince olumsuzluğun ve karamsarlığın içinde bulunduğumuz düşünülürse bu tarz başlıklara tepki göstermeyi tercih edeceğim. ben değilim ama biraz pozitif olun ya