josephine march yazar profili

#3693163

matematik ve felsefe.

başörtülü* bir hocamız vardı, felsefeyi öğretirken yaşatıyordu da. bir ödev vermişti, sokaktaki insanlara filozofların sözlerini söyleyip ne anladıklarını soracaktık ve videoya çekecektik. sonra derste hep birlikte çektiğimiz videoları izleyecektik.
konum: pendik
toplu taşıma kullanıp da uzağa gitmedik, mahalleydi, dolayısıyla karşımıza çıkanlar genelde dayılar teyzeler idi.
bilindik sözleri kullandık, "düşünüyorum, öyleyse varım." gibi. cevapları hatırlamıyorum ama kızlarla gülme krizine girmiştik her çekim sonrasında. bir kişi bile düzgün cevap vermemişti. ters ters bakıp cevap vermeden gidenler mi, neden fotoğrafımı çekiyorsun diye üstümüze yürüyenler mi, çok alakasız şeyler söyleyenler mi...
bizim suçumuz değildi, yaşımız küçüktü* ve evlerimizden uzaklaşmaya korkuyorduk. yine de en yüksek puanı biz aldık. o video kayıp şimdi, çok üzgünüm. en eğlendiğim ödevimdi bir de. dersler böyle sevdirilir çocuklara, öğretirken eğlendirmek gerekir.

louisa may alcott tarafından yazılan, 4 kız kardeşin hikayesinin anlatıldığı “küçük kadınlar” kitabının karakterlerinden biri.
(bkz: küçük kadınlar (kitap))

en sevdiğim, kendime en yakın bulduğum karakter.
kitapta her ne kadar "erkek gibi" davrandığı söylenip yansıtılsa da olması gerektiği gibi davrandığını düşünüyorum. ne çok hassas, ne çok kaba. kitaplara meraklı olması, kitap yazmayı denemesi, çabuk sinirlense de kin besleyemeyip hemen yumuşaması... böyle olmasında, iyi yetiştirilmesinin de etkisi var elbette.
her okuduğumda “bu benim ya!” diyerek, kitapla yüzümü kapatıyorum mutluluktan. başka kitaplar da okudum ama hiç bu kadar yakın hissettiğim bir karakter olmamıştı. bu yüzden böyle bir nick aldım, jo'yu yaşatmak için <3

six feet under

"hoş gelmiş" dediğim yazar.

3 yavru kedi = 1 kedi *

kız çocukları için en ağırının bu olduğunu düşünüyorum.

çünkü her şeyini anneleriyle paylaşmaya çalışırlar. ilk regl olduğumuzda da aynı şekilde annelerimize koşarız. neden bunu babamızla paylaşamıyoruz? 30a yaklaştım, yeni yeni bu konuda babama bir şeyler söyleyebiliyorum. bir şeyler söyleyebiliyorum derken de "hastalanacağım, karnım ağrıyor biraz" diyorum sadece. kendi çocuklarımızı böyle yetiştirmeyelim ve evlenirsek de evleneceğimiz insanları buna göre seçelim.
hâlâ "benim yerime babama sen sorar mısın?" diye annelerinden yardım isteyen kız çocukları var. 25 yaşında yapanı gördüm. çok acı. hemcinsi tarafından yaralanmak daha kötüdür kadınlar için. kadın kadının yurdu muydu kurdu muydu?

"... insanlara nasıl konuşacakları öğretilse pek iyi olurdu. dil sahip olduğumuz en asil araçtır, hem düşünceyi ortaya çıkarmak hem de saklamak için; konuşmak başlı başına bir tür ruhani harekettir ve karşılıklı konuşma, sanatların en latifidir."

güzel olsaydı, hata olmazdı.
dağılabilirsiniz.

though your love dreams have gone
make believe, don't let on
smile though your heart maybe broken
though when bad luck have departs
you'll find good luck starts
don't grieve, just make believe

katıldığım tercih.
bazen haklı olmak can yakar ama mutlu olmak öyle mi?
mutlu olayım da haklı olup olmadığım umurumda değil.
kafamı yastığa koyduğumda mutlu uyumak isterim.

ki zaten haklılık da göreceli.
mesela sen kötüler ölsün istediğin için haklı olduğunu düşünürsün çünkü kötüdür, tekrar kötülük yapma ihtimali vardır.
bir başkası da ölmesin ama ceza çeksin der, bir daha kötülük yapmayacağına inanarak.
kim haklı?

“ayrı ayrı birer ahlâksız yaratık olan insanlar, toplu oldukları zaman namuslu kişiler olurlar.”

-montesquieu

karpuzun tadı hiç güzel değildi ama baya bir yedim.
"hayattan zevk almıyorum ama yine de yaşıyorum" demenin farklı bir yoluydu sanırım yaptığım.

annemin garip bakışlarına rağmen tuvalette uzun süre kalacağımı düşündüğüm zaman yaptığım eylem.

az önce yine aynı garip bakışlara maruz kaldım. "aman allahım tuvalette bile okuyorsun" dendi. banyoya dergilik koymak istiyorum ama 1 gün bile durmayacak muhtemelen. kitap okuduğumu gören babam "üniversite bitti hâlâ kitap okuyorsun" diyor. kitapların sadece ders kitaplarından ibaret olduğunu, üniversite bittiğinde okuma yapmaya gerek kalmadığını sanıyor herhalde. cahille sohbeti olabildiğince az tutmaya çalıştığım için cevap dahi vermedim.

kötü insanların hak ettiği cezayı almasını dilerdim.
böylelikle kötülükler de azalırdı zamanla çünkü hak edilen cezalar caydırıcı olurdu.

non, je ne suis jamais seul
avec ma solitude