kaiser yazar profili

herkes dedi merak içinde
ölümden sonra hayat var mı diye
boşuna düşünürler
sanki hayat varmış gibi ölümden önce

teoman-fahişe

1 tane eski sevgilim var onunla da hayatımın 3 te 1 ini paylaşmıştım. bazen diyorum hiç yaşanmamış olması mı daha iyi yoksa güzel anılar bırakılmış olması mı daha iyi. hala cevabını bulamadım

söz çok manalı bir söz fakat, serdar ali çeliker fenerbahçe için değil sadece kendi doğruluğu için yorum yapan sözde fenerli yorumcu

dünyanın en güzel ilişkisi dediğin yerde, lilly marshall'ı terk edip ben istediğimi yapacağım diyor ve gidiyor. sonrasında yaptığı şeyde başarısızlığından ötürü pişman olup geri dönüyor. marshall'da gariban(bkz: ben) napsın kabul ediyor sevdiğini. herkesin aklında tek soru kalıyor, lilly başarılı olsaydı marshall'a geri döner miydi?

insanlara hak ettiğinden fazla değer veriyorum

hiç yapmadım,
çok uzun bir ilişkiden çıktım biraz kafamı dağıtmak için deneyeceğimi düşündüğüm şey.
ama aşık olduğum insanla olan hazzı alacağımı düşünmediğim için pekte isteğim yok

asıl tam tersi, umurumda değil derken aslında bir o kadar da umurunda olma sorunu

katalan bölgesi hariç pekte merak etmediğim ama dili de bir o kadar havalı gelen ülke

tertemiz paradır, az gören azı görmemiştir.

okusa da bir şey değişmez şu saatten sonra, 7 sene sonra dahi her şeyini bildiğini tanıdığını düşündüğün insanın gözlerinin önünde bencilleşmesi ve buna bir şey yapamamanın verdiği o çaresizlik. elden ne gelir geçmişi özlemden başka. o aşık olduğun kişinin artık senin içinde ölüp karşında başka bir sıfat durması. hayat gerçekten bazen çok garip.

öyle günler gördüm ki, aydın gökler kararıp
bahtım bir bulut gibi üstüme çöker oldu,
her gözümü yumunca tanıdık yüzler görüp,
hayaller alev alev beynimi yakar oldu.
ümitsizlik, gariplik dört tarafımı sarıp
yüzüm sırıtsa bile, içim yaş döker oldu.

her sabah ilk ışiklar gözlerimi oyardı,
uyanan taş duvarlar iniltimi duyardı.

öyle günler gördum ki, duvarlar gelir dile,
gözumde canlanırdı eşkiya masalları.
varlığımı sarardı, hain bir isteyişle
görmediğim yumuşak bir düşmanın elleri
kafada çelik gibi fikirler dursa bile
kalplerin eksik olmaz böyle zayıf halleri:

bazen kendi kendimin elinden kurtulurdum,
kalbimi bir çamurda çırpınırken bulurdum.

öyle günler gördüm ki, dost dediğim insanlar
ben yanına varınca dudağını kıvırdı.
bir zamanlar yanımda ağız açmayanlar
sırtımı sıvazladı, bana oğüt savurdu.
silahsız gördüğüne saldıran kahramanlar
en alçak tekmelerle beni yere devirdi.

ruhum bir heykel gibi düşüp parcalanırdı.
bu sesleri duyanlar gülüyorum sanırdı.

öyle günler gördüm ki, tabanca sakağımda
tasarladım aydınlık dünyayı bırakmayı
gönlüm acıklı buldu, en ateşli çağımda
sönük bir yıldız gibi boşluklara akmayı
tabancanın namlusu ısındı yanagımda,
parmagım istemedi tetiğini çekmeyi

bir sonbahar yağmuru gibi içim ağlardı
bir şeyler fakat beni yaşamağa bağlardı.

ey bir tane sevgilim, ben bugün yaşıyorsam
sanma ki hayat tatlı, insanlar hoş olmustur,
dağ başında bir kaya gibiyim şöyle dursam
etrafım eskisinden daha bomboş olmuştur
yalnız sana borçluyum bugün dünyada varsam:
seni her andığımda gözlerim yaş olmuştur

yaşlar ki bir ırmaktır, dertleri sürür gider,
gözyaşları içinde seneler yürür gider.

yok olmak isteğiyle kalbim attığı zaman,
bana: yaşa der gibi gülen senin yüzündü.
dizlerim bir batakta yorgun yattığı zaman
bacaklarıma kuvvet veren senin hızındı.
yaşaran gözlerimde, güneş battığı zaman
sıcak bir yuva gibi tüten senin dizindi.

sen aklıma gelince her şey gülümserdi.
ağaçlar sarkı söyler, rüzgar tatlı eserdi.

ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiğimi:
garip başimın derdi bir yürek taşıyorum.
anlarsın niçin uzak yerlere baktığımı:
içinde yaşanmaz bir dünyada yaşıyorum.
görünce gülme sakın çırpınıp aktıgımı:
ılık ve aydınlık bir denize koşuyorum.

sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
aradığım yerlere benzeyiş buldum sende.

sabahattin ali

aşısına parası olmayandır

yaş ufakken yenilmesi ve atılması olası olan, büyüdükçe özellikle kurumsal yerlerde bazı insanlara uygulamak istenilen tarife

evet arkadaşlar 2 gün sonra yaşadığım küçük şehirden ayrılıp istanbul'a taşınıyorum, bu entry altında tavsiyelerinizi, nasihatlarınızı bekliyorum. açıkçası istanbul biraz korkutucu geliyor.

o zaman komünistler kendini allahla bir mi tutuyor?

yemeyin kilo yapar

akıllı insanlarla keyifli bir sohbet

senin mutluluğunla mutlu olabiliyor mu

bence etmez, bahsettiğimiz kişi iyi bir insan belli ki çünkü insanların kendi sonlarını yazmalarına imkan tanımak istiyor. aynı şekilde kendi sonunu eğer intihar olarak seçecekse, insanlara intiharın en korkunç ölüm olduğunu vurgulamasının yanlış olduğunu bilirdi. çünkü eğer ki intihar ederse intihara onun sayesinde yönelmeyen insanlar o bile intihar ettiyse biz niye yapmayalım gibi bir bakış açısıyla yaklaşabilirlerdi olaya. bu durumdan mütevellit intihar etmeyeceğini düşünüyorum. ama eğer ederse de yaptığı ve söylediği her şeyi çiğnemiş olacağından vicdan azabıyla öleceğini düşünüyorum ki bu da seçeceği bir ölüm değildir.


sence ölüm anının çok yakın olduğunu anladığında insan, zorunlu kabullenişinde içten içe korkusuyla savaşmaya devam eder mi?

batshuayi neden yedeklerde yok acaba, neyse kolay bir maç olur umarım seri devam eder.
#saldırfenerbahçe