kimseyitanımıyorum yazar profili

sokrates’in idamı, aslında düşüncenin, sorgulamanın ve özgürlüğün cezalandırılmasıydı. o, toplumun kabul ettiği doğrulara körü körüne inanmayı reddetti, insanlara sorgulamayı öğretti. ama işte tam da bu yüzden, atina’daki düzen için bir tehdit olarak görüldü.
onu yargılayanlar, gerçekte onun suçlu olup olmadığını umursamıyordu. onlar için önemli olan, statükoyu korumaktı. sokrates, kendini savunurken bile inandığı değerlerden vazgeçmedi çünkü onun için önemli olan, hayatta kalmak değil, onurlu bir şekilde yaşamaktı.
belki de en çarpıcı nokta, sokrates’in kaçma şansı varken bunu reddetmesi. ölümü bile bir ders haline getirdi. bugün hâlâ onun düşüncelerini konuşuyoruz ama onu yargılayanların isimlerini kimse hatırlamıyor. işte fikirlerin ölümsüzlüğü tam olarak böyle bir şey.

"özgürlük, baskıya karşı yükselen bir sesle başlar." – martin luther king jr.


1. boston çay partisi (1773, abd)– amerikan kolonileri, ingilizlerin yüksek vergilerine karşı boston limanı’nda büyük miktarda çayı denize dökerek bağımsızlık hareketini başlattı.

2. fransız devrimi protestoları (1789, fransa) – halk, ekonomik kriz ve monarşinin baskıcı yönetimine karşı ayaklanarak kraliyeti devirdi ve cumhuriyet'in temellerini attı.

3. gandhi’nin tuz yürüyüşü (1930, hindistan) – mahatma gandhi, ingilizlerin tuz vergisini protesto etmek için 240 mil yürüdü ve hindistan’ın bağımsızlık mücadelesinde büyük bir adım attı.

4. rosa parks ve montgomery otobüs boykotu (1955, abd) – rosa parks, siyahların otobüslerdeki ayrımcılığa karşı başlattığı boykot, abd’deki sivil haklar hareketinin dönüm noktalarından biri oldu.

5. 68 kuşağı protestoları (1968, dünya çapında) – paris, abd, almanya ve diğer birçok ülkede gençler, savaş karşıtı, özgürlükçü ve demokratik reformlar için sokaklara döküldü.

6. tiananmen meydanı protestoları (1989, çin) – demokrasi ve özgürlük isteyen öğrenciler pekin’de toplandı, ancak çin hükümeti bu protestoları sert şekilde bastırdı.

7. berlin duvarı protestoları (1989, almanya) – doğu ve batı almanya arasındaki sınır duvarına karşı halkın direnişi, sonunda duvarın yıkılması ve almanya’nın birleşmesini sağladı.

8. arap baharı (2010-2012, ortadoğu ve kuzey afrika) – tunus’ta başlayan ve birçok arap ülkesine yayılan protestolar, diktatörlükleri devirdi ve siyasi değişimler yarattı.

9. gezi parkı direnişi (2013, türkiye) – istanbul’daki gezi parkı’nın yıkılmasına karşı başlayan protestolar, kısa sürede hükümet karşıtı büyük bir harekete dönüştü.

10. black lives matter (2020, abd ve dünya çapında) – george floyd’un polis tarafından öldürülmesiyle başlayan bu protestolar, ırkçılık ve polis şiddetine karşı küresel bir hareket haline geldi.

"dünyada, halkın talep ettiği hiçbir şey rica ile elde edilememiştir"

19 mart 2025 darbesi ve demokrasi hakkında:

demokrasi, insanların özgürce yaşamasını, düşüncelerini ifade etmesini ve kendi gelecekleri hakkında söz sahibi olmasını sağlayan en temel yönetim biçimidir. özgürlük, sadece dilediğini söyleyebilmek değil, aynı zamanda baskı ve korku olmadan yaşayabilmektir. bir toplumda demokrasi ne kadar güçlüyse, bireylerin hakları da o kadar korunur.

19 martta imamoğlunun seçilme hakkının elinden alınması durumu sadece chp'nin ve chplilerin sorunu değildir, bu durum bütün türkiye'nin sorunudur. akp ve destekçileri, bu durumu bir zafer olarak görüyorlar lakin bu durum ileride herkesin kaderi olur. demokrasi bir kere katledildiğinde bir daha geri getirmek çok zor olacaktır. bugün bir siyasi rakip susturulursa yarın başka biri aynı kaderi yaşayacaktır. hukukun olmadığı bir ülkede hiçbir vatandaşın güvencesi kalmaz.

stoacılık, duyguları kontrol etmeyi, dış etkenlere karşı sakin kalmayı ve sadece elimizde olan şeylere odaklanmayı öğreten bir felsefi akımdır. mutluluğun dış dünyaya değil, kişinin iç dünyasına bağlı olduğunu savunur. stoacılara göre hayatın zorluklarına karşı sabır, erdem ve akıl yoluyla direnmek gerekir. en önemli temsilcileri seneca, epiktetos ve marcus aurelius’tur.

epiktetos:“başkalarının kontrol edemediğin şeyler hakkında ne düşündüğünü önemsediğin sürece özgür olamazsın.”

bazen insanın tek istediği şey, varlığının fark edilmesi olur. adını seslenen birini duymak, yokluğunun hissedildiğini bilmek, birinin gözünde değerli olmak… aşk değil, tutkuyla bağlı olunan bir şey de değil. sadece saf, karşılıksız bir ilgi.

birinin "bugün nasılsın?" diye sorması, içten bir gülümsemeyle hatırlanmak, varoluşunun bir anlam taşıdığını hissettiren küçük detaylar... çünkü bazı insanlar yalnız kalmaktan değil, unutulmaktan korkar. sevilmekten öte, görülmek isterler.

işte bugün bunu istedim senden.

ben de hala kim olduğumu çözmeye çalışıyorum. belki de hiçbir zaman tam anlamıyla tanıyamayacağım.

"intiharı düşündüğüm zamanlarda kendime hep şunu sorarım: eğer ölmeyi bu kadar istiyorsam, o zaman her şeyi kaybetmeyi de göze alabilirim, değil mi? o halde neden önce başka bir hayatı denemeyeyim? nasıl olsa kaybedecek bir şeyim yok."

evet

insanın ilişkilerinde derin bağlar kuramaması veya uzun süreli bağlantılar sürdürememesi anlamına gelir. bazen kişinin kendi tercihleri, bazen de dış etkenler nedeniyle insanlar hayatından gelip geçer. bu durum, yalnızlık hissine veya aidiyet eksikliğine yol açabilir.

hmm.

bu tamamen bireysel ve siyasi duruşa bağlı. çoğu islamcı, devletin kendi ideolojilerine yakın bir çizgide olmasını ister. chp iktidara gelirse, bazıları devlete olan bağlılığını sorgulayabilir, bazıları ise pragmatik davranıp mevcut düzene uyum sağlayabilir. ama genel olarak, devletin sunduğu imkanlardan yararlanmaya devam ederler. bazıları yeni düzene entegre olup çıkarlarını korumaya çalışırken, daha radikal olanlar muhalefete kayabilir. sonuçta, ideolojiler değişse de güç her zaman cezbedicidir. devlet kimdeyse, ona yakın durmaya çalışanlar da olacaktır.