kırık kahve fincanı yazar profili

oldukça itici bir arkadaş. masterchef izlememe nedenim. bir de neden bilmiyorum ama bana kokuyormuş gibi geliyor.

sonu buzdolabının önünde bir şeyler atıştırmakla sonlanır.

(bkz: the umbrella academy) 3.sezon sabaha kadar bitecek. bitmeden uyumak yok. kendimce challange işte

bir dönem bağımlısı olduğum ilaç. anksiyete ve panik atak için hali hazırda 10 yıldır düzenli olarak kullandığım bir ilaç zaten mevcut. bir de bunlara yetmezmiş gibi bir de dikkat eksikliğinden de muzdaribim. o dönemki doktorum ritalin veya concerta yazamayacağını beni diğer ilaçla birlikte kötü etkileyeceğini düşündüğü için modiwake yazmıştı. bir süre kullandım. ilk başlarda evet gerçekten de uykuyu yok ediyordu. masa başında daha fazla oturuyor, daha iyi odaklanma sağlıyordum. bir de ek olarak bu ilacın beni acayip mutlu ettiğini fark etmiştim. içiyorum ve adeta bulutlardayım. sonra tabii düzensiz ve aşırı alım sonucu ilacın etkileri düşmeye başladı. bir süre sonra istemsizce ilacı almak istiyordum en sonunda ise bir kutuyu çöpe attım. pişman da değilim. siz siz olun eğer bu ilaç doktorunuz tarafından reçete edildiyse doktorunuzun söylemlerine göre kullanın. abartıya kaçmayın, hayatınızı mahvetmeyin.
bir de sınav dönemlerinde sağdan soldan ritalin, concerta bulan arkadaşlar var biliyorum. bu üç ilaçtan da uzak durun. eğer şüpheleriniz var ise doktora başvurmaktan çekinmeyin.
biraz dağınık yazmış olabilirim işte bunlar hep dikkat eksikliğinden *

uzun bir aradan sonra açıp dinlediğim yüreğimi sıkıştıran bir şarkı. yaşadıklarımı, insan ilişkilerimi, kendimle çelişkilerimi, verdiğim ve tutmadığım sözleri daha niceleri...
benim aklım hala başıma gelmedi...

4.sezondan bildiriyorum gloria allah senin belanı versin bebeğim*

uzun süredir sarma sigara içiyorum. filtrem, kağıdım, sarma tabakam ve malboro roll 50 tütünüm ile mutlu mesut yaşamaktayız. elimde saramıyorum maalesef o yetenek bende yok. sigara fiyatları almış başını gitmişken ee bir de yeni zam yolda derlerken uzunca bir süredir tekel sigarası almadım almamda. ama rahatsız olduğum bir konu var nedense tütün sardığımı gören arkadaşlarım sanki tütün fabrikam varmış gibi bana da sarsana diyor, otlanmaya başlıyorlar. o kadar laf sokmalarıma, iğneli konuşmama rağmen bu isteklerinden vazgeçmiyorlar (evet çok yüzsüz arkadaşlarım var kabul ediyorum).
en son şunu tişörte bastıracağım ve öyle gezeceğim valla.

benimdir. kahvede ve çayda şekeri bırakalı yıllar oldu. şeker içeceğin tadını yapaylaştırmakta yaşasın sade sütsüz filtre.

şebnem ferah- kulisine girmiştim
ebru özkan- aynı asansöre binmiştik
hayko cepkin- konser sonrası imza almıştım
latif doğan- yazlık bir sitenin havuzunda karşılaşmıştık adamın suratına aval aval bakmıştım oda bana göz kırpmıştı.

benim için ritalin veya concerta ikilisinden birisi.
lofi-hiphop tarzında bir müzik

liseye gidiyorum o zamanlar bir çocuğa aşık oldum. ben sevdim mi de böyle dolu dolu severim en yakınıma da söylerim tutamam içimde. neyse efendim en yakın arkadaşıma da söyledim o da istersen onunla bir konuşurum belki o da senden hoşlanıyordur dedi, dedim tamam konuş. bir gece o en yakın arkadaşım olacak şahıstan telefon geldi bende heyecanlandım dedim konuştu herhalde. sesi telefonda çekingen bir şekilde sana bir şey söylemem lazım dedi "biz hazar'la sevgili olduk benden hoşlanıyormuş ama istersen direkt bitiririm bu ilişkiyi dedi. dedim yok size mutluluklar. sonra ne mi oldu 1 ay sonra bu hazar denen arkadaş bunu aldattı bu da geldi bana ağladı.
o gün bugündür de her duyguyu içimde kendimle yaşamaya karar verdim.

ay bu benim kuzenim ve karısı. bir gün bize geldiler sohbet muhabbet derken bunlar aralarında ingilizce konuştular ve sonra ee biz kalkalım artık dediler, kalktılar gittiler. bak şimdi aklıma geldi aynı kuzenim bir olayla ilgili bana "feedback" yapacağını söylemişti unuttu sanırım :(

benim bir arkadaşım var zamanında uykusunda gülüyordu. bir gün uyandım kız dedim iyi misin bu kahkaha attı. sonra tabii sabahı zor ettim. bir günde yine bu arkadaş ile ranzada altlı üstlü yatıyoruz bu ayağını aşağı sarkıttı dedim herhalde tuvalete gidecek dışarda olan ayağımı içeri çektim. sonra efendim bu ayağını aşağı sarkıttı sarkıttı zıbardı geri yattı. ruh hastası.

uzun zaman olmuştu dinlemeyeli...
tık tık

benim bir arkadaşım var kendisini çok severim her zaman görüşemeyiz o başka şehirde çünkü. ben ise panik atak hastasıyım o da zamanında bu duyguları en yüksekte yaşamış ama zaman içinde kendini dizginlemeyi toparlanmayı öğrenmiş birisi en azından öyle biliyordum. neyse efendim benim zirve dönemlerimde her zaman yanımda oldu beni telkin etti rahatlattı kendimi tanımama olanak sağladı beni daha iyi biri yaptı. şimdi ise iyi değil biliyorum, konuşmak yanında olmak istiyorum ama nafile kendisi buna izin vermiyor. keşke yanımda olsaydı o bıraktığı sigaradan yine bir dal uzatsaydım o da yok kanka başlamam bir daha deyip reddetseydi. sonra sabah kadar konuşsaydık elimden gelenin fazlasını yapabilseydim ona. ne olursa olsun yanında olduğumu bildiğini biliyorum ama keşke ruhuna da dokunmama izin verse.

sizden yaş olarak küçük insanın size aklı sıra hayat dersi vermesi ve artık çok geç kalmışsın demesi. ağlicam sözlük :(

geçen hafta sahiplendiğim kızımın 1 hafta içinde değişimi.
bu sıpalara bayılıyorum huzur, neşe, mutluluk kaynağı resmen.

dur şimdi bir de seninle uğraşmayalım.

neden bilmiyorum ama bu söz bana değersiz hissettiyor.

sonuçlarının bugün açıklanması beklenen sınav.

edit:açıklandı

ani bir karar ile ikinciyi sahiplenmiş bulunuyorum. aşağıda baktığımız iki buçuk aylık dişi kediye kıyamadık ve bugün itibariyle o benim kızım oldu. biraz sağlık sorunları var o yüzden diğer sıpa ile biraz ayrı tutacağım. şu an için tek temennim inşallah alışmaları kolay olur. diğer kedim de iki yaşında erkek (kısır) biraz hırçın kardeşini sahiplenecek umarım. bu süreç için önerisi olan yazar arkadaşlarım ulaşırlarsa memnun olurum. şimdiden teşekkür ederim.