lana banana yazar profili

bazılarını o kadar çok seversiniz ki elinizde sayfalar su gibi akıp gider , okuduğunuz her güzel cümle ise yepyeni dünyalara vardırır. bambaşka diyarların yolcusu yapar, o kalın olduğu için başta göz korkutan kitap içinizde güzellikle, fikilerle, büyür de büyür, sizi de büyütürken...
(bkz: karamazov kardeşler)
(bkz: paris düşerken)
(bkz: fırtına)
(bkz: dipten gelen dalga)

türk edebiyatının önemli bir kadın yazarıdır.
kendi hayatı içinde kendine has farklı dönemler yaşamış ve bu değişiklikler kalemine ve eserlerine de yansımıştır.100 sene önce paşa konağında sayılı ailelerin sayılı gençlerinden biri olarak başladığı hayat serüveni yaşamının son döneminde fikir mücadelesine dönen, 100 yıl önce türk edebiyatına ilk gotik hikayeleri armağan etmiş cesur, güzel ,aklına ve ruhuna hayran olunası kadın yazardır.

çağdaş yerli edebiyatın en güzel isimlerinden biridir. lafı dolandırmadan,sade ama etkili cümlelerle satırları güzelleştiren yazar.
kara yarısı kitabında bütün hikayelerde yormayan ve germeyen bir anlatım var ama bittiklerinde boğazınızda bir yumru bitiverir.
öbürküler ve diğerleri romanları ise ciddi olarak da hafif komedi ve ürperti unsuru olarak da çok tanıdık eski bir dost gibi gelecektir.
dünya bu kadar romanı ise birbirine bağlı bir sürü karakteri birbirleriyle temasını sağlarken birbirlerine hiç karıştırmadan anlatma şahaneliğini yaşatmış, bir kitapta bize benzeyen benzemeyen pek çok insana ve hayata  şahitlik yapmamızı sağlamıştır.
dili,içeriği ve  tekniği de artık sosyal medya aforizmalarından hallice olmayan tatsız pek çok dergiden bozma kitapların yanında ruhuma ve aklıma  su gibi,şifa gibi, tatlı gibi gelmiştir.
sen hep yaz mahir ünsal eriş

“dünyada milyarlarca insan var
ama bir tek sen benim kardeşimsin.
elbet vardır bunun bir manası..”
demiş mahir ünsal eriş kardeşi için...
o arada çattığın anne ruhlu kaşların ve yine anne ruhlu şefkatinle ben de diyorum elbet var bunun bir anlamı hem de ne güzel bir anlamı

kitap kokusu. kitapların bile şeklini şemalini değiştirdiler ama kokusu hala aynı. aynı mis gibi özendiren neşelendiren,sevindiren koku.

birbaşka vazgeçilmez ve eşsiz isim ise karamazov kardeşler. ve ivan karamazov içindeki gerçekçiliğin ve duyguyu da tanıyan halinle yazılmış en güzel karakterlerden birisin sen.

suat derviş romanlarının hepsi sanırım. çünkü karakterleri ince, duygulu ve akıllı kadınlardı. bazıları belki şanssız belki çaresizdi. ama hepsinin amacı şu yaşamlarına sahip çıkmak, en saf ve duru halleriyle bir parça mutluluğu yaşamaktı.

böyle kocaman kocaman yağsa, hikaye anlatır gibi ve yerde bembeyaz birikmiş karların üstüne ister kardan kadın-adam ya da çocuk yaparak isterse resimlerle anlatalım biz de. bembeyaz bir masumluk ve huzurla ve sonsuz bir neşe içinde.

bir sosyal medya sitesinde gördüğüm kadarıyla bilgisayar şirketi hediye etme kararı almış. maalesef net bir kaynağım yok bu sebeple emin değilim ama umarım gerçektir. çalışmasının emeğiyle severek aldığını vermek zorunda kalmak en zoru olabilir çünkü. umarım bu uğraşan didinen halin hep hakettiğin karşılığı alsın, güzel günler göresin.

“yalnızlık bağımsızlıktır.”

(bkz: hermann hesse)

bir moğol atasözü.
“insan dışı ile karşılanır, içi ile uğurlanır.”

eğer beyin fırtınası yoluyla bir ders ya da konu tartışılıyorsa; kişiler karşılıklı anlamlı bir amaç için uğraşıyor ve konuşuyorsa ortaya çok müthiş fikirlerin çıkabileceği bir durum yaşanır.
yok eğer basit bir konuda bile karşınızdaki sürekli
cevaptan kaçarcasına sorunuza soruyla karşılık veriyorsa ya düzgün ve mantıklı bir cevabı yoktur ya da manipülatörlüğün liderliğine oynuyordur tabi sonunda bütün iletişim yollarınızı kapatmış, artık bir kelimeyi bile gereksiz hale getirmiştir üstelik bazen cevaplar çok sade ve çok net olabilecek,yollar kendiliğinden açılabilecekken...

hala ve hiç değişmeden “schindlerin listesi”.

''tanrım, beni yavaşlat. aklımı sakinleştirerek, kalbimi dinlendir. zamanın sonsuzluğunu göstererek, bu telaşlı hızımı dengele. günün karmaşası içinde bana, sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükûnetini ver. sinirlerim ve kaslarımdaki gerginliği, belleğimde yaşayan akarsuların melodisiyle yıka, götür. uykunun o büyüleyici ve iyileştirici gücünü duymama yardımcı ol. anlık zevkleri yaşayabilme sanatını öğret. bir çiçeğe bakmak için yavaşlamayı, güzel bir köpek ya da kedi okşayabilmek için durmayı, güzel bir kitaptan birkaç satır okumayı, balık avlayabilmeyi, hülyalara dalabilmeyi öğret. her gün bana kaplumbağa ve tavşan masalını hatırlat. hatırlat ki, yarışı her zaman hızlı koşanın bitirmediğini, yaşamda hızı artırmaktan çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim. heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla. bakıp göreyim ki, onun böyle güçlü ve büyük olması, yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır.

beni yavaşlat tanrım ve köklerimi yaşam toprağının kalıcı değerlerine doğru göndermeme yardım et. yardım et ki, kaderimin yıldızlarına doğru daha olgun ve daha sağlam olarak yükseleyim. ve hepsinden önemlisi.

tanrım, bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için cesaret, değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenmek için sabır, ikisi arasındaki farkı bilmek için akıl ve beni aşkın körlüğünden ve yalanlarından koruyacak dostlar ver. ''

hijyenik bir ruh ver tanrım, beni arındır.“

belki ve umarım hepimize iyi gelir.

hayat sınav, biri biter bir başkası başlar ama insan hep devam eder. büyük büyük laflarla ukalalık etmek istemem bu sebeple de en çok şu cümleyi geçiririm içimden:
“tanrım bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için cesaret, değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için sabır ve bu ikisi arasındaki farkı ayırt edebilecek sağduyuyu ver.”

son bir kaç aydır işim gereği de çok kullandığım prehistorik kelimesini söylemekten çok keyif alıyorum
tanzimatla başlayan yerli edebiyatı çok sevdiğim için bir ayrım yapamadan tüm eski kelimelerin tınısını; ama en çok muazzam, külliyen ve hakikati seviyorum.
bir de anlamı pek hoş olmasa da mütereddi kelimesinin söylenişi ( sadece söylenişi ) güzel geliyor.

kaybedenler kulübü 2.
keşke bu film de yolların birinde kaybolsaydı.

“seni hiç sevmedim şaban, babanı da sevmezdim zaten.”

“gulyabani diye bir şey yoktur olamaaaz, amaaa olabilir de.”

“zamana direnmek ne mümkün mehmet?”

çağan ırmak
(bkz: çemberimde gül oya)

bir ülkü tamer şiiri , haluk bilginer güneşin oğlu filminde seslendiriyor.
“aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci…
-çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen.”

haluk bilginer
(bkz: güneşin oğlu)