leopold bloom yazar profili

kaç cigaramız kaldı?

ulysses'teki bir karakter.

-sen de mi buradasın, boka?
boka yatağa iyice yaklaştı:
-buradayım!
-burada kal, yanımda, olur mu?
-evet kalırım!
-sonuna kadar, ölünceye kadar da kalır mısın?
pal sokağı çocukları

clarisse tekrar, "ulrich'i çok iyi anlıyorum!" diye lafa girdi. "şimdiye kadar sırf yalnızca benim başıma geldi diye bir şeye çok sevindiğimi hatırlamam; mesele o tecrübenin gerçekleşmiş olmasıdır sadece, o kadar! müziğe 'sahip olmak' istemezsin," diyerek kocasına döndü, "müziğin var olmasından daha büyük bir mutluluk yoktur. insan tecrübeleri kendine çeker ve aynı hamleyle onları tekrar yayar; kendini hem benliğinin bakkalı olarak görmek ister hem de istemez!"
robert musil - niteliksiz adam , cilt 2

peter carey - bir sahtekar olarak hayatım

(bkz: pal sokağı çocukları)

ilk kez sekiz yaşımda okumuştum. o zaman nemeçek ernö öldüğünde ağlamıştım. yirmi dört yaşımda neden bilmiyorum tekrar okumuştum ve tekrar ağlamıştım.

carlos maria dominguez tarafından yazılan kağıt ev'de şöyle bir pasaj var kitap okurken müzik dinlemek ile ilgili:
... bu konuyu konuşmuştuk, çünkü ben de goethe'yi wagner operası dinleyerek ya da baudelaire'i debussy eşliğinde okumayı severim. bu, yolculuğun bir parçasıdır ve sizi temin ederim alınan haz, her anlamda, en üst düzeydedir. belki alçak sesli bir şey okurken harfleri algılanamaz bir frekansta yaydığımızın farkındasınızdır. oysa sesi susturmuyoruz. ses orada, kısık ama mevcut; asla namevcut değil. bir bir enstrümanın partisyonu gibi takip eder hattı ve sizi temin ederim, görme duyusu kadar temeldir. bu, bir tını, kelimeleri ve cümleleri saran bir melodi yaratır, haliyle de buna bir de çok yüksek sesli olmayan bir müzik eklendiğinde kulak zarının derinliklerinde, konuşmacıların ve kendi sesinizin arasındaki ahenkli bir kontrpuan oluşur. belli bir desibel geçerse şayet, müzik bireyin sesini örter ve metnin sesini öldürür. sadece bununla da kalmaz, okuru üçkağıda da getirir. iyi bir konserin eşlik ettiği kötü bir nesir, olduğundan çok daha iyi tınlayabilir.
buna ek olarak, elektriğin icadından önce yazılmış kitapları mum ışığında okumanın muhabbeti de geçiyor kitapta. peki biz ne yapıyoruz? okuduğumuz kitapları anlamak için sessiz bir ortam sağlıyoruz çünkü anlamak istiyoruz. halbuki olması gereken alabileceğimiz en büyük hazzı bilhassa hissederek almak değil midir?

aslında bayan blum sütçüyü tanımak istiyordu, peter bichsel

kaç cigaramız kaldı?

bir zamanlar evde sıkıldığımda bir cafeye gider tek başıma oturur kitap okurdum. ama artık açılan müzik o kadar yüksek sesli oluyor ki bırak okumayı, birisiyle konuşurken karşındakini duyamıyorum hatta konuşurken bağırmak zorunda kalıyoruz.

guatemala, v60 ile demlenmiş. elitlik falan değildir kesinlikle, maddi imkanım dahilinde tadını, içimini beğendiğim bir kahveyi tüketiyorum.

okumak için vizelerimin bitmesini beklediğim kayıp zamanın izinde. ondan sonra kayıp cennet düşünüyorum ancak aeneis destanı ve ilahi komedya da olabilir.

(bkz: finnegans wake)

doğru zaman ise sanırım dövizle kitap alabileceğim zaman olacak.

(bkz: yitirilen cennet)
okumamı isteyen bir arkadaşım yeni çeviri ve tam metin olduğu için hediye etti. bir süreliğine bekleyecek mecburen çünkü vizelerim bittikten sonra kayıp zamanın izinde'yi okumak için motive etmiştim kendimi. gerçi kayıp zamanın izinde de iki aydır kitaplıkta bekliyor ancak onu hemen okumayacağımı hesap ederek almıştım.

trafik kazası veya intihar.

joseph campbell - a skeleton kkey to finnegans wake
william york tindall - a reader's guide to finnegans wake
anthony burgess - rejoyce

bir sene içinde finnegans wake'e başlamayı düşünüyorum ancak rehber kitaplar olmadan zor görünüyor. türkçe çevirileri yok, zaten finnegans wake gibi bir kitabı da iki buçuk-üç senede çevirmiş bir adamdan okumak da saçma geliyor bana. bu yüzden belirttiğim kitapları almak zorundayım ancak döviz kurları malum. öğrenci ve işsiz olduğum için daha uzun süre edinmek istediğim kitaplardan öteye geçemeyecek kitaplardır.

fatih ürek'in gömleğini ütülemiştim zamanında.

(bkz: jaguar kitap)

hem çevirileri ile hem de kapakları ile son derece başarılı buluyorum. kötü bir kitap bastıklarını görmedim daha. bana hitap etmeyen birkaç kitap da var elbette ama bu da onları kötü yapmaz.

(bkz: ulysses)

bir zamanlar filmi youtube'a türkçe altyazılı yüklenmişti, nevzat erkmen çevirisine göre hazırlanmıştı ama tekrar baktığımda bulamadım. olay örgüsünü öğrenmek adına da. bulabileceğim bir yer bilen varsa da bilgilendirirse sevinirim.

kesinlikle zamanımdır. feda edebileceğim daha değerli bir şeyim yok.