lesjolie yazar profili

bi de beverly hills teens bianca..

mavi ayaklı sümsük kuşlarının yumurtaları da mavi oluyor.

çekemem ama anlatabilirim…

gazapizm - dayan (live @harbiye)

kimin için vazgeç, kimin için dayan..

ekran değil link

çocukken müzik kanalında izlediğimiz şölene bak yani. magazinse dibine kadar, performanssa ibrahim tatlıses sahnede canlı söylüyo, dedikodular almış yürümüş. yazık şimdikiler de ödül törenlerinde kürsüye çıkan sikindirik nereye çeksen oraya gider, üstü kapalı birilerine laf sokcak falan diye bekliyo… tamer karadağlı iki kaş göz yapmıştı da aylarca konuşulmuştu çok büyük bi olay gibi :( amaann tat tuz kalmadı valladhsjfjhahdkfj

sakar, evet…

hallederim dediğim her şeyi hallettim. hep hallettim yine hallederim.

herhangi bi konuda haksız olma ihtimali yok gibi.

çok acıklı bir yaradılış. kanatları olan biri olarak bütün hayatın el kadar kafesin içinde babacık cicikuş aşkım aşkım, en fazla yemini suyunu veren seni tekrar alıp kafese koyma zahmetini göze alabilirse iki kanat çırpıp uçmak o da duvarlara çarpa çarpa… kanatlarım var benim ama iki tane yavşak karşımda kaşına kaşına gülcek diye bütün hayatımı cicikuş demeye çalışarak geçircem drama bakar mısın yani. tavuk için de acıklı mesela, onun da kanadı var uçamıyo ama koşturuyo falan takılıyo yine bi şekilde bu yavrum ööylece bir ömür küçücük yerde telaşe.
bir türsün ve kartal olmak varken muhabbet kuşu olmuşsun hale bak yani. kendini kaybedip mevzu çıkarmalık olay. “rabbim yani bi şunun tipine bakar mısın bi de dön bana bak bu ne şimdi?” dese diyemez, atmacası var, şahini var, kargası baykuşu ama sen nesin muhabbet kuşu.

tavuk mu muhabbet kuşu olmak mı daha kötü mesela karar veremiyorum. ebat/yaşam alanı olarak bakınca muhabbet kuşunun alanı daha rafine, bi sorumluluğu da yok karşısındaki insan olup darlamasa… cici kuş demese de okeyler muhabbet kuşuna. ama tavuk sürekli üremek zorunda, kafeste bir sürü başka tavukla birlikte horozu civcivi üst üste bi hayat. konak gelini gibi hayatı var tavuğun. yine de muhabbet kuşunun hayatı başka bi dokunuyor bana.

ben acaba kimlere neler konşurken böyle göründüm diye düşünüyorum, içim sıkılıyor.

bodrum torba. hashtag işaretleri takip et.

ajdar ve bal dök yala nurcan’la whatsapp görüntülü konuşma. şakasız.
bi de çocukken halamın safiye soyman’a duyduğu amansız aşkın itici gücüyle sahneye fırlatıldım. tabii safiş beni hemen kucakladı sarıldı falan… abiyesinin pullarını ve parfümünü hâlâ hatırlıyorum.

bunlar…

bin liranın yüz lira olması.

annesi öldüğünde cenazeyi almak için morga giden kız, annesinin erkek olduğunu öğrenmişti. (bkz: handan ç) bu öyle çok sarsmadı beni yani şundan sonra her şeye okeyim ben “olabilir, ne var” şeklinde geçiyorum.

klozette otururken aklımızdan geçenler; yenen haklara beddualar, hoşlandığın ve hiçbir emare yokken onun da senden hoşlandığını düşündüğün kişiden gelmeyen adımlar, artık toparlanmalıyım başlıklı öz eleştiriler, muhatapsız “ben bu değilim” başkaldırıları, o diziye de devam edeyim kaldı öyle hatırlatması, şurdan kalkınca diş fırçalayım da aradan çıksın bari sorumluluğu, acıktım mı acıkmadım mı acıktıysam bu saatte yenmez gidince hemen uyuyayım bilinci ya da aman üç günlük dünya yemek söyleyim boşvermişliği, bu nereye kadar böyle gidecek, böyle devam edemez, hep böyle mi olacak endişesi olmaması gerek. dümdüz oturuyor olman gerek orada. sadece oturuyor olman gerek, bu kadar. tuvalette de hayatın hakkında endişelenmeyiver yani. orada bari sal.
aklı yerinde bi insanın tek düşüneceği tuvalet kağıdı, taharet musluğu belki biraz bu kadar gaz olmaması gerektiği falan olmalı o esnada. en olmadı “ne gaz yaptı acaba” sorusu olsun hadi.
çünkü bundan fazlası hiç öyle zannedildiği gibi en iyi fikirler tuvalette çıkar falan olmayacak. ikinci sorudan sonra frene basıp ortamın getirdiği mevzuya adapte olman lazım. bütün gün yapamadığını orada yapamaya kalkma yani.