ninja in pyjamas yazar profili

üşüyenlerin.

kolaydı.

kafa yine mahzuni’ye gitti. bu kafada da bu var, gidiyor.

“benim ile lokma yiyip içenler
gölgemin altında konup göçenler
sizi zalim dar günümde kaçanlar
ben kendi kendime çatar ağlarım”

rüşvet de dönüyor. ulan burada da mı be diyeceksiniz ama oluyor. geçen gün nick değiştirmek için dilekçe verdim. üç ay önce değiştirmişsin, temmuz ağustos gibi tekrar gel dediler. el altından 10 bin karma verince 2 günde hallettiler. şu an bunu ifşa ettiğim için banlanab

-bakıyom onbaşı olmuşsun kıro.
-köyün itibarını yüskeltem dedim. hiç adam çıkmıyi.

kampanya var dostlar. 900 küsur kitap 100 liraya satılıyor. ilgilisine duyurulur.

www.canyayinlari.com/100-tl...

edit: sanırım tufaya geldik dostlar. yazar haklı.
#3535198

mavilim mavişelim’in karadeniz versiyonu gibi geliyor kulağa. hoptek’ten sonra karadeniz ekolünden sağlam çalışma göremedik. biri çıkıp cilveli, kırıtık bir şarkı yapmalı.


t/ kudüs. uğruna savaşlar yapılan tarihi kent.

kısıtlanmış ve yasal temsilcisinin onayı olmadan evlenemeyecek kişinin eylemi olabilir. çocuk yapmamasını dilerim.

oldum olası sevemedim. evvelden kendisiyle politik husumetimiz vardı ama hazzetmeyişimin nedeni artık politik değil. mevzuyu açmayayım, tatsız anılarımız var. adını duyunca dahi tabanlarım, belim ağrımaya başlıyor.

yetmez ama evet’çiliğinden, demokrasi özelinde tüm cumhuriyetin kazanımlarına dinamit koyan siyasal islamcılarla kurduğu yoldaşlıktan nedamet getirdiği bir şarkısı vardı. bak onu severim.

“23 nisan yaşıyor ömrüm
gel benim yarim oluver şimdi
seni gül gibi öpe koklaya
gözümden dilimden sakınır saklar
bugünkü aklımla severim şimdi”

ne deniz ne kum ne de güneş. sana koşmak isterim.

o yeşil örtüne sarınsam
dertlerime kederime kalkan olsan
her şeysen soyutlasan
sidik kokunu soluyup koz çeksem…

ilk kez dinlediğimde lise talebesiydim, batak masasında yancıydım. duyar duymaz aşık olmuştum. siz de uzunca bir zamandır dinlemiyordunuz, biliyorum.

(bkz: lady in black)

6 gün-11 saat çalıştığım bir üç yılım olmuştu. düşmanıma dilerim. gerçekten düşmana uygulanası bir eziyet metodu. patron daha da zenginleşsin diye göt çıkana kadar çalışmak, hastalansan da kırılsan da it gibi titresen de çalışmak ve tüm bunlara üç kuruş için katlanmak zorunda kalmak.

sadece öldüğünde veya tutuklandığında çalışmıyorsun. ölen arkadaşımız olmadı ama tutuklanan oldu, oradan biliyorum.

allah cccp’den, lenin’den, marx’tan, sosyalistlerden, komünistlerden ve mahzuni şerif’ten razı olsun. onlar olmasaydı 16 saat çalışırdım.

mevzu ne olursa olsun, mahzuni’yi dinleyebildiği için şükretmeli insan.

buuuu birey olalım, bireyci olalım, ben özelim’ci fikfikler yüzünden böyle fikirler gür sesle söylenebiliyor. yasaklanmalı.

dört duvarı paylaştığınız insanlar için gayet özel olabilirsiniz, olmalısınız. fantastik karakterinizi, derin düşüncelerinizi anlayamadığımız için bohem bir yaşam sürmek durumunda kalıyorsunuz. özür dileriz.

birey olun, itirazım yok ama bireycilik… eşek gibi toplumcu olacaksınız. insanlarınıza faydalı olmak için it gibi çalışacaksınız. bir çocuğu güldürmek, bir yaşlının duasını almak, bir kadının göz yaşını dindirmek için yaşayacaksınız. anlamsız, faydacı, bencil, çıkarcı, bana dokunmayan bin yaşasıncı hayatlar yaşamayın.

teşekkürler.

eskilerin biraz garip bi’ lafını hatırlattı. “erkeğin kıllısı ali’den” diye başlayıp kıllı hanımlara laf çarpar. bu söze katılamam. özgürlükçü, aydın, demokrat, entelektüel, profeminist, aktivist ve çorumlu kişiliğimle bu paydada olmayı kendime yakıştıramam… zira kılda keramet olsa bende çıkmazdı.

ayrıca bu başlığı akasya durağı’daki fato aney mi açtı??

tablodan sayar mısınız bilmiyorum. zira dijital bir çalışma.

expectation of living, sergey demidov.


www.artstation.com/artwork/...

ülker ürünü olduğu için çokokremle başlamaz. şimdilik sarelle’yle başlayabilir gibi görünüyor.

rahmetlide ne ses vardı be.

buuu sözlük'teki persona çalma hadisesini okuyunca batesmotelpro'nun "ben fero olmak" üzerine çektikleri videoyu hatırladım. videodaki herif ben fero'dan da iyi bir ben fero olmuştu. ben de alkolik2000 olmak istiyorum. alkolik2000 gibi olmak istemiyorum. ben bizatihi alkolik2000 olmak istiyorum.

biraz punk, biraz heavy metal biraz da alt-rock'ın harmanlanmasıyla var olan, 80'lerin ortalarında doğup 90'larda zirveye çıkan grunge'ın en parlak yıldızı olabilecek bir gruptu. chloe dancer / crown of thorns, gentle groove, stargazer, this is shangrila gibi sağlam şarkılara imza atıp gümbür gümbür geliyorken trajik bir şey yaşandı. grubun vitrini, söz yazarı ve vokali andrew wood, 1990 yılında aşırı doz uyuşturucu yüzünden hayatını kaybetti. andy'nin kaybı dostlarını öyle üzdü ki, yakın dostu chris cornell yirmi küsur yıl sonra bile andy'yi anarken göz yaşlarını tutamıyordu.

chloe dancer / crown of thorns:


bloodshot ruby:


andy'nin anısını yaşatmak için 1991'de temple of the dog kuruldu. chris cornell, stone gossard, jeff ament, mike mccready, matt cameron... ve andy'nin mikrofonunu alan yabancı, eddie vedder.
say hello 2 heaven:


mother love bone; 2 yıllık yolculuğuna bir ep, bir stüdyo albümü ve bir toplama albüm sığdırabildi. grubun nüvesi o kadar sağlamdı ki, o nüve pearl jam gibi bir efsaneyi doğurdu. andy yaşasaydı; belki eddie vedder'ın adını dahi duymayacaktık, belki mother love bone pearl jam kadar büyümeyecekti. hayat...


can dostu chris cornell'den stargazer:

nereye bakir olma ihtimali?

uzungöl yapay mı şakalarına gülen insanlarız biz. hor görmen bizi, tü demen bize.

mother love bone’un

“ruby's now 23
a coney island boardwalk queen
she's selling favors for love
sleeping on the street
since nearly 17
paying the price no one should have to pay
no way…”

diye başlayan güzel şarkısı. bu sözleri yazan, grubun vokali ve daha birçok şeyi andy wood; uyuşturucuya hiç bulaşmasaydı, o genç yaşında ölmeseydi ne olurdu acaba?